BOŞVER

1.Bölüm

Derin;
Size hikayemi anlatıcam. Hüzün ile başlayan ve acıyla son bulan hayatımın son zamanını. Tabi o zamanlar bunun bir son olduğunu bilmiyordum... Bilsem de bir şey değişir miydi ondan da emin değilim ama yine de içimi birine açmam gerekiyor. Aslında en başları o kadar kötü değil biliyor musunuz. Anlatacaklarım arasında en iyileri bile denebilir.

Şimdi size bir soru soracağım. Acıyı sever misiniz? Garip bir soru biliyorum. Ama aslında mantıklı. Çünkü çoğu insan acıyı hissetmeyi sever... yada bir süre sonra ona alışır. Bazıları acı çekmekten bazılarıysa acı çektirmekten hoşlanırlar. Ben galiba acı çeken oldum hep. Birilerinin canını yaktığımı düşünmüyorum. Ben hep merhametli bir insandım, yaşam enerjisi dolu.. Ama bir sürü acı çekince insanın içinde ne mutluluk kalıyor ne sevinç. Bunları da son kalan gücümle yazıyorum denebilir..

Konudan sapmak benim işim değildir o yüzden lafı fazla uzatmamalıyım biliyorum, zaten fazladan laf kalabalığına da gerek yok, okuduğunuzda ne demek istediğimi gayet iyi anlayacaksınız.

Ama olayımız şu;
"Neyin var Derin?"
"...Boşver..."

EN BAŞINDA:
Derin;
İstanbulda yaşıyorduk eskiden. Ben istanbulda doğup büyümüştüm. Tüm hayatım, akrabalarımız, arkadaşlarım buradaydı. Ama bizimkiler İzmir'e taşınmaya kara vermişlerdi bir yıl önce. İzmir'e gidilmiş, ev satın alınmış, orda okuyacağım okula kayıt bile yaptırılmıştı. Her şey tamamdı yani, benim dışımda tabi. Ben o kadar da hevesli değildim bu taşınma mevzusuna. Arkadaşlarım buradaydı -yenilerini edinebilirmişim-, akrabalarımız buradaydı-onları görmeye gelirmişiz-, doğduğum şehirdi -ne fark edermiş, orada da mutlu olabilirmişim-... Falan filan diyerek beni hiç umursamamışlardı. Ben istanbulda mutluydum ama , seviyordum buraları...Boşversene ne fark ederdi, onlar gidilcek diyorsa olay bitmişti zaten.

Tüm arkadaşlarımı burada bırakacaktım...Aslı'yı, Can'ı, Öykü'yü, Mert'i, Asya'yı, Irmak'ı, Selen'i, Poyraz'ı, Elif'i... Sonuçta onlar benimle İzmir'e gelemezlerdi ya. Ama gitmeliydim bu yüzden ısrar etmedim. 8.Sınıf bitene kadar burda istanbulda kalacak ve sonra da İzmir'e taşınacaktık. Her halde son zamanlatım olduğu için istanbulda çok güzel geçirmiştim. Arkadaşlarım gideceğimi öğrendiklerinde üzülmüşlerdi, ama sonradan benim için mutlu da olmuşlardı. Açıklamaları "İstanbul'un suyu çıktı zaten, İzmir çok daha güzel. Hem tatilerde gelirsin görüşürüz, mesajlaşırız da" olmuştu. Haklı yanları vardı ama taşınan bendim ve bu durum hoşuma gitmiyordu. Sanki İzmir bize iyi gelmeyecekti...