3 Days of Hell

Kabanata 9

The truth has been spoken

Richard's POV

Naawa ako sa aking mga kaibigan, isa-isa  kaming inuubos, maswerte ako dahil nakaligtas ako. Hinayaan akong mabuhay. Hindi ko na kaya, gusto konang magsalita.

"Fei! Tracy!" sigaw ni Paul sa buong kagubatan. Rinig sa kanyang boses ang pagaalala at ang pag nanais na makita ulit si Fei.

"Paul, relax makikita natin sila" pag comfort ni nicole kay paul na panay parin ang sigaw.

Hindi ako tumulong sa paghahanap. Bagkus naglakad nalamang ako at sumunod sakanila.

"Richard, tutulong kaba sa pag hahanap? o baka hahayaan mo nalang silang mawala?" tanong sakin ni Paul na may tanong pag ka galit. 

Hindi na ako sumagot naglakad nalang ako dahil alam kong nagagalit siya kapag nalaman niyang tumutulong ako.

Fei's POV

Masakit ang ulo ko, ngunit kailangan kong bumangon. Alam ko na kung sino ang nagnanais na patayin kaming magkakaibigan. Gustuhin ko mang tumakbo at makalaya ngunit nakatali ang aking mga kamay sa isang sanga nang puno.

Dahil sa hindi naman ito sobrang tibay, ibinuhos ko lahat nang aking lakas sa paghila dito. At sa awa nang Diyos ay nasira ko ang tali. Naramdaman kong may papalapit sakin, pinikit ko ang aking mga mata at nagmistulang tulug-tulugan.

Nakaitim na sumbreto at damit, kagaya din nung suot nang pumukpok sa akin, pag kalapit nya sa akin, pansin ko ang isang walang buhay na babae na kanya paring hinahalikan at panay ang kanyang tawa na makapanindig balahibo. Kinutuban ako nang masama.

Tinadyak nya ang babae papunta sakin. Nakita ko ang kanyang itsura, siya si Tracy.

Nanlumo ako sa aking nakita. Ang mga labi ni tracy ay tila nagdudugo na sa mga halik at kagat nang demonyo sa aking harapan.

"Yooohhoo, ready baby? We're gonna make some fun." bulong nya saakin. Kumuha ako nang bwelo at tinadyak ang kanyan pribadobg bahagi na dahilan nang kanyang pag-katumba. Kumaripas ako nang takbo.

Pabilis nang pabilis ang pintig nang aking puso. Alam kong nakasunod sya sa aking likod at nagbabantang tapusin na ang aking paghinga.

Nang marinig ko ang sigaw ni Paul.

"Tracy! Fei!"

Mabilis ko silang linapitan. At naiyak ako dahil buhay parin sila.

Sinalubong ko nang yakap ang aking Prinsipe, ramdam ko na ligtas ako sa kanyang bisig. Humagulgol ako sa iyak.

"Baby listen, what happened? Bakit kayo nawala kanina? And where is Tracy?" he asked me and then he kissed me.

"She's gone" I said. Napatakip nang bibig si Nicole at umiyak. Linapitan siya ni Richard upang icomfort.

Linapitan ko sila. Sinampal ko si Richard.

"Alam mo ang lahat nang ito, alam mo na sya ang pumapatay sa atin, ngunit bakit mo tinago sa amin?!" Nanginginig ako sa galit. Hindi sya sumagot.

Pinuntahan ako ni Paul at Yinakap upang ako ay kumalma.