'Ik moet nog even wat doen, oke?' zeg ik.
Ik loop naar mijn kamer, en pak een velletje papier.
Ik begin te schrijven.
Lieve Mam,
Ik heb heel wat meegemaakt vandaag. Er kwam een meisje aan mijn deur, en ze heeft me verwonderd. Ik ben helemaal ondersteboven van haar. Ik heb het haar alleen nog niet verteld. Dat durf ik niet... Ze is ontsnapt van haar moeder die haar 10 jaar heeft opgesloten in haar kamer, zegt ze. Ze heeft me alles verteld. Ik weet niet zeker of ik haar kan vertrouwen, want het is wel heel merkwaardig. Maar ze kent helemaal niets. Ze is 10 jaar niet uit haar kamer geweest zegt ze, en ze wist niet wat pesten was of regen. Ze heeft me gevraagd of ik mee wil gaan, de wereld ontdekken. En ik heb ''ja'' gezegd. Waarom ik dit heb gedaan? Omdat ik niets te verliezen heb. Erger dan dit kan het niet worden. Mijn klasgenoten pesten me al 10 jaar lang. Zij is het enige meisje dat ooit aardig tegen me is geweest, en ondanks dat ze zo lang opgesloten heeft gezeten is ze super positief. Tegen de tijd dat je dit leest ben ik vertrokken. Ik moet je vragen me niet te komen zoeken, ik ben in goede handen. Ik heb eindelijk weer écht gelachen, en dat komt door haar.
Ik hou van je mam.
Eric
Ik rol het blaadje op, en leg het op de eettafel.
'Ik ben klaar, klaar om de wereld te ontdekken.'
JE LEEST
Insider
Short StoryTara. Ze is altijd binnen, en Tara weet niet hoe de buitenwereld eruit ziet. Het enige wat Tara kent is haar kamer. En daar mag ze niet uit. Nooit. Eric. Hij is altijd binnen, en Eric weet maar al te goed hoe de buitenwereld eruit ziet. Het enige...
