Insider

-Zij-

Ik loop terug naar mijn slaapzak, en pak de EHBO kit uit mijn tas.

Ik ren zo snel als ik kan terug naar Eric; en ik begin meteen met het schoonmaken van de snee in zijn been.

Daarna pak ik een steriel gaasje en wat verband, en verbind zijn been.

'Hoe weet je dit allemaal?' vraagt hij verbaasd.

'Je hebt toch 10 jaar opgesloten gezeten?'

'Ja. Dat klopt. Mijn vader was huisarts. Toen mijn moeder de miskraam kreeg en me op wilde sluiten, stemde mijn vader hier niet mee in. Hij wilde bij  haar weg, samen met mij. Maar mijn moeder dreigde dat ze naar de politie zou stappen en zou zeggen dat hij me ontvoerd had.'

Ik krijg een brok in mijn keel.

'Maar je vader had toch ook naar de politie kunnen gaan?'

'Ik was 5 toen hij vertrok. Ik had nog niet de tegenwoordigheid van geest om tegen de politie te zeggen dat mijn moeder degene was die fout zat. Het zou zijn woord tegen het van mijn moeder worden. Mijn moeder heeft daarbij gedreigd om mij iets aan te doen, dus hij durfde het niet.Toen hij vertrok heeft hij nog even afscheid van me kunnen nemen, en heeft hij me een aantal boeken gegeven. In een van de boeken had hij een brief gestopt waarin hij alles heeft uitgelegd wat er is gebeurt. Door die boeken heb ik kunnen leren lezen en schrijven, en weet ik hoe je wonden moet verzorgen.'

'Toen je die brief las, heb je er toen niet aan gedacht om te ontsnappen?'

'Mijn moeder heeft zeven sloten op de deur gezet, zodat ik niet zou ontsnappen. Ze heeft de ramen afgeplakt, en dichtgemaakt. Ik had er niet stiekem vandoor kúnnen gaan. Het enige raam dat niet op slot zat is het dakraam. Daar ben ik via ontsnapt. Ik was telkens niet groot genoeg om erbij te kunnen. Tot dat moment.'

'Wat een verhaal.'

'Het was een nachtmerrie.'