Ze deinst geschrokken achteruit, en ik staar haar verstomd aan.
'Eh, sorry... Je lijkt op iemand die ik eh.... die ik ken...' mompelen we tegelijk.
Maar ik herpak me, en sta op.
'Nogmaals sorry.' zegt ze terwijl ze me mijn boeken aangeeft.
'Geen probleem, je kon er niets aan doen.'
Ik leg mijn hand op haar schouder, en er gaat een tinteling door mijn hele lichaam.
'Maar gaat het wel met je? Pesten ze je vaker?' vraag ik bezorgd.
'Eh.. ja...' mompelt ze, en ik hoor dat ze een brok in haar keel heeft.
'Maar ik wil het er niet over hebben. '
Ze slaat haar ogen neer.
'Fijne dag nog Eric.'
Ze zei mijn naam.
Ze zei echt míjn naam!
Wanneer ik wegloop mompel ik nog iets, maar ze hoort me niet meer.
'Tot ziens, lieve Tara.'
JE LEEST
Insider
Short StoryTara. Ze is altijd binnen, en Tara weet niet hoe de buitenwereld eruit ziet. Het enige wat Tara kent is haar kamer. En daar mag ze niet uit. Nooit. Eric. Hij is altijd binnen, en Eric weet maar al te goed hoe de buitenwereld eruit ziet. Het enige...
