Shades Of Blue

Chapter 8. Comfort her

Vanessa POV

   After leaving Green Richard in the garden, dumiretso kami ni Maryjane sa kitchen. Ininom ko ang coffee and asked for another one. Im not a coffee drinker but kailangan ko gisingin ang sarili ko.

   Pumunta kami sa buffet and get something to eat. We find seats that look comfortable at malayo ng konti sa mga tao. Nakahanap naman kami. Wala kaming katabi at hindi masyadong maingay sa banda doon.
As we are starting to eat, somebody very much unwelcome sit on our table beside me.

   " Hi. Long time no see."

   I looked at him with disgust and irritation. Isa siya sa mga taong ayaw kong makita. He is John.He's a nightmare.

  It's been months no'ng last kami nagkita and I never like seeing him. He never changed a bit. Egoestic.

   "Anong kailangan mo?" I asked

   " Wala. Kukumustahin lang kita."

    " Babe." Dugtong pa nito na muntik ko na ikinangiwi

    "Ugh. Don't call me that. Nandidiri ako." Galit na sabi ko. Tumawa lang ito.

     Nagulat ako when he touch my arm. It sends sparks all over my body. Hindi dahil nagustuhan ko kundi dahil nangilabot ako.

   " It stings hearing you say that." Nakangising sabi nito

   " Umalis ka na dito."

   "I miss you, Vanessa." Parang nagmamakaawang sabi nito

    Tumayo ako at inaya si Maryjane na umuwi na kami. Pero bago pa siya nakahuma, sinabihan na siya ni John na huwag sumunod. Knowing John, hindi talaga susunod si Maryjane. She knew what he is like.

   I was eager to leave and be away from John kaya hindi ko naisip si Maryjane. She can go home all by herself and I can drive myself naman.

   Malapit na ako sa sasakyan ko when I heard John calling.

   " Babe. Wag mo ako iwasan"

   "Stop following me or Im gonna call the police" I shouted back. Binilisan ko ang lakad ko. Ang lakas ng tibok ng dibdib ko. Im not scared. I just wanted to go away.

    Papasok na sana ako sa kotse ko when he hold my hand. He held it tight that it hurts.

   " Let go of me, asshole" I yelled

   " No. We're gonna talk. At kapag sinabi kong mag - uusap tayo, mag - uusap tayo." Galit na sabi nito

    " Ang lakas na ng loob mong iwasan ako ha. Sa lahat ng tinatamasa mo ngayon, Im part of it. I made you become like this." Patuloy nito

    " Sinusumbatan mo ako? Bayad na ako sayo, ah. I give you money. Yong dalawang business ng tito mo nasa pamamahala mo na. What more can you asked for?"

   " Wala except that I want you to be with me whenever I wanted you to." Gigil na sabi nito

   " Gago ka ba? Let go of me. You can hire whores and fuck girls all you want with all the money you have right now. Please, stop pestering me John. " pakiusap niya

   " Iba ka sa kanila, Vanessa. I own you and I keep what I own. "

   " Pagod na ako, John. Hayaan mo na ako. Im tired. You used me plenty of times. Not just my body, but all of myself. Binaboy mo na ako. Pinababoy mo pa ako sa iba. "

   " Bullshit. " mura nito
 
    Hinila niya ako na lalo ko ikinaalarma. I can't let him have me this time. Medyo nakainom ako kaya malakas ang loob ko. Kumapit ako sa manibela para hindi niya ako mahila.

   " Don't make it hard, Vanessa."

    I tried to look at him with anger. He look eager and frustrated as I am. Nakapa ko ang dash cabinet. Searching for something na maibato sa kanya para bitawan niya ako.

   He was one of those people who drag me to hell. Nakilala ko siya noong disinuwebe pa lang ako. Naglayas ako and after leaving Green Richard's place, kung saan saan ako napadpad. Tumambay ako sa 7/11, Ministop at sa mga 24 hours na fast food restaurant para lang maisalba ang bawat gabing wala akong matuluyan. Tinipid ko ang pera ko. Pavendo vendo lang ako sa kape at biscuit or junkfoods. Kung minsan, cup noodles. Hindi ko alam bakit hindi ko naisipang maghanap ng trabaho noong kakalayas ko lang at me pera pa ako. Maybe I was just inferior of myself at walang lakas ng loob humarap sa tao.

    Survival ang life ko hanggang sa naubusan na ako ng pera sa ilang araw na pagala gala ako.

    I am losing hope pero alam kong hindi ako pwedeng bumalik sa pamilya ko. That's when I met John Pacible. Nasa convenience store ito noon ng lapitan ko. I asked him to buy me a cup noodles dahil sa gutom na gutom na ako. He was hesitant at first pero sinunod niya ang hiling ko. He intently observed me while I ate. Pinatapos niya ako when he started asking me questions. Law student daw ito. Meeting him change my life. He give me home. He give me hope.

     Only to find out na ang hihilingin nitong kapalit ay akitin ko at maging asawa ng tiyuhin nito.

    He's after his uncle's wealth and he used me to pursue his plans.

    He also fucked her whenever he pleases.

    He can be sweet like a sugar but violent like a storm.

     Mas lalo ako nagpuyos ng maalala ko mga pinagdaanan ko sa kanya.

     May nakapa akong maliit pero nahabang bagay. Kinuha ko iyon at walang takot na iniamba ko sa kanya.

    Screwdriver.

    Yon pala ang nakuha ko at nasaksak ko siya. Hindi niya napaghandaan yon kaya hindi niya nasalag.

   "Oh my God" natatakot na sabi ko.

    " Shit" Nasabi nito dahil sa sakit. Natumba ito at lalo pa napaigik nang may mahawakan. Basag na bote ng perfume. Siguro sa sobrang panghahalungkat ko kanina ng naghihilahan kami ay naibato ko.

    Duguan ang isang kamay nito habang nakahawak ang isang kamay nito sa sinaksak kong beywang niya ng screwdriver. Nagsisimula na itong dumugo dahil tinanggal nito ang screwdriver.

    Hindi ko alam ang gagawin ko pero hindi pa din nababawasan ang galit ko sa kanya.

    "Vanessa" may tumawag sakin.

      Bago pa ako nakalingon ay may humila na sa akin palayo.