2.Bölüm : Soy Ağacının Son Dalı

52 5 8
                                    

               Çocuğun adı Ferit'ti. Unutamamışım bunca yıla rağmen, gerçi kim hayatına yön veren insanı unutabilir ki. Dalgalı sarı saçlarını ensesinde bağlardı genelde. Bunu yapmadığı günler, saçını yıkamış olurdu çünkü. Zaten o zamanlar kasabada su, yok denecek kadar azdı. Çocuklar avluda yıkanırlardı, leğende. Büyükler de kasabanın tam ortasındaki hamam da keyif yaparlardı. Çocukken hep merak ederdim hamamı, ama götürmezlerdi. Bu yaşıma geldim hala da görmüşlüğüm yoktur.Hayatımın bir eksik yanı daha...

                Ferit, bizim kasabadan değildi ama bütün kasabalı tanırdı onu. Babası dediğim gibi okulun hizmetçisiydi. Devamlı bizim köyün gölüne gelir, akşamlık balığını alır köyüne giderdi. O da babasıyla beraber kasabaya gelir, babası balık avlarken Ferit de kasabada gezerdi. Yakışıklı olduğu için de herkes severdi onu. Biz hariç tabi-arkadaşlarım yani- . Bu sayede hem şehirde, hem de kasabada görüşüyorduk onunla.
              Birgün Ferit, ailesiyle birlikte bizim kasabaya yerleşeceğini söyledi bana. Galiba emekliliğe ayrılıyordu babası. İlkokulu da beraber okuyacağız demekti bu.  Birkaç hafta sonra da zaten yerleşmişlerdi kasabaya. Daha da kötüsü bizim
mahalleye gelmişlerdi. Soy ağacının son dallarıyla...

Dandik Adamların ŞiiriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin