Mr. Yürüyen Ego

1. BÖLÜM

" Alo çocuk böbrek çalım merkezi mi ? Evet evet doğrudur. O zaman siz diyosunuzki kalkmazsa böbreklerini alıcaz. İyi de para eder he ? Tamam. Anladım. "

Off yapma anne ya. Ne zaman uyanamasam bunu yapıyo. Küçükken korkardımda büyüdüm be anne.

" Anne bilmeni isterim kızın artık 5 yaşında değil "

Umursamaz bakışlarını yolladıktan sonra uyandığımdan emin olup odadan söylenerek çıktı.

- Sanki benim karne günüm.
.
.
.
.
.
Vs.
Vs.

Evet bugün karne günü. Lise 2 de en az diğer yıllar kadar berbattı. Saate baktım. 8.30. Odamın içindeki lavoboya gidip diş fırçalamak gibi rutin işlerimi hallettikten sonra dolabıma giycek hiç bişeyim yok bakışımı attıktan sonra bi gelenek olarak yatağıma oturup dolabımla yarım saat boyunca bakıştık. Sonunda kot pantolonumu üstüne salaş bi tişörtümü giyinip belimede hırkamı bağladıktan sonra siyah spor ayakkabılarımı giyindim. Saçımı da dağınık bi şekilde yaptıktan sonra yok bile diyebilceğimiz makyajımı tamamlayıp telefonum ve cüzdanımı alıp merdivenlerden trabzanların üzerinden kayarak indim.

- Aneeeyy ben çıktım.

Annemin itirazını duyamadan hemen çıktım. Eylüllerin evinin önüne geldiğimde cama taş attım. Her seferinde bekletmek zorunda sanki. Tam ikinciyi elime alıcakken geldi.

- Gerizekalı kankacım benim biz insanlar olarak kapıyı çalıyoruz.

+ Ben tarzanım unuttun mu ?

Hunharca kahkaha attıktan sonra okula doğru gitmeye başladık.

Tarzan olma olayımı anlatıyorum şimdi.

Bi gün Eylül ben abim oturmuş aburcubur partisi yaparken d c oynama kararı almıştık. Şişe Eylülle benim aramda durunca cesaretlik demiştim. Amuda kalk şarkı söyle demişti. Peki ben mi ne yaptım ? Amuda kalkmaya çalışırken odada yuvarlanmaya başladım ve çıkardığım ses aynen şöyleydi.

" Ağağağğaaaa"

O günden sonra tarzan oldum işte.
Bu kadar dramatik hikaye yeter.

Okula girip aynı sıraya oturduktan sonra hoca içeri girdi. Karneleri tek tek dağıtıyodu. Benim adım okununca sıradan bi türlü çıkmayı başaramadım ve ayağım sıraya takılmış bi şekilde kalkmaya çalışırken noldu bilin bakalım.

Önümüzde oturan okulun en havalı ve sinirli çocuğunun üzerine oturdum.

....

Utanma mod is on.

Yüzümün kıpkırmızı olduğuna pandalar üzerine yemin edebilirim. Anın şokuyla hala üzerinde olduğumu farkedince double utanma yaşadım. Sorun etmeyin ilk değil.

- Üzerimden kalkıcakmısın ?

+ P-pardon ben gerçekten özür dilerim. Bilerek yapmadım.

Üzerinden kalktığımda hoca dahil herkes bana bakıyodu. Daha fazla utanmamayı umarak hocanın yanına giderek karnemi aldım. Tabikide mükemmel bi karnem var deli misiinizz. Tam yerime oturucekken sesini duydum.
- Bana aşık olmanı anlıyorum fakat üzerime oturmanı gerektirmezdi.

Bilerek yapmadım bikere pis egolu. Yerime oturduğumda iki saat rezil oluş anımla dalga geçicek olan Eylüle ;

" Sus " diyip utançtan kızarmış olan suratımı saklamak için sıraya gömüldüm. Hocanın sıradan klişe konuşmasından sonra kızarıklığı yeni geçmiş olan suratım ben ve Eylül bizim eve geldik.