Dün yaşananlar beni baya kızdırmıştı,Beril beni seviyordu ve dostum gibi yanımda dolaşıyordu bana yalan söylüyordu ona hem kızgın hem de kırgındım.Peki ya Büşra? Beni kullanıyordu ona kızgındım affedeceğimi sanmıyordum,Büşra belki 100 tane mesaj yollamış ve aramıştı.Hiç birine cevap vermedim.Bu benim normalde yapmayacağım bir şeydi Büşraya aşıktım çünkü..
Canım çok sıkılmıştı,evin içinde pır dönüyordum,çok sinirliydim biri bana bulaşsa o kişiyi öldürebilirdim.
Saat gece 12 olmuştu,balkona çıkıp paketimden bir dal aldım,sigara dumanını içime çekerken iyice düşündüm,Beril beni nasıl sevebilirdi ? Ben Beril'i tanımadan önce onun eşcinsel olduğunu bile düşünmüştüm.Beril canımı baya bir sıkmıştı.Büşrayı istemsizce affediyordum zaten, kalbim yenik düşüyordu ona..
Dişlerimi fırçalayıp,yatağıma doğru ilerledim,bir sağa bir sola dönüyordum, düşüncelerim yüzünden uykum kaçırıyordu..
Telefonumun yüksek ses ile çalmasıyla irkildim, kim arıyordu yine ? Büşra mı ?
Hayır,
Bu sefer o değil annemdi.
"Alo,anneciğim.."
"Ah çatara sen neydiysun daha oralarda gelsen ya artuk memleketune?"
"Anne geleceğim,okuyorum burada.."
"Sus! Başlatma okulina orda dolaniysun karilarlan kizlarlan ben bilmeyrum sanki..."
"Ne yapmışım anne ya ? Hem okuyorum ben sende iyice fatma anneme benzedin he.."
"Çok konişmada kapat ha şu telefoni , bitir de gel seni evlendurelim artuk."
"Ben evlenmeyeceğim,yani var daha anne."
"He he,kapat hadi kapat çatara oğlan!"
Evlenme işide nerden çıkmıştı şimdi? Ben kendi kendime platonik bir aşıkken annemin taa Trabzon'dan arayıp evlilik konusunu açması hiç iyi olmamıştı.
Sabah kapı zilinin sürekli çalmasıyla yataktan zıpladım,kim böyle ısrarla çalan saygısız.
Büşra tabi ki..
Kapıyı açtığımda Büşra direk üstüme zıpladı ne olduğunu anlamadan bende sarıldım.
"Neden telefonlarım açılmıyor? "
"Düşünmem lazımdı."
"Caner,neyi düşüneceksin Allah aşkına?"
"Neyi mi düşünücem? Ulan dün bir sürü olayla karşı karşıya kaldım ben! Sen..Sen biliyormuşsun seni sevdiğimi! Bu benim için çok zor! Birde beni kullanırmışcasına--"derken gözlerim dolu doluydu ha ağladım ha ağlayacaktım ama bu ben değilim! Asla Büşra'nın yanında ağlamayacaktım.
Büşra yanıma yaklaştı,iki elimde belimdeydi,dudaklarımı bastırdım ve kafamı aşağı doğru eğmiştim..
Büşra beyaz narin elleriyle çenemi tutarak yukarı doğru kaldırdı ve tebessüm etti..
"Caner.." dedi inleyerek..
"Sen o kadar iyisin ki Caner..Ben sana kıyamıyorum,ben çok yaramaz bir kızım,senin gibi sert değilim,sana zarar vermek,seni üzmek istemiyorum.."dedi gözlerimin içine bakarak..
"Atlatabiliriz Büşra.."
Büşra olumsuz bir şekilde kafasını sağa sola salladı.
"Ben seni çok seviyorum ama arkadaşım olarak."
Canım yanıyordu işte,söylediği,ağzından çıkan her kelime canımı yakıyordu.
"Git o zaman Büşra ben sana aşığım,seninle arkadaş kalamam ben yapamam.."
Büşra uzun süre bana baktı ve arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi kapıyı açacakken duraksadı..
"Caner,seni unutmayacağım ama arkadaşlığımızı bi çırpıda atıp bitirdiğinide.." dedi.
Başım eğikti bu söyledikleriyle bir anda ona doğru baktım,yanlış mı yapıyordum ? Hayır. Dayanamıyordum onu başka erkeklerle görmeye ! Hepsi onun peşindeydi ama bir yanımda sen onsuz yapamazsın diyordu.Ah ne yapacaktım ben.
Arabamı park edip okulun kapısına doğru ilerlemeye başladım,dersin başlamasına 15 dakika vardı kantine uğrayıp bir tane çay içtim,çayımı yudumlarken Beril'in kantine doğru yürüdüğünü gördüm,onunda ne yaşadığını az çok anlayabiliyordum aslında bende Büşra'ya arkadaş gibi yaklaşmıştım.Beril'e haksızlık etmiş olabileceğimi düşündüm ama hâlâ kızgındım..
Beril,boğazlı çizgili kazak,yüksek bel kot etek ve dizine kadar gelen kadife botlardan giyinmişti,elindede zar zor tutuşturduğu dosyalar vardı.Dalmış bir şekilde kantine daldı.
"Bana hemen filtre kahve abi hemen 15 dakika kaldı derse..."diye heyecanla Hasan abiye söylendi.
Elinde zar zor tutuşturduğu kahveyi alıp sınıfa doğru koştu.. o topuklularla nasıl yürüyebiliyordu ama yinede çok çekiciydi.
Bende kitaplarımı alıp sınıfa girdiğimde,Beril elindeki dosyaları bırakıp yerine oturuyordu.Bu sefer gitmeyecektim yanına.Beril sadece dosyalarla uğraşıyormuş gibi gözüksede ilgi alakası bendim..
Ders bitiminde Beril'in yanına gidecektim,bu durum sıkıcı olmaya başlamıştı çünkü..
"Beril!"
Beril sendeledi ve bir anda arkasına döndü..
"E-Efendim." Dedi kekeleyerek.
"Düşündüm de senin üzerine biraz fazla gittim,bu şekilde olmaması gerekiyordu,senin yaptığın bana çok yanlıştı ama seni böyle bırakıp gitmeye gönlüm el vermedi."
Beril başını yukarı kaldırıp gülümsedi.
"Ben sana yük olamam,Caner.Sen başka birini seviyorsun ben senin yanında dolaşamam."
Haklıydı kendince,
"Ne yani? Bitti mi?"
Beril bana yaklaşıp yanağımı öptü,ne yapacağımı şaşırdım.
"Hoşçakal,Caner."
