Gerçekleri öğrendiğim an

407 166 42
                                    

Ateş'in ağzından :

Alya bayıldığı zaman yere düşecekti ki önce davranıp hemen kucakladım . korumalardan birine seslenip:

"Muraatt"

"Buyur abi "

"Leyla hanıma söyle hemen yukarıdaki odalardan birisini ayarlasın . oğlum bir işi beceremediniz.Diğerlerine söyle çabuk Alyayı tekrar araştırsınlar bu arada doktor Yavuzu ara gelebileceğinden çabuk gelsin ."

"Tamam abi " deyip odadan çıktığında Leyla Hanıma seslenişini duydum.Alyayı hemen üst kata çıkardığımda hemen yatağa yatırdım . Alyayı incelediğimde ne annesine ne babasına benzediğini gördüm . Bu farklıydı kendi kendime konuşuyorken Yavuzun geldiğini gördüm o sırada başına koruma dikip , aşağıya inmeye başladım . Büyük ihtimalle gökmenoğlu ,  Alyanın burada olduğunu öğrenmiştir. Hemen korumaların artmasını sağlayıp evin her tarafına yerleştirdim. Bu sayede Alyanın kaçma oranıda düşmüştü .

korumalarla ilgilenirken Yavuzun geldiğini gördüm. 

"Ateş bey hanfendinin doguştan  gelen astımı oldugunu tahmin ediyorum. uzun süre nefessiz kalmış daha dogrusu nefes alışverişlerini zorlamış ."

 Doktor böyle deyince bir an Alya'nın ağladığı aklıma geldi  .

"Bu arada hanfendinin kullandığı hava çok önemli kullanmayı ihmal etmesin . Leyla hanıma yapılacakları söyledim zaten " 

"Tamam " diyip çıkmasını izledim o sıra telefon geldiğinde açtım :

"Korkmaz Alyaya zarar gelsin seni bitiririm " evet aramak için geç kalmışlardı kahkaha atıp:

" Gökmenoğlu beni bitirecekmisin hahaha bu mümkünmü sence? " ciddiye bürünüp 

"Alya benim elimde zarar gelirmi onu bilemem . " diyip yüzüne kapattığımda Alyanın babası İlyas gökmenoglunun harakete geçtigini anladım  Alyanın kapısına koruma dikip , korumalara hazırlıklı olmasını söyledim . aşşagı kattaki bana ait özel bölmeye girdim ,  bu bölme kimsenin girmesine izin vermiyordum. Merti yanıma alıp -Mert kimmi........ ? babamın 17 yaşımda bana verdigi ilk silahım , mermilerini kontrol edip belime alıp çıktım odadan  .

 Alya' nın ağzından :

Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda ilk gördügüm pencereden gelen güneş ışşıgı oldu . yataktan ses çıkarmamaya çalışarak kalktığımda pencereye dogru adımlarımı atmaya başladım . Pencereden dışarı baktığımda  ilk gördüğüm siyaha bürünmüş adamlar oldu . o sırada kapı çalmasıyla irkilmem bir oldu . kapıya doğru baktığımda orta yaşlı , hafif kilolu, kısa boylu . sevecen bir kadın içeriye girdi . 

"Alya hanım yemek yemek istermisiniz ? "

"Hayır" demekle yetindim tam kadın çıkacaktıki kolundan tutup bana dönmesini sağladım. yalvarırcasına 

" lütfen bana yardım et lütfen" gözlerimdeki yaşlara aldırış etmeden hala kadına yalvarıyordum kadın :

"üzgünüm" deyip odadan çıktı .  Ağlamaya devam ederken  odadaki banyoya girip elimi yüzümü yıkamaya başladım . Aynadaki görüntümü gördügümde acınası bir haldeydim . yatağa dogru ilerleyip yatagın içine girdigimde ağlamaya devam ettim . nasıl kurtulucaktım ? hiç bir fikirim yoktu. kendimi çok yorgun hissediyordum . hıçkırıklarım odada yankılanıyordu .

O sırada  içeriye birisi girdi. onu görmemle korkumun artması bir oldu , beni kaçıran adını bilmedigim adamdı . Bana doğru yaklaştıgında yatakta olabildigince geri geri gidiyordum hemen yanımdaki koltuga oturup elindeki içki dolu bardagı masaya koydu. düşünceli gibiydi . 

"Aileni görmek istiyormusun ?" diye sordugunda gözleri yere bakıyordu .

"Lütfen beni bırak benden ne istiyorsun lütfen " aglamaya devam ederken bana dogru bakıp tekrar 

"Aileni görmek istiyormusun ? " diye sordu hıçkırarak

"e-evet " diyebildim beni niye yetimhaneye bıraktıklarını çok merak ediyordum 22 yaşımda yaşadıklarını yeni ögrendim hemde tanımadığım adam tarafından . 22 yıldır nerdelerdi? sizcede garip degilmi ? özellikle 22 yaşıma kadar öldü bildiğim ailem bir mafyaydı . tanımadıgım adam tekarar konuşunca düşüncelerimi bir kenara bıraktım .

"kötü biri olsa bilemi ?" 

"evet onları niye bu kadar kötülüyorsun bilmiyorum ama onlar benim ailem beni niye bıraktıklarını çok merak ediyor...." konuşmaya devam ederken aniden bağırdı .

" Niyemi kötü diyorum bu kadar saf olman sencede fazla degilmi ? onlar niye kötü biliyormusun hayattaki en çok değer verdiğim 3 kişiye zarar verdiler .  Annem hamileyken acımadan karnındaki kardeşimi öldürdüler , babamı gözlerimin önünde arnının tam ortasından vurdular , Annem şuan bitkisel hayatta ölmesi an meselesi daha sayıyyımı ?" 

masadaki bardağı eline aldı ve bardağı sıktığını görebiliyordum .  daha birçok şeyler söylerken aniden bardak elinde parçalara bölündü o sıra çığlık atmam bir oldu . Ama o hiç umursamıyordu . Daha ailemin hakkında ne kadar kötü şey varsa anlatmaya devam ediyordu . cidden ailem bu kadar kötü olabilir miydi ? onun anlattıkları yüzüme tokat gibi çarparken elindeki kan damla damla yere düşüyordu .

 Daha sonra silah sesleri gelmeye başladığında içeriye birisi girip :

" Abi geldiler " deyip odadan çıktı adını bilmediğim adam bana doğru tekrar bakıp

" Buradan bir yere gitmiyorsun Alya eyer bir  adım dahi atarsan sonun hiç iyi olmaz " 

deyip elindeki kalan kırık parçaları yere atıp odadan çıktı .



KARANLIĞIMDAKİ AYDINLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin