Merhabalar uzun zamandır bölüm atamıyorum. Ama şimdi düzenli olarak bölüm atacagım . Bol Alya ve Ateş'li günlere :)
Ateş'in ağzından :
Alyayı odada tek bırakıp başına iki koruma diktim . Elimin acısına aldırış etmeden koşar adımlarla aşşağıya inmeye başladım. O sırada gökmenoglunun sesini duydum.
"Korkmaz çık dışarı korkmazz" bağırmaya devam ederken Murat'ı yanıma çağırdım.
"kaç kişiler?"
"Abi evin etrafını sarmışlar kalabalık gelmiş şerefsiz . Destek çağırdık 15 dakikaya gelirler. haber vermedik sorun olmaz demi? " Murat'ı dinlerken bir yandanda diğerlerine arka taraflara dağılmalarını söylüyordum.
"yok Murat iyi yapmışsınız. Alya'nın yanında iki kişi var , sende çık yanlarına kıza zarar gelmesin "
Murat'ın tamam demesini beklemeden dışarıya doğru çıktım. Alaylı sesle :
"Gökmenoglu bu ne güzel sürpriz , sesini özlemişim ." gökmenoglu sinirli sesle :
"Korkmaz sadece bir kere söylüyorum, bir daha söylemiceğim . kızımı bana ver . Gördüğün gibi kalabalık geldim . bir lafıma bakar korumalarının hepsini sende dahil olmak üzere gebertirim. Biliyorsun gözlerinin önünde kaç can aldım . Babanın yalvarışı hala kulaklarımda " o anlar gözümün önünde canlanırken , sinirden gözüm dönmüştü. Rastgele ateş ederken onlarda ateş etmeye başladı. o anda kurşun koluma isabet etti. küfür savurup:
"Sana ailemi ağzına alma demedimmi lan şerefsiz " o sırada Alya'nın çığlıkları yükselmeye başladı . Yukarıya koşar adımlarla çıktım Alya'nın kafasına silah dayamış gökmenoglu'nun adamlarından birisini gördüm . Alya'nın ağlaması şiddetlenirken astımı aklıma geldi .
"şii sakin ol , ben buradayım . Lan buradan çıkabileceğinimi düşünüyorsun ."
"Bu sefer kabul et Korkmaz zafer yine bizde . Silahını at çekil önümden ." o sıra Alya'nın gözünün içine bakıyordum . en son beni bırak diye yalvaran gözlerle bakan kız , şimdi beni kurtar diye bakıyordu. Sinirden başımı kaşıdım , Alya'ya tekrar bakıp , silahı yere bıraktım aynı şekilde Murat'gilde bıraktı . o sıra camdan içeri bizimkilerden birisi girdiğini gördüm. hafif gülümseyerek
"Tamam gidebilirsin Alya'yla bir işim kalmadı zaten " deyip kahkaha atmaya başladım . Alya'ya silah dayayan çocuk anlamamışcasına bana baktı sonra tam ilerliyordu ki , silah tutan eline camdan giren koruma ateş etti. sövüp arkasına döndü ki o sıra bide başına kurşunu yedi.
"Gittilermi?" soruma evet cevabını alırken . Alya sırtını duvara dayayıp yavaş yavaş yere çöktü, kollarını bacaklarına sarıp, kafasını dizlerine koydu hala ağlıyordu .
"yeter artık " deyip duruyordu korumalara yerdeki cesedi alıp çıkmalarını söyledim . Onlar çıkarken Alya'nın yanına oturdum.
"Senin tek suçun onların kızı olman Alya."
Alya yavaş yavaş başını kaldırdı .Ağlamaktan gözleri kızarmıştı :
"Hayır ama onlar öldü , nasıl olur ya onlar öldü yıllardır neredelerdi ." Gözlerinin içine tekrardan bakarak :
"Anla artık seni bunlar doğar doğmaz terk etti. Sen bunlara ailemi diyorsun . Ben küçükken ailemi öldürdü .Gözlerimin önünde babama sonra anneme ateş etti üstelik annem hamileydi . o şerefsiz annemin gözünün yaşına bakmadan kurşun yağmuruna tuttu." Alya bana dönerek :
" Ama ben sana bir şey yapmadım. bırak gideyim, kimseye bir şey anlatmam" Alya böyle şeyler söylemeye devam ederken ayağa kalktım .
"Boşuna çeneni yorma güzelim sen buradasın bir yere gidemessin , ha kaçmaya çalışırsan falan sonun hiç iyi olmaz " o sıra kolumdan bir damla kan düştü yüzüne . koluma doğru baktım sonra hafif çökerek yüzündeki kanı sildim . Tam kalkıyordum ki kolumu hafif tutup :
"kötü gözüküyor yaran " deyip kolundaki bez parçasını koluma sardı . Anlamamışcasına baktım fazla yakındık . Konuşmasına devam etti :
" Biliyorum beni bir gün bırakacaksın "deyip yatağa doğru gidip yattı . Bende ayaklanıp kapıyı açtım çıkmadan önce
"Sen buradasın alışsan iyi olur " deyip kapıyı kapattım.
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR :)
YENİ BÖLÜM KISA SÜRE İÇİNDE GELECEK BEKLEMEDE KALIN .
