Multimedia'daki şarkı; Lil Wayne - Mirror feat. Bruno Mars Okurken dinleyebilirsiniz.
Bunu asla ondan beklemezdim, asla o bu kadar kötü biri değildi, bencil değildi o,
O bana verilmemiş olan kız kardeşimdi.
Yada sadece ben öyle düşünüyordum, ne değişir ki? Sırıttım kendi kendime. Şuan hem ağlıyor, hem sırıtıyordum. Odamdan herkesi kovmuştum.
Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duvara tekrar, tekrar kafa attım. Daha sonrada bir kahkaha patlattım.
Hayat ne güzel bir şeydi böyle (!)
Her şey iyi gitsin demiyordum. Ama sadece işte ne dersin ki, biraz mutlu olmayı hakediyordum değil mi?
Ama hayat bana götüyle gülmeyi tercih etmişti.
Artık istemiyordum. Hayatımda kimseyi...
Güvenmek? Imm, ASLA.
Kafamı tekrar vurdum, bu, bu çok hoşuma gidiyordu. Kahkalarımın sesi odamda yankılanıyordu.
"HEPİNİZDEN NEFRET EDİYORUM!!"
Bir kahkaha daha. Bir tane daha... "HAYATTANDA, SİZDENDE... İĞRENÇSİNİZ!"
Bilmiyorum, ruh halim çok değişikti. Kendimi yere attım. Kafamı yere vurduğum için ağrısada hoşuma gitmişti. Ellerimi açabildiğim gibi açıp yere uzandım.
"Eski Ecrin olmayacaksın, herkese, her şeye..." fısıldadım kendi kendime.
Annem geldi aklıma. Oysa o beni böyle bir Ecrin yapmak için çok uğraşmıştı. Babama kızmıştı.
"Benim kızım senin gibi olmayacak, asla!" "Onun duyguları var! Senin gibi değil."
"O, annesinin kızı."
Ben, annemin kızıydım. Gözümden bir damla daha yaş aktı. Dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı. Ancak bu gülümseme mutluluktan çok uzaktı.
"Üzgünüm anne." "Seni hayal kırıklığına uğratacağım için çok üzgünüm."
"Artık bir şey düşünemiyorum anne. Anla beni ne olursun. Duygusuz olmak istiyorum."
"Üzülmek istemiyorum. Şuan kalbimde olan bu hissi, bu acıyı istemiyorum."
"Sevmek istemiyorum, sevilmek mi peki? Zaten şuanda yoksa gelecektede olmaz."
Yaşlar gözlerimden firar ediyordu. Annemin dedikleri şuan bana o kadar mantıklı geliyordu ki.
Küçükken anlamamıştım zaten, annemin ve babamın kavgalarını. Şimdi de anlamamak istiyordum.
Bir sinir dalgasıyla elime geçen her şeyi attım duvara. Vazo, olsun sehpa, cam masa olsun, ne olursa.
