Bölüm 10 《 Hastaneden Kurtulamadık!》

94 21 113
                                    

Medya; Kitap ile ilgili yaptığım bir çalışma.

"Dur! Yapma!"

Bana üzülmüşlerdi.
Yardım etmeye çalışmışlardı.
Bana acımışlardı.

Bir sinir dalgası geldi. Kafamın dönmesine aldırmayarak abimi üstümden ittim. Abim arkasındaki kişi, Naz yüzünden dikkati dağılmıştı.

Şuanda karşımda abim yoktu.
O artık benim ezmem gereken bir rakibimdi.

Yere düştüğünde hemen toparlanmaya çalıştı. Bende ne kadar başarabildiysem üstüne atladım ve kafasına yumruklarımı geçirdim. Burnundan kan geliyordu.

Durmuyordum.

Saçlarını tuttuğum gibi kafasını zemine geçirdim. Sert zemine.
Bir kere daha, bir kere daha.

En son beyin kanamasından ölmesin diye ondan ayrıldım ve bacaklarına tekmemi attım.

Acaba şimdi acınacak kişi kim olmuştu?

Ağzımdan kan damlamasına aldırmadan sırıttım. Abim yerde boylu boyunca yatıyordu.

"Yenilmezler kralı, kız kardeşine mi yenildi?" Diyerek kahkahamı bastım.

Kafam hala dönüyordu. Ama, benim için farketmiyordu.

Barış abi koşarak abimi kaldırdı. Abim gözleri yarı açık bir şekilde bana bakıyordu.

Dayanamadım ve gözlerimi kapattım. Yere düşmeyi beklerken havaya kalktım. Biri beni kucağına almıştı. Kim olduğuna bakamıyordum.

Bakmama gerek kalmamıştı. Çünkü onun muhteşem kokusu, burnuma ulaşmıştı.

***

Kafamdaki ağrıya inat gözlerimi açtım ve acıyla inledim.
Her yerim sızlıyordu.

Baktığımda hastanede olduğumu gördüm.

Acaba daha ne kadar buraya gelecektik?

"Uyandı!" Bağırmasına karşı Mert ve Naz'a döndüm.

"İyi misin?"

"Değilim Naz." Doğruldum ve geriye doğru yaslandım. "Her yerim ağrıyor."

"Kavga etmeseydin sende?"

"İstedim ve ettim, Mert."

"Sen akıllanmayacaksın. Ne demek Çağatay'a karşı gelmek?!"
Naz bana kızınca onu yendiğim aklıma geldi ve yüzüme sinsi bir sırıtış yerleşti.

"Yendim değil mi onu? Haha!"

"Yok yok, sen cidden delirmişsin. Ben doktoru çağırmaya gidiyorum." Kafamı salladığımda Naz, Mert'e baktı ve ardından dışarı çıktı.

"Sana bir şey olacak diye çok korktum, prenses." Mert sandalyesiyle bana daha çok yaklaştı ve elimi tuttu.

"Bir şey olmadı ancak." Dedim ve elimi çektim.

Yüzsüzdü cidden.

"Bana prens bey demeni özledim."

Hala ileriye bakıyordum. İnatla ona bakmıyordum.

"Hadi ama? Bana neden böyle davranıyorsun? Ben sana ne yaptım?"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 26, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GECE VE YILDIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin