ZORLA EVLİLİK

HASTANE

Uyandığımda herşey aynıydı.Tek fark bebek.Çığlık atarak telefona yapıştım.Abime söylemedim.Beni keserdi.En ufak bir şeyde bile ilk önce onun haberi olması gerekiyordu.Abimi aradım.
+A-abicim?
-Efendim yavrum.dedi.Bir nefes verdim haberi yoktu.
+Abicim bize gelsene.Şimdi.Hemen.
-Ne oldu?
+Sen gel.
-Lan ne oldu söyle?
+Evde söylicem.
-Lan burda söyle.diye bağırdı.
+B-ben hamileyim.dedim ve bekledim.Bir kırılma sesi geldi.
+Abi?diye sordum ses gelmedi
+Abim?
-...
+Ab-.suratıma kapattı!Aradan 5 dakika geçti ve kapı kırılır gibi çalındı.Eyallahlar olsun abim geldi!Kapıyı açtım ve hemen savunmaya geçtim.
+Abi?Bak açıklayabilirim.Zaten bilen ikinci benimle üçüncü kişisin.Bişey ol-.Abimin bana sarılmasıyla ve iç çekmesiyle sustum.Ağlıyormu?Ay evet!Kıyamet kopçak.Normalde hemen ağlayan biri değildir.
-Y-yavrum.Abicim.Nasılsın meleğim?dedi. Gözlerini sildim.
+İyiyim.Sen nasılsın?dedim
-Kapıda beklersem bacaklarım kopacak.dedi ve güldü,güldüm.İçeri aldım ve kahvaltı hazırlamak üzere mutfağa gittim.Kahvaltı hazır olunca hem abimin hemde Buğra yı çağırdım. Kahvaltı bitince mutfağı topladım.Erkekleri evden postaladıktan sonra evi temizledim.Malzemeleri yerine koyunca kapı çaldı. Açtığımda Anıl ve Güneş'i gördüm.Güneş'e gülümsedim ve onları içeri aldım.
+Haa ben size söylemedim dimi?
İkisi aynı anda
--Neyi?diye sordular.
+Şey Güneş. Sakın çığlık atma.
-Tamam hadi.
+Ben hamileyim.dedim. İkiside bana 'ben uzaylıyım' veya'inekler uçuyor.'demişim gibi baktılar.Ardından Güneş'in çığlığı.Onlar gidince bende oturdum ve uyumaya çalıştım.Ama belimin ağrısıyla olmadı. Öyle bir acı girdiki belime.Telefona yapıstım. Buğra'yı aradım.
-Efendim?
+Buğra ,Buğra eve gel çabuk.dedim ve inledim.
-Ne oldu?
+Sen sormada gel. Çabuk ol gözünü seveyim.Telefon suratıma kapandı ve 9 dakika sonra kapı çaldı.Pardon kırılmaya çalışıldı. Kapıyı açtım. Buğra beni kucağına alıp arabasına ordanda hastaneye götürdü.
Doktor
-Bebek iyi.Aynı şekilde sizde.İlk tekmesini atmaya hazır.Bir kaç gün sonraya bekleyebiliriz. Biraz daha acı çekeceksiniz ama sonra iyi olacaksınız. Geçmiş olsun.dedi ve çıktı.Ben acıdan inlerken Buğra elimi tutuyordu ve kendimi tutamayıp elim elinden kaydı ve bayıldım. Ve yine Buğra'nın endişeli bakışları.