Do you still remember me? ~ HOLD

Remember 33

'Hé, slaapkop, wakker worden!' hoorde ik. Ik deed mijn ogen open en zag Zayn staan. Slaperig keek ik rond mij en zag dat ik in Zayn's bed lag. Ik stapte uit zijn bed en kon met moeite mijn evenwicht houden. 'Amai, wat is er met jou gebeurd?' hoorde ik plots, ik keek naar de deuropening en zag daar Niall staan. 'Gewoon, alergisch aan school enzo...' grapte ik. Hij knikte en ging weer weg. 'Hoe laat is het?' vroeg ik aan Zayn. 'Uhhh... Het is 10 na 8.' antwoorde hij. 'fack, ik heb nog maar 20 minuten!' riep ik en liep zijn kamer uit. Zayn begon te lachen. 'De badkamer is de 3de deur rechts.' riep hij nog.

Ik liep de woonkamer binnen en zag de jongens allemaal aan de eettafel zitten. 'Goeiemorgen.' zei Liam. 'Goeiemorgen.' groette ik hem terug. Ik zocht naar mijn gsm en zag hem op de zetel liggen. vlug stak ik hem in mijn zak en liep naar de voordeur. 'Ben weg naar school.' riep ik. 'Ga je niet ontbijten?' vroeg Liam. Ik schudde mijn hoofd. Zayn kwam aangelopen en gaf me nog snel een zoen. Blosend liep ik het huis uit en nam mijn fiets. 

'Zorg er maar voor dat je de volgende keer niet te laat komt.' zei mevrouw Williams streng. Ik knikte hard en liep zo vlug als ik kan naar boven. Waar is die fucking klaslokaal D243?! Plots botste ik tegen iemand aan en viel op de grond. 'Ohh, sorry gaat het?' hoorde ik iemand vragen. Ik keek op en zag een jongen staan. Ik knikte en stond recht. 'Nog eens sorry... Het was niet mijn bedoeling.' verontschulde hij zich. Ik glimlachte naar hem en zei dat het niets was. 'uhm... Weet jij toevallig waar klaslokaal D243 is?' vroeg ik. 'Ja, dat ik een verdieping hoger.' zei hij. 'Oh, nouja, bedankt... ehh...' 'Jake.' glimlachte hij. 'Ja, Jake. Mijn naam is Megan, maar ik moet nu echt weg want anders kom ik te laat.' zei ik en we namen afscheid. Ik liep naar boven en vond eindelijk het klaslokaal waar ik les had. Ik klopte aan de deur en liep het klaslokaal binnen. 'Mevrouw Flores, zet je maar vlug neer.' zei de leerkracht en ik nam plaats naast Andrea. 'Hey, waarom ben je zo laat?' vroeg ze stil. 'Heb mij verslapen...' zuchte ik. Andrea knikte en keek wat dromerig voor zich uit. 'En hoe ging de les gisteren met Jason?' knipoogde ik. 'Damn, Megan, niet beginnen, hé!' fluisterde ze. Ik begon geluidloos te lachen. Andrea gaf me een por in mijn zij waardoor ik een spastische beweeging maakte. 'Mevrouw flores, eerst te laat komen en nu nog mijn les verstoren?!' riep mevrouw Moore. 'Sorry mevrouw, dat zal niet meer gebeuren.' zei ik braaf en zag hoe Andrea mij zat uit te lachen. 'Binnenpretjes? Mevrouw Russet?' vroeg mevrouw Moore weer. Andrea keek de leerkracht met bange ogen aan en ik stak mijn tong uit naar haar. Mevrouw Moore draaide haar weer om naar het bord en we begonnen te lachen. Amai, dat was close...