Remember 32

29 2 1
                                    

Ik slaakte een zucht. 'Hoe laat is het?' vroeg ik aan Zayn. Zayn nam zijn gsm uit zijn zak en keek naar het scherm. 'Owh... Het is al 11 uur.' antwoorde hij. 'Amai, we zijn kei lang bezig geweest.' zuchte ik. Zayn knikte en kwam wat dichter bij mij zitten. 'Laten we gaan slapen, we doen wel morgen verder.' zei hij. 'Oké, is goed.' Zayn stond recht en ging naar zijn kleerkast. Hij keek er even in en haalde een t-shirt van hem tevoorschijn. 'Hier.' zei hij kort. Ik glimlachte naar Zayn en nam zijn t-shirt vast. 'Ik ga mij even gaan douchen.' deelde hij mee. Ik knikte en hij ging de kamer uit. Ik liep naar zijn bed, nam mijn boeken en legde ze in mijn rugzak. Op Zayn's bureautafel vond ik een foto van Zayn en mij toen we nog klein waren. Er ontsnapte een grinnik uit mijn mond. Zayn was vroeger zo schattig... Mijn geheugen is al bijna helemaal terug. Maar toch kan ik me sommige dingen nog niet herinneren.. Zoals die man bijvoorbeeld die ik, na het opnemen van de videoclip, gezien had. Wie was die man? En van waar kent hij mij? Ik staar naar mijn agenda en dacht even na. Wacht eens even... Zayn had die man bij zijn achternaam genoemd... Meneer Flores, en als ik Megan Flores ben... Dan is hij familie van mij ofzo?! Hahaha, Megan toch, er zijn duizenden mensen die dezelfde achternaam hebben. Maar toch, dat kan geen toeval zijn. Ik zal het toch maar eens vragen aan Zayn, misschien weet hij daar iets meer van. Plots ging de deur open en ik zag Harry de kamer binnen komen. 'Waar is Zayn?' vroeg hij. 'Gaan douchen.' antwoorde ik kort. Hij knikte en ging naast mij zitten. 'Dan zal ik hier wel even wachten. En hoe gaat het op school?' vroeg hij. 'Ben je plots mijn moeder geworden ofzo?' vroeg ik lachend. 'Ja, kom vertel maar aan mama hoe het op school gaat.' grapte hij. 'Wel mama, ik heb vandaag veel vriendjes en vriendinnetjes bijgekregen.' zei ik braafjes. Harry begon plots te lachen. 'Waaat?' vroeg ik hem. 'Hahaha, sorry je zag er zo schattig uit.' lachte hij. 'En daarom lach je? Amai, jij bent echt raar.' lach ik. 'Jij bent pas raar.' zei hij. 'Ik ben niet raar.' zei ik terwijl ik nep begon te huilen. 'Aww... Kom geef mama maar een knuffel.' trooste hij me en gaf me een knuffel. De deur ging open en Zayn kwam de kamer binnen gelopen. 'Zayn, dit is niet wat je denkt.' zei ik. Zayn keek ons even aan zonder iets te zeggen. Fack, hij is zeker boos op mij... 'Weet ik, het is goed.' glimlachte Zayn plots. Ik zuchte van opluchting, gelukkig, hij is niet boos. 'Oh, en Zayn ik wou je nog iets vragen.' zei Harry. 'Weet jij waar mijn usb-stick ligt? Ik ben hem kwijt.' 'Neen.' antwoorde Zayn op een iets bottere toon. Harry knikte en liep de kamer uit. Zayn zuchte en ging naast mij gaan zitten. 'Zayn ben je boos?' vroeg ik stil. Hij schudde zijn hoofd. 'Nee, sorry, het ligt aan mij. Ik ben nogal snel jaloers.' lachte hij en ik begon mee te lachen.

Do you still remember me? ~ HOLDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu