100 days of living (ONGOING)

Prologue

"Angel." sabi niya. For sure papagalitan nanaman niya ako sa pagsira sa mga kagamitan dito sa langit.

"Oh?" I said and smirked

"Anu nanaman bang ginawa mo?" I told ya. Kaya ayokong nandito ako kasama nitong matandang hukluban nato eh. Nasaan naba ang mga kasama ko? Tsk.

"Hinahanap mo sila? Nasa misyon sila ngayon." sabi niya. Kaya pala mag-isa lang ako dito. So it means na wala akong misyon? Yesssssss!

"At ikaw ang ipapadala ko sa isang misyon sa lupa. Wag kang tatanggi! At hindi ka makakabalik dto hanggat di mo nagagawa ng misyon na ito. Para makabawi kana din sa mga kasalanan mo dito sa langit!" what?!!!! Sa lupa?! Ayoko dun! No way!

"Ayoko dun! No! Di ako papayag!" sigaw ko sa knya pero parang balewala lang sa kanya.

"At kelan moko sinuway?" I gulped. Masyado syang seryoso para tanggihan ko tsk.

"Fine." buntong hininga ko.

"Okay. So you have to do is to do good things to people for 100 days. Since, pangit ang ipinapakita mong ugali dito, kelangan mong gawin ito. Take note, nasa langit tayo, tayo ang gumagawa ng mabuti hindi ng masasama okay?" I guess I don't have a choice. Hays.

"At kapag nagawa mo iyon, you will have your peace life here at heaven." dagdag niya pa.

"Asa." bulong ko.

--

"Are you ready?" tanong niya sa akin habang nakangiti ng tipid

"You'll be safe there. Lagi akong nakatingin sayo kaya alam ko kung anong mga gagawin mo so be careful okay?" I rolled my eyes

"Okay." bored kong sagot. Lumapit siya sa akin at hinaplos ang sentido ko.

"Sleep for now sweetie, you will lose your memories, for now." bago pa ko makapagreact......

Everything went black.

--

A/N: Hi readers! Supporn nyo second story ko! Harhar 😂😂 another story to make! Bored ako 😑😑 hihi. Sana maraming magbasa 😭😭

- Pearlenggay