GEÇ OLMADAN

BÖLÜM:1

     Çok geç olmuştu.Keşke daha önce öğrenselerdi.Şimdi çok az vakitleri kaldı.Daha fazla geç kalmadan yeni bir gezegen bulmaları gerekiyor yoksa dünyada yaşayan tüm canlılar ölecek,kimse kalmayacak.Hemen araştırmalara başladılar  uzaya astronot gönderme kararı alınması gerekiyordu hemen Chris hadfield'a yani istasyonun müdürüne üst düzey astronotların uzaya gönderimi için yazı gönderdiler.Cevap gelene kadar en iyisi insanları olacaklardan haberdar etmek olduğunu düşündüler.O akşam tüm haber kanallarında bu haber yer aldı.

     Üst düzey astronot ALBERT konuşmayı yaptı.Insanlara telaşa ve korkuya kapılmamalarını temenni etti.Herşeyi en kısa sürede düzelteceklerini söyledi.Kısa bir konuşma oldu zaten söylenecek pek fazla söz yoktu herşey ortadaydı.Konuşmadan sonra Albert'in telefonu çalmaya başladı arayan Elena idi:

-"Albert hemen istasyona dönmen gerek Chris(istasyon müdürü)'den yazıya cevap geldi senin yetkin olmadan açamıyoruz"

Albert;
-"Tamam hemen geliyorum"

     Albert yazının cevabının ne o olacağını tahmin edebiliyordu.Chris'de bu dünya da yaşıyor eğer birşey olursa yani insanlar dünyanın içinde iken dünya yok olursa Chris de ölürdü.Hemen istasyona gitti yazıyı okudu tam da tahmin ettiği gibiydi,Chris uzaya gitmeleri için izin kağıdı vermişti.

     Hemen hazırlıklara başladılar,herşeyi hazırladılar,gitmelerine sadece 2 saat kaldı.Ne olacağı belli değildi,çok az kalmıştı dünyanın yok olmasina.Tam tamına 90 yıl kalmıştı.Evet bu süreç biz dünya da yaşayanlar için çok uzun bir süre,ama uzaya gidip yeni bir yaşanabilen dünya bulmak astronotlar için çok kısa.Uzaya gidecek tüm astronotlar 1 saat içinde aileleri,akrabaları ve sevdikleri ile vedalaştı çünkü belki de bir daha görüşemeyeceklerdi.İstasyona geri döndüler.Tüm hazırlıklar tamamlandı.Rokette herkes yerini aldı,uçmaya son 10 dakika kalmıştı.Ama bir sorun vardı.Roket uzaya ulaştıktan sonra onu kullanacak kişi yoktu yani jim.Herkes jim'i aradı ama ulaşamadılar.İstasyondakiler telaş yapmaya başladılar.Rokette Jim'den başka roketi kullanacak biri yoktu sadece steven vardı o da sadece hayatında 1 KERE kullanmıştı,çok iyi bilmiyordu.Son 20 saniye kaldı ve hala jim ortalıklarda yoktu,herkes kan ter içinde kalmıştı.Daha şimdiden hiçbir şey yolunda gitmiyordu bundan sonraki süreci kimse düşünemiyordu.Neredeyse dünyadaki tüm insanlar bu roket uçuşunu televizyonlardan izliyorlardı.Herkesin kaygıları vardı,bu çok normal.Son 10 saniye kaldi ve jim arkalarından bağırarak geliyordu,istasyondaki herkes rahatça bir "oh" çektiler içinden.Bir an hiç gelmeyecek sanmışlardı.Herkes jim'e hızlı olması için bağırdı çünkü roketin kapıları kapanıyordu.Jim nefes nefeseydi ama hala koşuyordu yoksa yetişemeyecekti.Tam kapılar kapandı kapanacakken Jim içeri girmeyi başardı.

     2-3 saniye sonra roket uzaya uçtu.Çok fazla hızlı gidiyorlardı.Astronotların içinde bir burukluk vardı çünkü hepsi ailelerini bırakıp gitmişti ama bunu hem ailelerinin hemde tüm insanların yaşamı için yapmaları gerekiyordu,zaten onlardan başka bunu başarabilecek kimse yoktu.En iyi astronotlar seçilmişti bu iş için.Ne kadar üst düzey astronotlar olsalar da bunu başarabilecekleri kesin değildi.E hergün yeni bir yaşanabilen dünya bulmuyo bunlar da sonuçta.Evet yeni bi dünya için çalışmaları vardı ama ortada dünyanın yok olması ve baska bir gezegene taşınmaları söz konusu değildi.Teknolojinin gelişimi için arıyorlardı sadece.

     Herkes gibi televizyonda roketin uzaya uçuşunu izleyen bir kız vardı,adı Lara.Daha 16 yaşında idi.Ama ileriki zamanlarda öylesine,beğenerek aldığı bir kolyenin başına ne belalar açacağından haberi yoktu.