The Gangster Chick [UNDER MAJOR EDITING] COMPLETED

Chapter21 Part 2 : Poisoned Vlady

Unedited version. MADAMING ERROR SOBRA!.

The Gangster Chick 21 part 2

Agad kaming napaiwas ng tingin ni Vlad at nakita ko namang nailing lang siya.

"I always love this scenery" sabi niya habang nakatitig pa rin. This is a first time na maka-witness ako ng isang breathtaking sunset. Well hindi naman ako cave-woman para sabihing hindi pa ako nakakita but iba talaga 'pag nasa dagat ka,yung parang unti-unting nilamon ng dagat ang sun and those perfect colors.

Until I realize na it was dark na pala. Come on nagiging conyo na rin ako.

"Uwi na tayo.." he said kaya I simply nodded at naglakad paalis.

We're silently driving home. Nakakapagod kasi talaga ang long drive. Sakit sa pwet.

I leaned my elbow to the window of his car. Nakadungaw lang ako sa maraming lights. I never bother to ask him kung saan ito. I freaking don't mind wala naman akong alam sa lugar dito sa Philippines.

"You're leaving Tah-gey-tey" I read it loud may nabasa kasi ako sa arc na isang malaking sign but I frowned when I heard him laughed. 'May mali ba akong sinabi?'

"It's Tagaytay...dummy" I rolled my eyes.

"That's the same.." sabi ko at sumandal sa kotse niya at pumikit 'Baka anong kabaliwan na naman ang nasa isip nito'

I was taking my nap nang biglang nag-ring ang phone niya.

"WHAT?" bigla siyang sumigaw. I can imagine that he's quite shock dahil sa tono nito. "Oo, malapit na ako sa Manila" dagdag niya. Bigla akong nagmulat at tinignan ko siya. Balisa siyang tumingin sa daan at sa relo niya tapos nararamdaman kong naging mabilis ang takbo na halos pasingit singit siya sa mga dinadaanan. May biglang nag-overtake kaya agad siyang pumpreno. Tinukod ang paa ko sa dashboard para di ako masosub.

"S-hit" he whisper dahil talagang nasubsob siya sa manibela. He immediately looked at me and I hear him sighed deep. Nang makita niya ako tsaka siya nag-drive ng mabilis.

I wanted to ask him what's going on at sino ang kinausap niya but I choose to remain silent dahil parang nangangain na talaga ng buhay ang mukha niya. Yes. I always saw him na galit siya at may kaaway or sinuntok but not this time. Iba kasi talaga ang aura niya.

Bigla ulit nag-ring ang cellphone niya at mabilis naman niya itong sinagot.

"D-amn! May kasama ako" tapos lumingon siya sa akin, giving me a worried face. "No! " Sigaw niya tapos hinampas ang manibela "FINE!"

Napatingin ulit ako sa labas ng sasakyan at sa wristwatch ko. 'Tsk. 7pm na pala, nyetang traffic na 'to' tahimik ulit ang buong byahe. Ni isa sa amin walang nagsalita. Halos malalim na buntong hininga lang ang naririnig ko.

After a minute, bigla na lang na-feel ko na lubak-lubak na daan. I frowned nang makitang parang papunta na kami sa kagubatan.'May ganitong lugar pala ang manila?'

He turned off his engine tiyaka hinarap ako.

"No matter what...just stay close to me..huwag na huwag kang lalayo" seryoso niyang sabi kaya I just shrugged 'Baka napakalaki ng lugar na 'to at maliligaw ako' sabi ko sa isip ko at sinundan si Vlad na naglakad.

We entered a big rusty gate medyo madilim ang lugar at maraming kinakalawang na mga drum.

"Ang ayoko sa lahat ang taong late..." I roam my eyes hinanap ko kasi ang nagsalita.At nakita ko ang isang lalaking naka-itim at nakapamulsa naaninag ko naman ang mga sampu niyang kasamahan sa likod na nakangisi.'Para naman tong Emo na adik'