Gözlerimi açtığım da odam da olmadığımın çoktan farkına varmıştım. buna en çok bedenimi ıslatan çimenlerin hafiften dokunuşları belli ediyordu
Sırtımı çimlerin üzerinden çekip hızlıca oturur pozisyonuna geçtim etrafı süzmeye çabaladım ama zifiri karanlık buna müsaade etmiyordu. Yağmur yeni yağmıstı kesin çimlerin ıslaklıgı ve toprağın yağmur sonra kokusu bunu kanıtlıyordu.zaman geçtikçe korkumda artmaya başladı burası gerçekten karanlık ve fazlaca ıssızdı ben buraya nasıl geldim hatırlamıyordum birimi getirdi yoksa kaçırırdımmı? Belki birileri duyar diye dudaklarımı araladım da sesim çıkmıyordu derin bir nefes aldımda yağun sis boğazazımı yaktı boğazımımında ki acıyla beraber dayanamayıp gözyaşlarımı tutmayı bırakmıştım burdan nasıl kurtulacaktım ben eve gitmek istiyordum sıcacık yatağında uyumak istiyordum ayaklarımı karnıma doğru çekip ellerimleri dizlerimi sardım ağlamam daha da şitletledi kafamı tam dizlerimin üstüne koyuyordum ki bir ses işittim dikkatimi verdim de bir hışırtı olduğu fark ettim bu korku kat sayımı daha da artırdı oturduğum yerden hemen kalkıp koşmaya başladım sağa sola yalpalanarak koşarken ağaçların kolları mı çizmesi umrumda değildi tek isteğim şu korkunç yerden bir an önce kurtulmak bir hışırtı daha geldiğinde çığlık atarak ayağımı atımda ayağım bir boşluğa denk geldi uçurumdan düşüyordum...
Nefes nefese uyandım. Nefesim hâlâ düzensizdi kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu.
Annemin sesiyle kendime geldim.
-hişşş geçti bebeğim sadece rüyaydı geçti
Sesim titriyerek
- b-en ben diyebildim sadace sonrada annemin kucağına sarıldım kokusunu içime çekerek rahatlıyabildim artık kucağında daha da rahatlamış
Annem
- aaa hadi koca bebek bu kadar yetmez mi ? dedi yüzümü buluşturarak annemden ayrıldım annem yüzümün ifadesi görünce iki parmağın arasında burnunu sıkıştırıp
-hadi koca bebek uyu artık unuttun mu yarın büyük gün
-Unuturmuyum hiç uzun zamandır bu günü bekliyorum o yüzden şimdi yattım bile dedikten sonra hemen pikeyi üzerime çektim.annem yanağımdan öpüp kapıdan çıkarken
Sessizce -anne nasıl anladın rüya gördümü diye sorunca annem o güzel gülümsesiyle ben anneyim anlarım diyerek kapıdan çıktı. Gülümsedim arkasından.Gözlerimi tavana çekip yarını düşünmeye başladım yarın çok güzel olacaktı çok güzel ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TURNA
Teen FictionTurna acının beş evresinide yaşayacaktı. ilk evresi İNKAR: Hayır h-ayır şaka değilmi? şaka olmalı şaka olması gerekiyor öyle olmalı ellerimi saçlarımın arasına aldım istemsiz bir kahkaha çıktı dudaklarımın arasından... ikinci evre de KIZGINLIK: ...
