Ondertussen ging alles z'n gangetje en ik begon me steeds beter te voelen. Max gaf me een gevoel wat ik nog nooit eerder had gevoeld, ik zat vol vreugde en zelfvertrouwen. Ik zat met Sofia in het park, we proberen zoveel mogelijk met elkaar om te gaan voordat ze vertrekt naar Tunesië. We werden ondertussen ook steeds closer en Sofia zag dat ik veranderde en me beter voelde. "Wat is er gebeurd dat je zo blij bent?" vraagt ze me. Met een brede glimlach zeg ik "Oh niks, een jongen". Ze kijkt me grijnzend aan en begint me te ondervragen. Hoe heet hij? Waar woont ie? Hoe lang is hij? Welke kleur haar? Leeftijd? Ik gaf op alle vragen verkeerd antwoord. Ik vertelde haar dat het een jongen van 14 uit de buurt was, ze was dol enthousiast maar ik minder.. ik voelde me schuldig dat ik loog tegen haar. Na een gezellige middag besloot ik na huis te lopen, Sofia moest de andere kant op, ze ging naar haar oom. Ik liep via het winkelcentrum na huis en daar zag ik Max staan.. ik stond stil en werd knalrood. Hij zag me niet, ik wilde teruglopen maar ik liep naar hem toe. Hij stond met al z'n vrienden en er hing een vage wietlucht. Ik zag hem stressen toen hij me zag, al z'n vrienden keken met vage rode ogen naar me. Hij nam me apart en gaf me een kus. Hij vertelde me dat het beter was als ik niet meer na hem toe kwam als hij met een groep was. Ik voelde me rot daarna, hij probeerde alles goed te praten maar dat lukte niet. Z'n vrienden keken alleenmaar naar mn kont en verder deed ik ze niks. Max en ik hebben er een discussie over gehad maar uiteindelijk had ik er vrede mee..
JE LEEST
Ongekende angst
RomanceHet boek gaat over een meisje genaamd Emma die een jongen leert kennen via het internet, Max. Het lijkt allemaal zo goed te gaan..
