H16. Verdriet en angst

154 4 2
                                    

Emma schoof achter haar bureaustoel vandaan, ze schoof het gedicht onder haar toetsenbord. Ze begon na te denken over Max en realiseerde dat ze helemaal fout zat. Ze wist dat ze terecht was gekomen bij een loverboy, alle signalen lijden erna. Ze pakte haar telefoon en smste Max dat het beter was om de relatie te stoppen in verband met het leeftijdsverschil. 

Vanuit Emma :

Ik was doodsbang, de tranen rolde over m'n wangen. Ik had het nooit zo gewilt, ik wilde alleen de aandacht dat ieder meisje verdiend. Ik zag niet in hoe hij was, hij heeft me nu niks gedaan, hopelijk ben ik op tijd om dit te stoppen, anders loopt deze hele situatie uit de hand. Nog geen minuut later had ik een sms terug van Max, hij was woedend. Hij zei me dat ik nog niet van hem af was en dat ik niks tegen iemand mocht vertellen omdat hij anders Esra wat aan zou doen. Ik heb nooit geweten dat hij zou was, ik ben eindelijk logisch na gaan denken en zie in dat hij een slechte jongen is, die Eva had toch gelijk. Ik viel op de grond en kon alleenmaar huilen, ik deed alles voor hem. Wat gaat er nu gebeuren? Wat gaat er nog meer komen? Ik had nooit zijn Facebookverzoek moeten accepteren.

Hoe ga ik ooit mijn ouders dit vertellen, vroeg Emma zich af. Toen bedacht ze zich dat ze het niet eens kon vertellen want anders doet hij Esra wat... dan ben ik Sofia én Esra kwijt, mijn beste vriendinnen. Ze begon duizelig te worden en hoofdpijn te krijgen, ze wist dat ze helemaal fout zat. Ze liep naar de kast en gooide haar rugzak vol met kleren en pakte haar fietssleutel. Er was niemand thuis, haar perfecte kans om weg te lopen. Ze trok de deur achter zich dicht en stapte op de fiets, onderweg luisterde naar haar favoriete band en alles werd wazig. Ze maakte zich zorgen over wat haar nog te wachten stond, alles zal veranderen. Ze was van plan om weg te gaan uit Den Bosch om te vluchten voor Max, ze weet dat hij haar gaat achtervolgen, dat is te verwachten. Onderweg valt ze bijna van schrik van haar fiets, Max stond daar met zijn vrienden. Emma keek met geschrokken ogen naar zijn vriendengroep en ze zag dat Max haar ook aankeek. Ze zag dat Max een aanloop nam en ze fietste zo snel weg als ze maar kon, ze wist niet waar ze heen moest. Ze kwam bij een doodlopende weg uit, ze raakte helemaal in paniek. 

Max kwam steeds dichterbij...

Ongekende angstWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu