Hope...||CHANBAEK||

Hope...~8

~မင္းက သူမ်ားေခၽြပီး ပစ္ခ်သြားတဲ့ ပြင့္ခ်ပ္ေတြ
ေၾကမြေနပီျဖစ္တဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ျဖစ္ပါေစအံုး
ကိုယ္ေလ...ဒူးေထာက္ ခယပီး အျမတ္တႏိုး
ေကာက္ယူပန္ဆင္မယ္... ကိုယ့္ကို ဒူးေထာက္ခြင့္
ပဲေပး...~

အလံုပိတ္ထားတဲ့ အခန္းတံခါးကိုထိုင္ၾကည့္ေန
သည္မွာ တစ္နာရီခန္႔ရွိပီ...လက္က နာရီကိုၾကည့္
မိေတာ့ ဆယ့္တစ္နာရီကို အစီစီထိုးလုလုဆဲ...

Sofa ေပၚတြင္ထိုင္ေနရင္း ညေနစာမစားထား
ေသာ္လည္း ဆာေလာင္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ...
သူ႔ကိုအနာတရျဖစ္​​ေစတဲ့ မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲကိုဝင္​ခ်င္​
စိတ္​ကုိမ႐ွိ​ေတာ့တာ...
ကုမၸဏီကျပန္လာကတည္​းက ​​ေဇာ​ေခြၽး​ေတြ
ပင္​ပန္​းႏြမ္​းနယ္​မႈ​ေတြကို ​မ​ေျဖ​ေဖ်ာက္​ရ​ေသး​ေသာ္​
လည္​း စိတ္​ထဲႏုံး​မ​ေန...
တစ္​ခုပါပဲ...အခန္​းထဲက က်​ေတာ္​ ​ေမ်ွာ္​လင္​့ရသူ
အႏွီ​ေကာင္​​ေလး ၿငိမ္​းၿငိမ္​းခ်မ္​းခ်မ္​း အိပ္​​ေမာက်
​ေနလား ဆိုတာကို သိခ်င္​​ေနတဲ့ပူ​ေလာင္​စိတ္​တစ္​ခု
သာကပ္​ညႇိလို႔...

သူ႔မ်ား တရားဝင္​​ေမာင္​ႏွံရဲ႕ အိပ္​ခန္​းဆိုတဲ့ပညက္​
ခ်က္​​ေၾကာင္​့ တံခါးကိုအသာတြန္​းပီး အိပ္​​ေပ်ာ္​
​ေနတဲ့သူ႔ကို​ေငးၾကည္​့ဖို႔ကိုပင္​ မဝံ့ရဲ...

အခန္​း​ေ႐ွ႕မွာ ​ေကာက္​႐ိုးပံု​ေစာင္​့ရတဲ့ ဟို​ေဟာင္​
တတ္​တဲ့အ​ေကာင္​ႀကီးလို 😅 ငူငူငိုင္​ငိုင္​ နဲ႔ အခန္​း
​ေ႐ွ႕ႀကီးမွာထိုင္​ၾကည္​့​ေနရတဲ့အျဖစ္​...

"ဟူး...!"

သက္​ျပင္​းတိုတို​ေလးတစ္​ခ်က္​ကိုသံဖ်တ္​ ခ်လိုက္​
ကာ မတ္​တပ္​ရပ္​လိုက္​မိတယ္​...​အခန္​း​အ​ေ႐ွ႕ကို
တ​ေရြ႔​ေရြ႔သြားႏိုင္​ဖို႔ ​ေျခ​ေထာက္​တစ္​​ေခ်ာင္​းနဲ႔
တစ္​​ေခ်ာင္​းကို မတရား လူးလူးလြန္​႔လြန္​႔ဆြဲ​ေန
ရတယ္​...

​ေအာက္​ပိုင္​းခ်ိ​ေနတဲ့လူလိုပင္​ တရြတ္​တိုက္​ဆြဲ
ပီး အခန္​း​ေရ​ွ့ကို​ေတာ့ ​ေအာင္​ျမင္​စြာ​ေရာက္​ခဲ့ပီ
သို႔​ေပမယ္​့ တံခါးလက္​ကိုင္​ဘုကိုလွည္​့ဖို႔အထိ
ထပ္​မံႀကိဳးစားရအံုးမယ္​...