Jungkook beyciğimizden:
Ma Ria beni engellemişti. Telefonumu koltuğa fırlattım. Onu özlemiştim. Çok özlemiştim. Anılar gözümün önünden geçiyordu. Onsuz yaşamanın bir anlamı yoktu. Aklıma mendil ve çift bilekliğimiz gelmişti.
Evden çıktım. Ayrıldığımız yer olan park ın yanına gittim. Gözlerim dolmuştu. Lanetli park... ayrıldığımız park... sıkıldım dediğim park... seni sevmiyorum dediğim park... bilekliğimi ve mendili attığım park... mendili ve bilekligi attığım yere baktım. Ellerimle kazmaya başladım. Çamurlu mendil ve bileklik çıkmıştı. Eve giderek yıkadım. Bilekliği tekrardan taktım. Mendili kokladım. Onun kokusu vardı. Yıkamama rağmen geçmemişti.
Telefonumu aldım
Jeon jungkook:özledim seni bana geri dön lütfen Ma Ria
(Mesajınız gönderilmemektedir)
Engeli kaldırmamıştı. Beni affetmiyecekti. Tabi ya ben akıl hastasıyım kim benimle sevgili olurki. Tam karşımda olan aynaya yumruk attım
-BAKAMAM Kİ NE GEREK VAR NİYE VARKI BU AYNALAR!!
Ayna kırılmıştı. Elim kesilmişti fakat hissetmiyordum çünkü benim acım ondan daha büyüktü. Herşeyi yakıp yıkıyordum. Bağırıyordum. Jimin yan odadan çıkıp yanıma gelmişti.
-jungkook iyi misin?
Gözüm kararmıştı.
●●●●
Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Olduğum yere geri dönmüştüm. Üstümdeki kıyafetlere baktım. Yine aynı hastane kıyafetleri vardı üstümde. Yine 4 duvar arası. Ve yine yaşadığım yer. Akıl hastanesine geri dönmüştüm....
BIR YB DAHA ATICAM HABERINIZ OLSUN😜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTA | JEON JUNGKOOK
Fanfiction-Bir akıl hastası çocuk beni kendine nasıl aşık etti? -sıradan bir kız nasıl bir akıl hastasının hayatını değiştirebilir ki? ~Hayran kurgu #838~ {Başlangıç= 05.07.2017} {Bitiş= 14.09.2017}
