Make me BELIEVE

Chapter 1

(follow niyo po ako @TheaMaricela)

comment na lang po kayo :) huhuhu unang beses ko pa lang po ito. 

“Hi guys. I’m Jhanna Wilson. I’ am the new president of the Student Council .You can call me ann or jha. Kung may mga questions kayo about sa schedule natin just email me. Kailangan ko pa kasi ayusin ang mga gagawin natin . I think sa next meeting ko na ibibigay. And that’s for today guys. Thank you.

Tama ang narinig niyo, ang mga teachers ang nag assign sa akin na maging president ng student council. I’m glad that they choose me. I belong to the Section A at nasa top kasi ako. I admit it. Pagdating sa pag aaral serious talaga ako. And I know my responsibilities.  At dahil first day palang naman mag la-lielow muna ako. Punta muna ako ng cafeteria.

Pag kalabas na pag kalabas ko pa lang ng SC room. May narinig agad ako na sumigaw.

“Jha!! “

lumingon  ako at nakita ko ang Best friend na ko na si Alexis Gil.

“ohhh, alexis bakit?”

Habang papalapit ng papalapit sa akin si Alexis ay may malaking ngiti ito sakanyang  mukha.

“Guess what! May nag papabigay sayo nento ohh” sabay abot nsa akin ng kahahon na naka gift wrap pa.

kumunot ang noo ko ng Makita ko iyon.

“What is this?” tanong ko sakanya ng may pag tataray.

“Try mo kayang buksan ng malaman mo” sabi ni Alexis ng may pang aasar.

Parang may pag aalinlangan akong buksan ito. Ewan ko ba, hindi maganda ang feeling ko dito ehh.

“Ayoko! sayo na lang to.” Sabay irap ko. At lumakad na ako paderetso sa Cafeteria.

Bigalng humabol sa akin ang makulit kong Best friend. Habang sumisigaw sa akin.

“jha ang korni mo naman, buksan  mo na! Dali dali”

Lumingon ulit ako at ngumiti sakanya

“ Mas excited ka naman eh, sayo na. Wala akong panahon sa mga ganyan. I’m too busy for that. Okay?!!”

Lumakad na ulit ako ng nag mamadali para di na ako maabutan ni alexis ng biglang******

-booogsh-

“ohhhh gosh!!!” sabay tingala ko. At nakita ko ang isang lalaking nakatingin sa akin. Yeah, napaupo ako sa floor at ang sakit nun ahh.

“miss sorry” nakangiting sabi nito sa akin.

“okay lang!” sabi ko pero naka simangot. Nakakainis talaga eh, nagmamadali na nga tapos eto pa mangyayari.

“sorry talaga, next time pwedeng tumingin sa dinadaanan, try to open your eyes. By the way I’m Prince Milton”.

Biglang lumaki ang mga mata ko ng marinig ko ung sinabi niya na “next time pwedeng tumingin sa dinadaanan, try to open daw my eyes” ang kapal naman ng mukha nito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko.

“Wow ha! Excuse me! naka tingin ako sa dinadaanan ko. Ikaw kasi tong sumiksik, ang laki kaya ng daanan. kuya! Tsaka pwedeng mag sorry na lang. Hindi kung ano ano pa sinasabi” sabay alis ko.

“ ehem! My name is Prince kaya don’t call me kuya.”

Aba Aba naman ohh! Bigla akong lumingon sakanya sabay sabi

 “ Who cares?!”

Relax jha. Whoah.. May itsura pa naman si kuya, tapos hindi gentleman. Sayang!.  Kakaiba na talaga ang panahon ngayon :3