The best of all 2

Hoofdstuk 7

POV michelle

Wat had ik in vredesnaam gedaan? Een vriend van mijn broer gezoend, een jongen die ik nog amper kende? Toch voelde het zo goed, alsof het vaker gebeurd was, alsof ik hem al zolang kende. Oké ik moest het uit me hoofd zetten ik opende de deur en liep vol tegen Michiel aan. 'Gaat alles goed Michelle? Je was opeens weg.' 'Ja het gaat prima.' Ik liep hem voorbij en ging weer bij de rest zitten. Even later kwam Stefan binnen gelopen en plofte langs Rick neer. Even keer ik hem nog aan, wat zal hij nu wel niet denken. 'Mag ik langs je komen zitten?' Ik knik en Michiel komt langs me zitten. 'Wil je er over praten?' Ik schut mijn hoofd en leg mijn hoofd op zijn schouder. Zachtjes streelt hij met zijn hand over mijn rug, dat erg fijn aanvoelde. 'Ik denk dat ik zo naar mijn kamer ga jongens, ik ben erg moe.' Een voor een gaf ik ze nog een knuffel en verliet toen de woonkamer. Michiel liep met me mee naar mijn kamer. 

'Gaat het echt goed met je?' ik schudden me hoofd. 'Heb net in de tuin met Stefan de vriend van mijn broer gezoend.'

'En dat is erg want?'

'Ik ken hem pas net, ik wil niet als een slet overkomen.' 

'Dat ben je echt niet geloof mij maar en zo komt je ook niet over. Je bent een schat van een meid.'

Hij was zo lief. Ik keek hem aan. Zijn hand streelde over mijn rug. Zijn lippen kwamen dichterbij en voor ik het wist zoende ik hem, het was fijn heel fijn. Hij gooide me op bed en ging boven me hangen zonder mijn lippen los te laten. 'Je bent zo mooi, al vanaf het moment dat je hier binnen kwam kon ik me ogen niet meer van je af houden.' Bracht hij er onder het zoen uit. Ik trok zijn shirt uit en streelde zijn borst. Hij had een erg gespierd lichaam. met een six pack die erg zichtbaar was. Van het een kwam het ander en wat was het fijn. Hij was zo lief.

Een blaf van een hond maakt me wakker uit mijn slaap. Ik kijk langs me en zie Michiel nog in een diepen slaap liggen. Wat zag hij er schattig uit als hij sliep. Maar wat was er gebeurt vannacht? Eerst zoen ik met de vriend van mijn broer en dan ga ik met mijn fysio naar bed. Wat ben ik toch eigenlijk een player. Maar toch als ik naar Michiel kijk voel ik wel kriebels in mijn buik. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en stap dan zachtjes uit bed. Even vergat ik dat ik nog niet goed zonder krukken kon lopen. Met een grote smak val ik op de grond. Alles draait en mijn hoofd voelt zwaar. Alles word wazig voor me en dan val ik weg.

'Michelle? Michelle?' Ik opende me ogen en keek recht in de bezorgde ogen van Michiel. 'Kom even rechtop zitten.' Alles draaide nog, dankzij Michiel kon ik recht op gaan zitten tegen mijn bed aan. 'Wat is er gebeurd? Ik werd wakker van een bonk' 

'Ik was even vergeten dat ik niet kon lopen.'

'Slimpie'

'Mag ik iets vragen Michiel?'

'Tuurlijk.'

'Kan het zijn dat ik mijn geheugen langzaam terug krijg?'

'Dat is mogelijk ja, maar ga jij nu maar is eerst even rustig in bed liggen dan haal ik wat thee voor je.' 

Hij tilt me op en legde me op bed. In de tijd dat ik even van de wereld was herinnerde ik me even iets, iets met een jongen, een jongen die niemand mocht en ik wel, ik mocht hem zelfs zo erg dat ik met hem zoende. Ik kon alleen niet goed zien wie de persoon was. Een ding wist ik zeker, de droom van de vorigen keer was ook een deel van mijn geheugen. Er is dus een nieuwe jongen in mijn klas gekomen en ik heb gezoend met een jongen die niemand mocht, zal het de zelfde jongen zijn? Zal ik met die nieuwe jongen gezoend hebben? Ik deed zo mijn best om me verder iets te herinneren maar nee niks, ik herinnerde me niks, ik kreeg het alleen maar hoofdpijn van. 'Hier is je thee.' Michiel kwam de kamer binnen gelopen en kwam langs me op bed zitten terwijl hij me de kop thee haf. 'Michiel waarom gaat het zo langzaam met het terug krijgen van mijn geheugen?'

'Dat is bij iedereen ander, het kan zijn dat je je dadelijk opeens alles herinnerd, maar het kan net zo goed nog jaren duren.'

Ik kroop dicht tegen hem aan en dronk van mijn thee

'Michelle ik vond het heel erg fijn vannacht met je.'

'Ik vond het ook fijn.' Bij het zeggen van die woorden kroop ik nog dichter tegen hem aan en plaatste hij een kus op mijn haar.

'Ik hou van je Michelle, echt waar.' 

Ik maakte me los uit zijn armen. Zij hij nou dat hij van me hield, nu al? Hij kende me amper. Ik voelde me een beetje duizelig worden. 'Michiel ik voel me toch nog niet helemaal lekker, ik ga nog even me ogen dicht doen.' 

'Is goed' Hij gaf me nog een kus op me voorhoofd en verliet de kamer. Het kwam toch wel als een verrassing dat Michiel van mij hield en dat hij dat zij. Hij is zo mega knap en ik, ja ik ben ik een meisje die niet eens kan lopen. Een traan verliet mijn oog, voor het eerst in tijden voelde ik me zo slecht dat ik niet kon lopen en niet als andere was.

****************************************************

Hoop dat jullie het weer een leuk stukje vonden. 

xoxo