Kabus

Yas

gözlerimi açmaya çalıştıkça,bir şey engel oluyordu.Birden gözümün önünde bir sahne canlandı.6 yaslarinda bir kız çocuğu ormanda elinde oyuncak ayısıyla koşturuyordu ve saklanacak yer ariyordu.Arkasından 36-37 yaşlarında maskeli uzun boylu bir adam bıçakla kovalıyordu.En sonunda kız ormanın sonundaki bir yazliğa girmiş ve bir odaya saklanmisti.Bu oda Stephen ve benim kaldığımiz odaydi.En sonunda adam onu buluyordu ve

Çatt!

Kızın işini bir darbede bitiriyordu.

O an haykırarak yerimden firladim Stephen duvara yaslanmış,kafasını önüne eğmiş sessizce ağlıyordu.Nancy'de Yatagimin ucuna oturmuş ağlıyordu.Dean ise öfkeyle odanın içinde volta atiyordu.Kalktigimi görünce.Stephen koşarak boynuma kollarını doladi.Dudagimı sağlam ve derince bir öptü.Ben de ona karşılık verdim.Stephen sarılmaya devam ederken ağzından titrek sesiyle kelimeler döküldü;

-Tanrim sana şükürler olsun!Bebeğim iyi misin?Kendini nasıl hissediyorsun?

-Hey ben iyiyim Steph.Ne oldu?Alt tarafı sadece bayılmışìm.Nancy Stephen'ın konuşmasına fırsat vermeden araya girdi;

-Lanet olsun Ira,tam 3 gündür baygınsin!

-Ne??

-O kagittakileri okurken gözlerin dönüp duruyordu ve bembeyazdi.Yerden havalanmistin ve sesin değişmişti!Çok korktuk okuman bitince normale döndün ve yere yığıldın.3 gündür de gözünü bir saniye olsun açmadın!

Dean öfkeyle araya girdi;

-Bugün buradan gidiyoruz.Hem de hemen.

Bu habere çok sevinmiştim.Ama sinirlerim çok bozuk olduğundan Steph'e sarılıp ağlamaya başlamıştım.Bir yandan Steph beni sakinleştirmeye çalıyordu,bir yandan Nancy.

En sonunda bavullarını alıp aşağı indik.Hep birlikte kapıya doğru yöneldik.Dean kapıyı itti.Ama açılmıyordu.Steph Dean ı geri çekip kapıya omuz atmasıyla haykirmasi bir oldu.Anlaşılan dikenli bitkiler koluna girmisti.Ben Steph'e yardım edip dikenleri cikarirken Dean kapıyı zorlamaya devam ediyordu.En sonunda bağırdı;

-Lanet olsun açılmıyor!!