.."Lanet olsun açılmıyor !!"
Bunu söyledikten sonra Dean bir kaç kez daha kapıyı zorladı.Ama açılmıyordu.Buraya hapsolmustuk!
Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktığımda saat 04:44 ü gösteriyordu.Sabah olmasına az kalmıştı;
-Çocuklar birazdan sabah olacak.O zaman insanlardan yardım isteyebiliriz.dedim.
Bunun üzerine rahatlamış gibi görünüyorlardı.
Tam içeri girecekken bir kız çocuğu çığlığı duyduk.
Ses Stephen ve benim kaldığımız odadan geliyordu.
Korkudan titremeye başladım ve Stephen e sarıldım.
Dean ve Nancy şaşırmış görünüyorlardı.
Dean koşarak içeri girdi ve biz de onu takip ettik.
Evet evet,ses bizim odamizdan geliyordu.Dean kapınin tokmağını çevirdi ama açılmıyordu.
Bir kaç kez daha denedi ama kapı iceriden kitlenmisti.
En son kapıya omuz atmaya başladı.Yine de acilmiyordu.Dean'a dur işareti yaptım ve geriye çekilmesinı söyledim.Ardından kapinin tokmağını çevirdim ve kapı açıldı.Korkarak kapıyı araladim.Herkesin dikkati uzerimdeydi.Kapıyı açtığımda 6 yaşındaki kız elindeki oyuncak ayisiyla benim yattığım yatağın ucuna oturmuş dizlerine kapanmıştı ve ağlıyordu.Kıza yaklastim;
-Ne oldu küçük kız?
-yardım et.lütfen.lütfen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kabus
HororHer şey çok güzel giderken, Bir yazlikta. Sonradan işler zıvanadan çıkmakta. Olabilir, Diyip geçti herkes başta; Sonra kaybolmaya başladılar. Sonra da ölmeye. Sıra sıra.
