Pierwsze wiersze

•11• Hubert

Pamiętam jeszcze te cudowne dni,
Które były tak potrzebne mi.
W wakacje, gdy byłam z kuzynem na skejcie,
Ty wywaliłeś się prawie na pięcie,
Kozłując tą piłką tak zawzięcie,
Moja czapka postanowiła zasłonić cię pięknie.
Tak wyglądało nasze wymienienie spojrzeń,
Które pamiętam w każdy słoneczny dzień.
To nie tak, że tylko wtedy o nas myślę,
Ale wtedy w promieniach słońca dostrzegam każdą wspólną chwilę:

Przesiadywanie na ławce, na twoich kolanach
Mimo iż obok jest miejsca jak znalazł;
Wyprawy na łąkę w lato i zimę;
Twoje fajki i blanty co chwilę;
Przytulanie się w kuchni godzinami
Mimo iż ktoś ciągle był zaraz za drzwiami;
Żegnaliśmy się dwie godziny,
Bo musiałeś mnie pocałować i obiecać kolejne odwiedziny,
Te gorące chwile, gdy na dworze tak zimno,
Wtedy byliśmy razem aż robiło się późno;
Obsypywałeś mnie śniegiem,
Mimo iż nie obdarowywaliśmy się uśmiechem.

Wiedziałeś jak wywołać u mnie uśmiech,
Tak samo jak skraść mój słodki pocałunek.
Między nami było jak w bajce,
Chociaż nie każdy to pojmował - gadajcie.

Razem wiemy, że oboje mamy trudne życie,
Jednak chcieliśmy być razem na szczycie.
Życie na szczycie tej kruchej góry,
Która zapadła się pod nami, a teraz niewiem która droga do ciebie prowadzi.

Zgubiłam się w labiryncie swych własnych myśli,
w którym za chwilę nowa ściana się ziści.
Przez me myśli do poczynań,
Zgubiłam się w tym wielkim świecie zwanym Ziemią.

Jeszcze niedawno myślami byłam przy tobie,
Przy tych chwilach, na innym świecie - powiem.

Teraz wszystko się zmieniło,
Mam nowy dom, ale widzę go tylko jako budynek, w którym spędzę kolejne chwile.
Niestety jestem daleko od ciebie,
Wiem, wtedy też byłam,
Ale teraz jestem dalej.

Może teraz nawet o mnie nie myślisz,
Albo tak samo jak ja patrzysz nocami w tą samą gwiazdę, którą oboje wybraliśmy będąc jeszcze razem, gdy trzymaliśmy się za ręce i patrząc w gwiazdy wsłuchiwałam się w twoje serce.
Właśnie za to kocham wysokie dachy nocą, bo z nich zawsze widzę tą jedną, NASZĄ GWIAZDĘ.

Dla Huberta W.
29.07.2017