Till We Meet Again (MonteMayor Series)

TMWA 10

Dedicated to my adorable readers.

"Bumalik na ako. Binalikan na kita. Umuwi na ako sayo"

      -Adam-

Enjoy!!
_________

HINDI mapakali at muntikan ng mahulog sa kanyang kinauupuan si Amber ng matanaw ng mga mata nya ang lalaking hindi nya inaasahang dadalaw sa kasal.

Its been 4 years since nakita nya ito.
She's already sixteen at alam nyang seventeen years old na ang lalake dahil matanda lamang ito sakanya ng isang taon.

"Ano ba naman yan Adam! Dumating kapa? Anyway.. gumwapo ka lalo ngayon ah! HAHAHAHA" narinig nyang puri ng kanyang pinsan na nasa tabing table lang nila kay Adam.  Oo it's Adam. Si Adam ang pumasok sa reception. Si Adam na kababata nya.

Tinitigan nya ng tingin ang binata mula ulo hanggang paa. Naka tuxedo ito ngayon at kitang kita mo ang kakisigan nito kahit sa murang edad pa lang. Mas lalo itong pumuti dulot siguro na ito ay nasa ibang bansa.
Humaba na rin ng konti ang buhok nito. Ang mga mapupungay na mata ng binata na nagpatambol sa puso nya. Haay!  Mas lalo lang gumwapo ang binata sa paningin nya.

"Tss.. Pasalamat nga kayo pumunta pa ako eh" natatawang sagot ni Adam.

"Sus ewan ko sayo. Com here dito kana umupo sa table namin"
Mabilis naman gumalas si Adam at kaagad na umupo sa upuan.

"Hey.  Are you okay? " naramdaman nyang hinawakan ni Jin ang kamay nya na nakapatong sa mga hita nya. Nginitian lamang nya ito at marahang tumango.

Hindi man lamang nya tinapunan ng tingin ni Adam kanina. Ah.. Baka hindi sya nakita nito. Pero katabing lamesa lamang ang pagitan nila. Haaay...

"Okay ladies and gentlemen let us join our newly wed here in the center to dance their love for each other in rythim. Gentlemen go grab your woman and feel the dancefloor"
Hindi na naituloy ni Amber ang pagkain nya ng narinig ang sinabi ng mc.

May isang kamay na nakalahad sa harap nya ngayon. It's Jin. Tiningala nya ito.

"Come Amber dance with m-"

"OHMYGOSH! Jin baby kanina pa kita hinahanap. Tara sayaw tayoooo daliii! "

Hindi na naituloy ni Jin ang sasabihin nya ng dumating si Kristen na nagpagulat sa kanilang dalawa.
Anak ito ng guro nila. At alam nyang may malalim na pagtingin ito kay Jin. Ito namang si Jin ay panay ang iwas. They really looks cute together.

Hindi na lamang nakapag paalam ang binata sakanya ng higitin ito ni Kristen.

Naisipan nyang ituloy na lamang ang kanyang pagkain dahil wala namang nagsasayaw sakanya ngayong gabi.

Akma na nyang isusubo ang isang kutsara ng pagkain ng madako ang mga mata nya sa kabilang lamesa.
Sa hindi inaasahan ay nakatitig na sakanya si Adam. He's staring at her like she's the whole world.

At sa titig pa lang ng lalaki ay talagang nakakabusog na.

Bahagya itong lumapit sakanya and lend his hand.

"Looks like you're the only one here na wala pang nakakasayaw. Would you mind if i will going to be your first dance? " inaamin nya na mas lalo itong gumwapo sa malapitan.

"Ahm... Y-yeah s-sure" she looks at Adam. If his eyes insist how can she resist.

She take Adam's hand at magkahawak sila ng kamay na pumunta sa gitna.

Oh God!

Forget the butterflies because she feel the whole zoo when she's with him.

~You're in my arms, and all the world is calm.

The music playing on for only two.
So close, together.

And when I'm with you

So close, to feeling alive.~

Amber really wants to cry at that moment pero pinipigilan lamang nito ang sarili.

Sa loob ng apat na taon wala syang inisip kung hindi ang lalaki.

"How are you?" Napatingin sya sa lalaki na nakahawak ngayon sa beywang nya.

"Ahm... G-good?" Please tears wag muna kayong malaglag.

"Sabi ko naman sayo babalik ako eh"

A life goes by,
Romantic dreams must die.

So I bid my goodbye
And never knew.

So close, was waiting,
Waiting here with you.

And now, forever, I know
All that I wanted
to hold you so close.

Ni isang salita walang lumabas sa bibig nya.

"Bumalik na ako. Binalikan na kita. Gusto ko ng umuwi sayo. Can we?"
Masuyong sabi ng binata sakanya.

"Adam.. " kasabay noon ay ang pagtulo ng isang butil ng luha mula sa mata nya.

So close to reaching
That famous happy end.

Almost believing
This one's not pretend.

And now you're beside me,
And look how far we've come.

So far we are. So close...

Oh how could I face the faceless days
If I should lose you now?

"Kaso parang nahuli na yata ako. May nauna na yata sakin. Nanliligaw na ba sayo si Jin? O sinagot mo na ba sya? "Natataranta at gumagarlgal na ang boses ng binata.

Mabilis itong umiling.
"H-hindi. Kaibigan ko lang si Jin."
Paninigurado nito.

"But the way he look at you, hindi kaibigan ang titig nya sayo. Lalaki ako at alam ko yun. Please princess ako nalang"

We're so close to reaching
that famous happy end,

And almost believing,
this one's not pretend.

Let's go on dreaming
for we know we are..
so close, so close
and still so far...

Dun na tumulo ng sabay sabay ang mga luhang kanina pa nya pinipigilan
"I-ikaw lang naman lagi eh"bulong nito.

Hindi na napigilan ni Adam na yakapin ito. Gumanti sya ng yakap. Naramdaman nya ang masuyong paghalik nito sa kanyang noo.

Just like the old times.

She still feel safe in his arms.

_________________

#311 in General Fiction.

Happy 1.12k reads!!!

I really appreciate it<3

Bumalik na nga si Adam. Matutuloy na kaya ang naudlot nilang lovestory ni Amber?

What do you think everyone?

Godbless

_VeeLaKy71