Till We Meet Again (MonteMayor Series)

TMWA 11

TMWA 11

Enjoy!

"Hindi babalik?pwede ba naman yun?ikaw pa.Ikaw pa ang hindi ko babalikan?eh diba nga nangako ako sayo.Nangako ako na uuwi ako sayo. Here i am. Tutuparin natin mga pangarap natin" -Adam
————-

Hindi mapigilan ni Adam ang kanyang ngiti habang nagmamaneho ito habang katabi naman nito si Amber.

"What are you smiling for?" umiikot na matang sabi ni Amber.

"what?im just happy Hahahah" at sa mukha nito ngayon mapagkakamalan mo talagang nababaliw na ito.

"Can you stop?mukha kang asong naulol tss"

"Whaaat AHAHAHAHAHA eh sa masaya nga kasi ako"

Hindi parin kasi nakakalimutan ni Adam ang pangyayari noong gabi sa kasal ng Ate nya...

Flashback...

Hindi na napigilan ni Adam na yakapin ito. Gumanti sya ng yakap. Naramdaman nya ang masuyong paghalik nito sa kanyang noo.

nagising na lamang ang sarili ni Amber at napagtantong galit nga pala dapat ito sakanya. Mabilis pa sa alas kwatro nya itong itinulak at tumakbo.

There.Tumakbo sya palayo.This can't be.Ani Adam sa kanyang isipan.

Tumakbo ang binata upang sundan si Amber.

"Amber wait up!"

Hinabol lang sya nito hanggang sa mapadpad sila sa isang mala burol na lugar.
He knows this place. Ito yung lugar na kung saan naglalaro sila noon ni Amber.
Ito yung lugar na kung saan tinagusan ang dalagita HAHAHAHA-

"At sa lahat ng pinag gagawa mo sakin, may lakas ka pa talagang tumawa?mamatay kana!" Humihikbing sigaw sakanya ni Amber.

At kahit sa dilim, maaaninag mo pa rin ang kagandahan nito.

"At talagang tititig ka nalang?!mamatay kana talaga sana!

"okaaay..as much as i want to stare at your gorgeous face right now. Magpapaliwanag na ako"

"Yes.Yes i was planing to surprise you.Kaya naisipan kong wag munang tumawag sayo ng ilang weeks para makapag handa ako. There nandun na ako sa point na uuwi na but then a unexpected nightmare arrive.Isinugod si mommy sa hospital.Nahimatay nalang sya bigla.Sabi ng doctor na depressed sya. a common and serious medical illness that negatively affects how she feel, the way she think and how she act. Dahil na din siguro sa kakaisip nya kay daddy.I realize then na kailangan ko na muna talagang ayusin ang lahat bago ako umuwi.Habnag inaalagaan ko si mommy inaayos ko na din ang problema nila ni daddy. Kinausap ko si daddy and settled everything.Im sorry kung hindi ako nakatawag. Pinipigilan ko lang sarili ko na wag kang tawagin at baka umuwi ako ng wala sa oras.Nakakabaliw ka kase. Kung alam mo lang na nababaliw ako kakaisip sayo" mahabang paliwanag ng binata at hindi na nga nya napigilan ang tuloy tuloy nanamang pagbuhos ng luha nya.

Buong akala nito na tuluyan na syang binitawan at kinalimutan ng binata.

"akala ko hindi ka na babalik"

"Hindi babalik?pwede ba naman yun?ikaw pa.Ikaw pa ang hindi ko babalikan?eh diba nga nangako ako sayo.Nangako ako na uuwi ako sayo. Here i am. Tutuparin natin mga pangarap natin"

"Urgh!!langya ka talaga.Hindi ka man lang nagtext na ayos ka. Muntik akong mabaliw kakaisip kung ano na nangyari sayo dun!"

"Sorry shh im sorry princess"