"Poke."
I heard someone said and felt a poke on my cheek.
"Poke."
There it goes again. -.-
"Poke."
"Ano baaaa," napabalikwas ako ng bangon. Ansakit nung last na poke neto.
"Poke," sabi ng kakambal ko, si Bryan, habang inulit yung ginawa niya kanina sa'kin. Aba bwiset 'to ah.
"Bry, ang aga aga ha!" sinigawan ko nalang siya.
"Majooooooy! Tawag ka ni mama," tas ngumiti siya. Aba babatukan ko na 'to.
"Sabihin mo tulog," humiga nalang ulit
ako tapos niyakap ko si Pororo, yung unan kong malaki. :))
"E, may bisita ka!"
Bisita? At sino naman yon? Ang aga aga nambubulabog. Pwede naman mamayang hapon! Ugh.
"Sabihin mo tulog!"
"E yun na nga sinabi ko kanina eh, hihintayin ka nalang daw nya magising."
"Ayun naman pala eh! Bakit mo ako ginising?!"
"E nakakahiya dun sa tao! Alam mo namang alas dose ka nagigising!"
"E pinabayaan mo sanang maubusan ng pasensya! Tss."
"Tange ka kamo!"
"Tss. Sino ba kasi yon?!"
"Aba malay ko. Ngayon ko lang nakita. Manliligaw mo ata."
"Wala akong manliligaw!" tumingin ako sa wall clock. "6:10 palang oh!"
"Bahala ka nga jan. Pag ikukumpara naman yan sa dating mga dumadalaw sa'yo, mas matino 'to," umalis na si Bryan.
"Aaaahh! Kainis!" napilitan na akong bumangon. Bahala sya. Maliligo muna ako!
"Sino naman kaya 'yon? Baka naman pipitsugin ang mukha!"
Bumaba ako. May nakita akong nakaupo sa may sala. Tss. Yun na ata yon.
Teka, pano nya nalaman address ko? *isip-isip*
"Hi Maj," greet nya.
Hello Kuya Pogi. Sinira mo po tulog ko! "Uhm, Hi.... Ano nga ulit name mo?" e sa hindi ko maalala kung saang lupalop ko nakilala 'to.
"Simon. Simon Gonzales," then he flashed a smile. Impaktoness. Pogi si Kuya kahit papa'no. Ay shet. Sinira niya tulog mo! Wag ka papatol diyan!
"Ahm, Simon, it's not that I don't want you here but, anong ginagawa mo dito?" AYAW KITA DITO UMALIS KA NA, MATUTULOG PA 'KO!
"I just wanna see you," medyo nahihiya pa ang loko. Landee!
"Uhm, why?"
"Well, because, I just wanna ask.. Can I court you?" Pft. Kuya, ngayon lang kita nakilala. -.-
"Ah eh..." Ba't ako natataranta? Landeeee! Humindi ka!
"Uhm, Maj?"
"Ahy! Oo." Ay bobo! Expression ko yon!
"Oo? Yay! Thank you," bigla niya akong niyakap. Ay boblaaaaks! Hindi yun yun eh! Bahala na.
"Uhm, you can let go of me now. Si mama mamaya dumating bigla," sabi ko nalang. Palusoooot!
"Oh, sorry. Uhm, saan ka nga pala nag-aaral?"
"Sa University of Swag.."
"Really? Dun ka din?" Naglighten up yung mukha nya.
