Μια μοιραία γυναίκα

κεφαλαιο 3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Ο Γιωργος δεν ειχε συνειδητοποιησει τι μολις ειχε κανει,ηταν αυθορμητος στις κινησεις του,εμμελε να κοιταει απορημενος για λιγα δευτερολεπτα το νεκρο σωμα της Αννας και επειτα απο λιγο ξεσπασε σε δυνατα κλαματα.

-''Τη σκοτωσα,πως μπορεσα??,εβαψα τα χερια μου με το αιμα της γυναικας που αγαπησα οσο καμια αλλη!!Τι θα κανω?Θα παω φυλακη?Τι θα απογινω??Κατι πρεπει να κανω αμμεσα...''

Ειχε πλεον χαραξει για τα καλα,ο κοσμος ειχε μολις αρχισει να πηγαινει στις δουλειες του,τα παιδια στο σχολειο,οι γυναικες ξεπροβοδιζαν τους αντρες τους και τα κοριτσια αρχισαν να ασχολουνται με το νοικοκυριο και να βοηθουν τις μητερες τους.Ο Γιωργος παρεμενε σιωπηλος,μονος του πανω απο το σωμα της...Μετα απο λιγο σηκωθηκε και αποφασισμενος πηρε τον πισω δρομο και αρχισε να τρεχει προς το λιμανι να βρει τον παραγιο του που τον βοηθαει στα καραβια.

-''Αντωνη!!Τρεχα γρηγορα στο σπιτι της Αννας''.Ο Αντωνης αμεσως παρατησε οτι εκανε και ακολουθησε το Γιωργο στο σπιτι της Αννας.Μπηκαν μεσα και αντικρισαν το αποτροπαιο θεαμα...''

-''Η Αννα ειναι νεκρη τρεχα να φωναξουμε τους χωροφυλακες!!ειπε ο Αντωνης

-''Δεν εχεις να πας πουθενα!!!Εγω τη σκοτωσα και πρεπει να το κουκουλωσουμε!!!

-''Τι λες βρε Γιωργο,εισαι σοβαρος??Εσυ??Εσυ την αγαπουσες!!Πως?Γιατι??δεν καταλαβαινω...

-''Μην ρωτας περισσοτερα Αντωνη,τωρα πρεπει απλα να ξεφορτωθουμε το σωμα,ειμαι πολυ νεος για να μπω στη φυλακη και ντροπιασω το ονομα της οικογενειας μου''Ελεγε ο Γιωργος κλαιγοντας

-''Αξου να δεις τι θα κανουμε,τωρα θα μεταφερουμε το σωμα στο κελαρι και αργα το βραδι θα ερθουμε,θα το τυλιξουμε και θα το πεταξουμε στη θαλασσα,ετσι ουτε γατα ουτε ζημια,καταλαβες??

-''Καταλαβα''ειπε ο Γιωργος με μασημενα λογια

Η μερα περνουσε,επεσε η νυχτα,η κινηση σταματησε ηρθε  επιτελους η ωρα...

...

Ο Γιωργος μεχρι να πεσει η νυχτα καθοταν ολο το απογευμα σκεπτομενος κλειδωμενος και σιωπηλος στο δωματιο του,δεν ηθελε να μιλησει σε κανεναν,δεν ηθελε να βλεπει κανεναν,κοιτουσε το γαληνιο ηλιοβασιλεμα.Σκεφτοταν πως η ζωη του ειχε αρχισει να γκρεμιζεται και δεν μπορουσε να γυρισει το χρονο πισω.Εδω και καιρο κανεις δεν τον καταλαβαινε,τα αδερφια του και οι φιλοι του δεν του εδιναν σημασια και η γυναικα που αγαπουσε ηταν νεκρη απο τα δικα του χερια...ηταν πολυ προδωμενος.Ξαφνικα χτυπησε η πορτα του δωματιου του.Δοθηκε το σημα εκκινησης του σκοτεινου του σχεδιου που ετοιμαζοταν...