Μια μοιραία γυναίκα

κεφαλαιο 4

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

-''Γιωργο εισαι ετοιμος,πηρες το υφασμα και το σκοινι??ρωτησε ο Αντωνης

-''Ναι ειμαι ετοιμος''

Παραγιος και αφεντικο βαδιζαν κρυφα το πλακοστρωτο μονοπατι κρατωτας τα σνεργα και τα φαναρακια τους.Μπηκαν στο σπιτι την τυλιξαν και τη φορτωσαν στην παλια βαρκουλα του Γιωργου.Τραβουσαν κουπι κατω απο το φως του φεγγαριου,περιμενοντας να βγουν στα ανοιχτα.Ο Γιωργος εκλαιγε πανω απο το σωμα της και της ζητουσε να τον συγχωρεσει.

-''Την πεταμε εδω Γιωργο?''

-''Ναι''ειπε ο Γιωργος καθως την αποχαιρετουσε με ενα φιλι στο μετωπο.Την πεταξαν στη θαλασσα και τραβηξαν ευθυς για πισω.

-''Αντωνη,εγω δεν θα μεινω στο νησι,θα με καταλαβουν,δεν θα εχω καλα ξεμπερδεματα,πρεπει να φυγω και να αρχισω μια νεα ζωη καπου μακρια''

-''Αυτο που λες δεν γινεται Γιωργο,πρεπει να μεινεις εδω,εχετε ενα σωρο καραβια,θα κινησεις υποψιες αν φυγεις ετσι ξαφνικα μονος σου''

-''Μα δεν θα φυγω μονος μου,θα ερθεις και εσυ μαζι μου,ετοιμασου να εγκαταλειψεις το νησι και να με ακολουθησεις''

-''Αυτα που λες δεν γινονται Γιωργο''

-''Γινονται,η ερχεσαι μαζι μου η θα σε σκοτωσω,εδω παντως ζωντανος δεν μενεις,καταλαβες??''

Ο Αντωνης δεν ειχε πλεον αλλη επιλογη,θα τον ακολουθουσε και θα τον βοηθουσε στην διαφυγη του.

-''Ωραια Γιωργο,πηγαινε σπιτι σου τωρα μαζεψε οτι οικονομιες ,μπορεις και παμε να ξεκινησουμε μια νεα ζωη στη Μυτιλινη,προσπαθησε να περασεις απαρατηρητος,κρυφα απ'ολους θα φυγουμε τελικα να μην δωσουμε δικαιωματα και θα συναντηθουμε εδω στην ακρογιαλια το αυριανο βραδι''

-''Ενταξει''ειπε ο Γιωργος και αποχωρησε βαδιζοντας κατα το σπιτικο του περνωντας απαρατηρητος.

...

Μια καινουρια μερα ειχε ξημερωσει,η κινηση ειχε αρχισει και ενω ολα κυλουσαν καλα οι φωνες του Μανωλη και της γυναικας του που καυγαδιζαν ειχαν σηκωσει ολο το τετραγωνο και ως συνηθως ολοι ειχαν στησει αυτι να ακουσουν...

-''Παντα το ηξερα οτι με απατουσες με εκεινη και τωρα οι υποψιες μου επιβεβαιωθηκαν''φωναζε η Ελενη(γυναικα του Μανωλη)

-''Ναι την ειχα ερωμενη και ειχα σκοπο να σε χωρισω αλλα με προλαβε η εξαφανιση της''ελεγε ο Μανωλης

-''Ποια εξαφανιση μωρε,εσυ την κρυβεις την τσουλαρα,τι φουμαρα μας πουλας??''

-''Αληθεια σου λεω Ελενη,την ψαχνω εδω και τρεις μερες,ρωτησα ολες τις γειτονισσες της,η πορτα της ειναι κλειδωμενη και εχουν να την δουν τρεις μερες,ρωτησα και στο μαναβικο και στο φουρνο,εχει μερες να πατησει απο εκει,πηγα και στο Βαθυ και ρωτησα τις ξαδερφες της,εχουν επισης μερες να την δουν να κυκλοφορει εκει,που πηγαινε σχεδον καθε μερα,ανυσηχω!!''

Η Ελενη σωπασε και βγηκε στην βεραντα να παρει καθαρο οξυγονο,ενα σκετο ''χωριζουμε'' του ειπε και αποχωρισε αποτην συζητηση.

Και ομως τα μαντατα ειχαν διαδωθει και εσκουζε ο τοπος.Ο Γιωργος ακουγε τη συνειδηση του και εκλαιγε,ελπιζοντας να μην μαθουν τιποτα οι αρχες του νησιου και αρχισουν τις ερευνες και τις ανακρισεις.Ξαφνικα σηκωθηκε,πηγε στο χρηματοκιβωτιο που ηταν κρυμμενο στη σοφιτα,πηρε καποιες οικονομιες,καποια χρυσαφικα παλια της συγχωρεμενης της μανας του,καποια συμβολαια,μερικα προσωπικα του αντικειμενα και τα εριξε μεσα σε ενα μπογο(τσουβαλι).Περιμενε μεχρι να νυχτωσει για τα καλα,και εκει που ηταν βυθισμενος στις σκεψεις του ακουσε το Μηνα(ο μικροτερος αδερφος που ειχε ανφερθει και για λιγο στο πρωτο κεφαλαιο)να τον φωναζει.

-''Γιωργο,ελα να δεις κατι!''

Ο Γιωργος σηκωθηκε βαριεστημενα και πηγε να δει τι τον ηθελε.Τον εντοπισε καθισμενο στην καρεκλα,διπλα απο το παραθυρο,στο δωματιο που ειχαν τη μανα τους αρρωστη.

-''Τι συμβαινει Μηνα,γιατι ανοιξες το δωματιο της μανας μας,ο πατερας εχει πει να ξεχασουμε αυτο το χωρο,και εσυ καθεσαι και ψαχουλευεις τα προσωπικα της αντικειμενα??

-''Σταματα τις υπρβολες Γιωργο,κοιτα να δεις τι ανακαλυψα!''

-''Τι?''

-''Ελα λιγο να δεις αυτα τα παλια γραμματα,εχουν πολυ ωραια γραμματοσημα,ειχε τετοια πλουσια συλλογη η μανα μας??''

Ο Γιωργος τα πηρε και τα κοιτουσε αδιαφορα στα χερια του.Ειδε ομως κατι που δεν του αρεσε καθολου.Τα γραμματα δεν ειχαν αποστολεα πανω,ουτε παραληπτη και ειχαν ολα ενα σκοινακι δεμενο γυρω τους και ειχαν μια περιεργη σφραγιδα,το περιεχομενο τους ηταν ασφαλισμενο,μαλλον δεν τα ειχε ανοιξει η μακαριτισσα,αν ηταν δικα της.Ο Γιωργος ειχε ενα κακο προαισθημα ελπιζοντας να μην τα ειχε παρατηρησει προσεκτικα ο αδερφος του...