Μια μοιραία γυναίκα

κεφαλαιο 16

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

Ο Γιωργος και ο Αντωνης μπηκαν αμεσως στην κουζινα να λιωσουν το βουτυρο.Πολλα ερωτηματα στριφογυριζαν στο μυαλο του Γιωργου ...Μηπως θα ανακαλυπτε που δεν επρεπε?Θα μαθαινε κατι που αφορουσε το παρελθον της μητερας του?Τι ρολο επαιζε ο θειος του?

-''Γιωργο σε βλεπω πολυ σκεπτικο,τι περναει απο το μυαλο σου?''

-''Τιποτα το ιδιαιτερο Αντωνη απλως μου φαινεται πολυ περιεργο το ολο σκηνικο,δεν νομιζεις?''ειπε ο Γιωργος προσπαθωντας να κρυψει την ανυσηχια του

-''Ναι οντως!Τελικα τι μπορει να ανακαλυψει καποιος στο βαθος μιας σοφιτας!!!''

-''Λοιπον Αντωνη,τι περιμενουμε?Παμε να ανοιξουμε το ημερολογιο...'''

Οι δυο αντρες πηγαν στη βεραντα γεματοι αγωνια να ξεσκεπασουν επιτελους αυτο το πεπλο μυστηριου...Πηραν δυο φουρκετες εβαλαν λιγο βουτυρο πανω αφου απλωσαν και λιγο στην κλειδαρια του τετραδιου,επειτα με δυο απλες κινησεις ο Αντωνης το ξεκλειδωσε...Εμμελαν και οι δυο να το κοιτουν με ενα κενο αμηχανο βλεμμα που ελεγε ομως πολλα,χωρις να ξερουν πως να το χειρηστουν...

-''Γιωργο τωρα τι θα κανουμε?Μολις το ανοιξαμε...''

-''Αντωνη θα ξεκινησουμε απο την πρωτη σελιδα μεχρι την τελευταια,θα το διαβασουμε ολο,ισως να ειναι κατι σημαντικο για εμενα.''ειπε ο Γιωργος αποφασισμενος

Ετσι χωρις δευτερη σκεψη ο Γιωργος το πηρε στα χερια του και εριξε ενα γρηγορο ξεφυλλισμα...Ολες οι σελιδες ηταν κιτρινες,φαγωμενες απο το χρονο αλλα καλογραμμενες χωρις ουτε μια σελιδα κενη...

-''Λοιπον Γιωργο,τι περιμενεις?Ξεκινα την αναγνωση!!''

Ο Γιωργος ανοιξε την πρωτη σελιδα και μολις διαβασε την πρωτη γραμμη της εισαγωγης,το βλεμμα του παγωσε και χλωμιασε ολοκληρος,αμεσως διεκοψε την αναγνωση...

-''Γιωργο τι επαθες?Σαν να ειδες φαντασμα κανεις...Πρωτη φορα σε βλεπω τοσο χλωμο,τι διαβασες?''

-''Τιποτα Αντωνη θα διαβασω την εισαγωγη απο την αρχη μεχρι το τελος και μετα θα βγαλω συμπερασματα...''

Ο Γιωργος ξεκινησε να διαβαζει καθαρα και δυνατα...

Μυτιλινη 19 Ιουνιου,1901

Αγαπητο μου ημερολογιο,

Ζω μια χαρουμενο περιοδο της ζωης μου τον τελευταιο καιρο,επιτελους οι επιθυμιες μου αρχισαν να γινονται πραγματικοτητα και να παιρνω το δρομο μου,η ζωη μου αρχιζει και αποκτα χρωμα.Σημερα μου εκαναν το καλυτερο δωρο της ζωης μου.Δεν αναφερομαι τοσο στην υλικη αλλα τη συναισθηματικη αξια εφοσον ειναι δωρο καποιου που αγαπω.Παντα μου αρεσε να γραφω γεγονοτα και να αποτυπωνω τις σκεψεις και τις στιγμες μου ετσι σε αυτο το ημερολογιο που σημαινει πολλα για μενα θα αρχισω να γραφω με τη σειρα τα πιο ομορφα γεγονοτα της ζωης μου αυτον τον καιρο σκεπτομενη πως γραφω με την πενα ενος αγαπημενου προσωπου