Μια μοιραία γυναίκα

κεφαλαιο 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Ειχε πλεον αρχισει μια νεα μερα μετα τις χθεσινες αποκαλυψεις και ο γερο-Λευτερης θα πηγαινε το Γιωργο και τον Αντωνη στη νεα τους δουλεια σκεφτοταν ομως πολλα διαφορα...Εκανε μια αναδρομη στο παρελθον,σκεπτομενος την καταντια των ανιψιων του...Τα θυμοταν μικρα πως επειζαν στη θαλασσα αθωα,αγνα και απονηρευτα,τα ησυχα εφηβικα τους χρονια που ακολουθησαν,και επειτα το θανατο της μανας τους,και μετα αυτα...Επρεπε ομως να καλυψει το Γιωργο,ηταν η μονη οικογενεια που ειχε...Για την ωρα επρεπε να κανει τον ανηξερο σε ολους,να τον βαλει σε μια θεση στο γραφειο του και μετα απο λιγο καιρο να τον παντρευε..

-''Παλι καλα Γιωργο που μας μαζεψε ο θειος σου.''

-''Ναι οντως Αντωνη,τωρα που στηριχτηκαμε καπου πρεπει να βρουμε δουλεια και να κανουμε το νεο ξεκινημα που τοσο περιμενουμε.''

-''Ο θειος μου εχει συμβολαιογραφειο,θα μας βαλει σε μια θεση εκει και θα ανακουφηστουμε,θα το δεις,θα τα καταφερουμε!!''

...

-''Παιδια ειστε ετοιμοι,θα σας παω στο γραφειο σημερα το πρωι.''ειπε επειτα απο λιγο ο γερο-Λευτερης

-''Ναι,ειμαστε ετοιμοι θειε.''

Βγηκαν και οι τρεις τους απο το αρχοντικο και αρχισαν να κατεβαινουν την ομορφη σκαλα.Ολοι οι γειτονες αυτοματως γυρισαν το κεφαλι τους.Τα ερωτηματα αμεσως πλημμυρισαν την ατμοσφαιρα.''Ποιοι ειναι αυτοι''?,''που πανε''?,''ποτε ηρθαν?''.Οι τρεις αντρες ομως συνεχισαν ανενοχλητοι το διαβα τους χαζευοντας την ομορφη περιοχη και τη μαγεια του πελαγους.Καποια στιγμη εφτασαν σε ενα καλοπροσεγμενο νεοκλασσικο και μπηκαν μεσα...

-''Τι ομορφο κτιριο που ειναι θειε,μοιαζει σαν αυτα που ειχα δει στο Παρισι οταν πηγα μικρος.''

-''Οντως,αλλα ας αφησουμε τα πολλα λογια.Εσυ με τον Αντωνη θα δουλευετε εδω απο σημερα,το γραφειο σας θα ειναι διπλα στο δικο μου και θα σας βοηθαω σε οτι μπορω.Για να πατε στο καινουριο σας γραφειο παρτε αυτο το διαδρομο και ειναι η προτελευταια πορτα στο δεξι σας χερι,ελπιζω να σας αρεσει,σας εχω δασκαλεψει τι θα πειτε,προσεξτε ο κοσμος ειναι περιεργος εδω...Πιανετε δουλεια απο σημερα,αυτα ειχα να σας πω''ειπε ο γερο-Λευτερης και εφτγε ξαφνικα χωρις να τους πει τα βασικα,ολα γινονται τοσο βιαστηκα...

Ο Γιωργος και ο Αντωνης αρχισαν να περιφερονται σαν τουριστες μαγεμενοι απο το απροσδοκητο μεγαλειο...Μπηκαν στο καινουριο τους γραφειο κοιτωντας το απο πανω μεχρι κατω,ολα ηταν μεσα στη χλιδα πεντακαθαρα και ακριβα.Αισθανοντουσαν σαν τη μυγα μεσ'το γαλα,δεν ηξεραν τι να κανουν...

-''Ειναι τελειος ο χωρος Γιωργο,δεν εχω τι να πω,τι δουλεια εχουμε εμεις εδω μεσα,ουτε τι ρολο βαραμε δεν ξερουμε..''

Και εκει που περιφεροντουσαν χαζολογωντας μεσα στο χωρο,μια ψηλη ομορφη γυναικα με πρασινα μεγαλα ματια και καταμαυρα μαλλια μπηκε μεσα στο γραφειο.Παρενευτηκαν...βλεπετε η γυναικα δεν ειχε βγει στην αγορα εργασιας ακομα...

-''Καλημερα σας''ειπε χαμογελαστα

-''Με λενε Μαρια και ειμαι το δεξι χερι του κυριου Λευτερη,εδω στο γραφειο,ηρθα να σας δειξω το ποστο σας''ειπε εκεινη

Αφου συστηθηκαν αρχισε να τους ξεναγει στο χωρο και να τους εξηγει τα περι του επαγγελματος οσο εκεινοι την κοιτουσαν μαγεμενοι να κινειται μεσα στο χωρο μιλωντας ακαταπαυστα,επειτα απο λιγη ωρα χαιρετηθηκαν και εφυγε.Οι δυο αντρες εμμελαν να την κοιτουν που αποχωρουσε.

-''Γιωργο,τι ηταν αυτο το ξαφνικο,δουλευουν και γυναικες εδω?Πολυ προχωρημενο τον βρισκω το θειο σου,αλλα ηταν πανεμορφη.''

Ο Γιωργος εδειχνε να εχει ανστατωθει αρκετα με την εμφανιση της...

-''Τι συμβαινει Γιωργο,γιατι δεν μιλας?''

-''Αντωνη αυτη η γυναικα εμοιαζε πολυ στην Αννα,δεν μπορω να την βλεπω οπου και αν πηγαινω,με κυνηγαει το πνευμα της να με εκδικηθει.''

-''Γιωργο μη λες βλακειες,απλα ειναι ακομα φρεσκα τα γεγονοτα,ειναι λογικο να εισαι λιγο καπως στην αρχη,θα το ξεπερασεις,θες να παμε μια βολτα να δουμε το νησι,η βαρδια μας μολις τελειωσε...''

-''Ναι παμε με βασανιζουν και αλλα πολλα...θελω να ξεχασω''

Οι δυο αντρες αρχισαν τη μεσημεριανη τους περιπλανηση στο νησι,ηταν ολα τοσο ομορφα...Τα ασπρογαλαζα σπιτακια,τα κρυσταλινα νερα,οι χρυσες ακρογιαλιες,ο καθαρος ουρανος,οι χαριτωμενες βαρκουλες,ο κοσμος που κυκλοφορουσε στην προκυμαια.Εμοιαζαν ολα τοσο αγνα και γαληνια...

...

Και οσο η ζωη του Αντωνη και του Γιωργου αρχιζε το νεο της κυκλο μακρια απο τη Σαμο,στη Σαμο το τοποιο δεν ηταν καλο.Οι αρχες του νησιου ειχαν παει στην περιοχη να ερευνησουν την εξαφανιση και να ανκρινουν τους παντες.Την οικογενεια του Γιωργου την ειχε κυριεψει μια ανησυχια...Τι θα ελεγαν στις αρχες??