beklerken bir şey farkettim,
senden nefret ediyorum.ancak seviyorum da,
bu çok garip.
büyük ihtimal sana aşık oldum.diyeceksin ki,
"gerçekten yeni mi anladın?"
ama sen olmadığın için cümlelerinin rolünü,
ben üstlendim.bunu çok korkusuzca yaptım,
bu da çok şaşırtıcı.
çünkü,
sen olmak dünyanın en zor şeyi.
sen olmak, kendimi güzel hissettirdi.acılarımı unutmam için, daha acı dolu bir kalp gibi,
yani senin gibi davranmam gerekti.
sonrasında sen de kaldım,
bir daha benliğime geri dönemedim.zor günler tabii,
acı bir vaka.
kendimi öldürmüşüm bu merdivenlerde,
yanıp sönen lambanın altında.
yağmurlu günlerde daha çok.
üşüdüğüm halde gelmedin,
ben sen iken bile,
sensizdim.postacının sana bıraktığı mektuplar birikti,
kimden geldiğini çok merak ettim,
ancak hiç açıp bakmadım.
eğer bir gün,
gökyüzünden mektup gönderecek olursan,
kapının önünde postacıyı bekliyor olacağım.yolunu kaybettim,
yolumu kaybettim.
büyük ihtimal sen gelmediğin sürece,
eve dönüş yolunu bulamayacağım.artık her yer çıkmaz sokak.
izin verirsen,
yanına uzanabilir miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bakışın, çiçeklerim
Poesíaöyle güzel baktın ki, ruhumda açan çiçekler bir daha solmak bilmedi.