Hoofdstuk 24

25 1 0
                                    

Nadat ik Rabbit had afgezet ging ik weer naar huis. Ik moest om 7 uur bij dat meisje zijn. Eerlijk had ik er totaal geen zin in en we wisten beide dat we niet gingen leren aangezien ze het gehele vak niet gezegd had. Ik liep het huisje in en Monica rende blij door het huis met een vriendinnetje. Normaal kwamen hier nooit vriendinnetjes van haar, omdat me moeder best een reputatie had. Ik keek dan ook raar op. "Hey Mo, wie is dat?" Ze stond nu meteen stil. "Dat is Jill ze is nieuw hier!" Dat verklaarde al wat. Jill keek me stil aan. Mo pakte alweer speelgoed, maar Jill bleef naar me staren. "Is er iets Jill?" "Hoe oud ben jij?" Vroeg ze nu. "18." "Oke!" Voor ik het wist rende ze naar Monica en begonnen ze weer te spelen. Oke? Ik keek naar de klok en zag dat het al vijf uur was. Ik liep ju naar de keuken en begon aan het avond eten. "Mo hoe laat word Jill opgehaald?" "Half zes!" Ik keek nu lachend naar de 2 meisjes die door het huis rende. Op maandag was het vaak bingo avond dus dat betekende dat mijn moeder en Rick weg waren. Ik haalde de macaroni van het vuur en zette het op tafel. "Kom we gaan eten." De meiden vlogen nu aan tafel en ik gaf ze allebei een schep. "Moet ik de groente eten?" Vroeg Monica nu met een vies gezicht. Ik knikte nu en ze propte alles snel in haar mond. Jill at alles stilletjes op. Net toen we klaar waren werd er aangeklopt. Ik stond nu op en opende de deur en zag het meisje van school door de hor heen. Ik keek verbaasd en liet haar naar binnen. We keken elkaar beide raar aan. "Wat doe je hier?" Vroeg ik nu. Ze keek van Jill naar mij. "Ik kom me zusje ophalen." Ik keek haar stil aan. "We wonen hier nog niet zo lang." "Ja dat snap ik, maar waarom zit je zusje in deze buurt op school?" Sam keek me nu vragend aan. "Watdan?" "Jij woont aan de rijke kant, waarom zit je zusje aan deze kant op school?" "Dat kan ik ook aan jou vragen." Ik keek nu lichtelijk geïrriteerd naar Sam. Laat ook maar.... "wat wilde je leren?" Sam lachte nu waarschijnlijk door mijn verandering in het gesprek. "Vergeten te zeggen?" Ik knikte nu lachend. "Maatschappijleer." "Oke. Ik zie je zo." Sam lachte nu naar me en richte zich op haar zusje. "Kom Jill we moeten gaan." "Maar ik wil niet." Zei Jill nu op een zeurende toon. "Mag ze blijven Jay. Aaah toeeee." Zeurde Monica nu. "Nee." "Jay!!!" "Nee Mo." Jill en Monica keken elkaar nu verdrietig aan. "Doei." "Doei." Ze trokken elkaar nu ik een knuffel. "Kom op Jill je ziet haar morgen." Zuchtte Sam nu. De meisje lieten elkaar nu los en Sam en Jill liepen samen naar buiten. Samen met Mo zwaaide ik ze uit tot ze uit de straat waren. We liepen nu weer naar binnen toe. Mo ik moet weg en de buurvrouw past op je oke?" Mo knikte nu en ik liep naar buiten met maatschappijleer. Ik liep nu naar de buurvrouw en vroeg of ze op Mo wilde letten. Gelukkig zei ze ja. Ik gooide mijn boek in de auto en stapte in. Ik reed nu richting het huis van Sam. Toen ik aankwam zag het er normaal uit. Het was een netjes huis. Een normaal huis waar mensen met normale banen in woonde. Het was een hoekhuis met een grote tuin rondom. Ik parkeerde mijn auto en liep naar de voordeur. Ik klopte aan toen ik besefte dat ik me boek vergeten was. Ik rende snel terug en kwam net op tijd voor de deur toen een jongen open deed van rond de 18. "Wie ben jij?" Hij keek me geïrriteerd aan. "Ik ben Jay. Ik kom voor Sam." Voor ik het wist sloeg hij de deur voor me neus dicht. Ik keek verbaasd naar de deur. Ik hoorde geschreeuw achter de deur en toen een klap en toen ging de deur open. Alleen dit keer stond Sam in de deuropening. "Sorry dat was me twin Thomas, maar iedereen noemt hem Thom." Ik keek lachend naar Sam. "Ooh kom binnen." Ze stapte snel aan de kant en ik zag Thom vloekend de paraplu's terug in de bak leggen waar ze waarschijnlijk in hadden gezeten. "Schoenen uit." Zei Sam nu. Ik deed ze uit en ik liep achter Sam aan. Ik kwam in de woonkamer en ik zag waarschijnlijk haar ouders zitten met Jill. "Ooh hoi! Ik ben Lucy en dat is Barend." De vrouw stond blij op en gaf me een hand. "Jay." "Wij zijn de ouders van dit zooitje." Ik lachte nu kort. Lucy was ook niet erg groot en had ook erg donker haar en donkere ogen, terwijl Barend was het tegenovergestelde. Hij had blond haar en blauwe ogen en was erg lang. De blauwe ogen zag je terug in Thom en Jill terwijl Sam echt op haar moeder leek. "Laten we naar boven gaan." Zei Sam nu. "Deur blijft open!" Schreeuwde haar moeder achter ons aan terwijl we naar boven liepen. "Sorry, mijn ouders zijn op dat vlak erg voorzichtig." Verontschuldigde ze zich zelf. "Geeft niet." "En ik neem bijna nooit jongens mee naar huis dus waarschijnlijk vermoede ze iets." Ik lachte nu kort. "We kennen elkaar hoe lang? Dan gaan we wel heel snel hoor." Sam glimlachte nu naar me en ze liep haar kamer in. Ze ging zitten op haar bed en ik nam plaats op haar bureau stoel. "Niet daar." Ik keek nu raar naar Sam. "Die stoel is heilig. Alleen ik mag daar zitten." Ik keek haar nu lachend aan. "Waarom is die heilig?" "Zeg ik niet." Ik draaide nu expres naar haar bureau en ging door lades. "Privacy!" Schreeuwde ze nu. Ik deed het bovenste laatje nu open en vond een snoep voorraad. "Is het hierom heilig?" Ze rende nu meteen mijn kant op en draaide de stoel ruw de anders kant op. "Ja, en het is niet voor jou."

The poor kid in the rich neighbourhoodWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu