The poor kid in the rich neighbourhood

Hoofdstuk 11

Ik kwam de eetkamer in en er stond een grote houten tafel netjes gedekt. Er stond zelfs een kandelaar in het midden van de tafel. "Jay je kan daar wel zitten." Zei Henry nu. Ik nam rustig plaats. Kacy kwam nu de eetkamer in gerend en meteen toen ze mij zag stond ze stokstijf stil. "Wat doet hij hier?" Vroeg ze nu. Ik legde mijn hoofd in mijn handen en zuchtte diep. "Ken je hem?" Vroeg Henry nu. Kacy keek me nu stil aan niet wetend wat te zeggen. "Gister avond botste we tegen elkaar aan in de gang." Zei ik nu snel. "Oke?" Zei Henry nu.  Kacy nam nu plek tegenover me. We keken elkaar kort aan en richte onszelf toen weer op ons bord. De bediendes kwamen binnen en schepte eten op onze borden. Iedereen begon stilletjes te eten. "Wat heb je vandaag allemaal gedaan Mercedes?" Vroeg Henry nu. "Jay heeft me laten zien waar hij woont en allerlei dat soort dingen." Ze keek me nu lief aan en ik lachte kort terug. "Heb je ook zijn vrienden ontmoet?" Vroeg Henry. "Nee. Dat wilde hij wel alleen toen werden we gebeld over Monica en Naja je weet wat daar gebeurt is." Henry keek stil naar Mercedes. "Hoe heten je vrienden Jay?" Ik keek nu kort op naar Henry. "Watdan?" "Ik weet dat 1 van je vrienden Hands is ik ben wel nieuwsgierig naar de rest." Mercedes keek me nu verbaasd aan en ik hoorde Kacy gniffelen. "Hoe weet je dat pap?" Vroeg Kacy nu op een arrogante toon. "Dat is iets tussen mij en Jay." Ik haalde mijn hand over mijn hoofd en richte me op mijn bord. "Wacht, je hebt hem opgepakt of niet?" Mercedes keek nu van mij naar haar vader. "Ja hij heeft me vanochtend opgepakt." Ik keek stil naar Mercedes die me met open mond aanstaarde. "Waarom?!" Ze keek nu fel naar haar vader. "Ik wil wel weten hoe Jay het uitlegt." Zei hij nu. Henry vouwde zijn handen nu en keek me vragend aan. "Jay?" Vroeg Monica nu. "Monica hou je mond." Ik keek haar nu waarschuwend aan. Bang dat ze me zou verraden. "Wat is er Monica?" Zei Kacy nu. "Jay?" Vroeg ze weer voorzichtig. Ik zuchtte nu diep. "Ja Monica?" "Je was toch gestopt?" Vroeg ze nu. Iedereen keek me onmiddellijk aan. "Waarmee gestopt?" Vroeg Henry nu. "Weetje ik hoef dit niet te doen." Ik stond nu op. "Mo kom." "Maar ik wil hier blijven." Ik voelde de woede naar boven komen. "Mo!" Ik liep nu op Monica af. "Jay ze hebben hier een bed en nieuwe kleren." Zei Monica nu. Ik sloeg nu boos een stoel weg. "He!" Schreeuwde Henry nu. "Ik ben weg." Ik liep boos de eetkamer uit zonder Monica. Ik liep door de grote hal naar de deur het huis uit. Ik liep met grote stappen naar mijn auto. "Jay! Wacht!" Ik draaide me nu om en zag Mercedes op me af komen rennen. "Jay kom please weer binnen." "Zodat ze me weer onder een vragen vuur kunnen gooien denk het niet." Ik keek haar nu koppig aan. "We kunnen ook het eten mee naar boven nemen en het op mijn kamer op eten." Probeerde ze nu. "Het maakt niet uit ik moet toch nog een paar dingen regelen." Ik keek nu kort naar achter en weer naar Mercedes. "Ik wil met je mee." Ik keek haar verbaasd aan. "Nee." "Waarom niet?" Vroeg ze nu. "Omdat het te gevaarlijk is." Ze keek me nadenkend aan. "Je dealed of niet?" Ik keek haar stil aan. "Was dat wat Monica bedoelde?" Vroeg ze nu. "Nee... wat Mo bedoelde is iets anders." "Dus je geeft toe dat je dealed." "Mercedes ik wil er niet niet echt over praten." Ik wees nu naar de camera's achter me. Ze pakte nu mijn hand en ze trok me mee het erf af naar mijn auto. "Doe open." Ik zuchtte nu en maakte mijn auto open en we gingen beide erin. "Nu kan je het zeggen." Ze keek me koppig aan. "Mercedes...." "ik ga pas weg als je eerlijk met me bent. Als je denkt dat ik je verklik tegen mijn vader, dat doe ik niet." In stak nu mijn hand naar haar uit en ze keek me raar aan. Ze pakte nu voorzichtig mijn hand vast. Ik schudde nu haar hand. "Ik ben Monkey." Ik liet haar hand nu los en ze keek me met open mond aan. "Mijn vader zit al zolang achter je aan en je zit gewoon recht voor zijn neus." Ze keek me nu geamuseerd aan. "Als je het tegen hem zegt...." "je hoeft me niet te bedreigen ik zeg niks." Ik keek Mercedes nu stil aan. "Ik wil mee." "Nee." "Ik wil mee." "Mercedes dit is niet iets om over te discussiëren!" Ze maakte haar riem nu vast. "Inderdaad. Ik ga mee." Ik zuchtte nu diep. "Het is jouw begrafenis." Ik starte de auto nu en maakte mijn weg naar Jackson. Na een tijdje rijden kwamen we aan en stapte ik uit. Ik liep rustig erheen toen Mercedes naast me kwam lopen. "Zeg niks over je vader. Ik meen het." Ze knikte nu stil en we liepen naar binnen. "Eyyy Mo..." Jackson viel meteen stil toen hij Mercedes zag. "Wie is dat?" "Dat is mijn bitch." Mercedes keek me nu met open mond aan terwijl Jackson begon te lachen. "Goed je te zien man." Hij pakte mijn hand vast en trok me in een korte knuffel. Ik liep nu achter Jackson aan. "Ga zitten." Zei hij nu tegen Mercedes terwijl hij haar van top tot teen bekeek. Mercedes ging stil zitten en de andere meiden begon met haar te praten. Ik liep nu samen met Jax naar de keuken. "Hier." Hij gaf me een paar zakjes en ik stopte ze in mijn zak. Ik liep nu terug naar Mercedes. "Kom." Ze keek me nu koppig aan en sloeg haar armen over elkaar. "Beetje meer respect mag wel hoor." Ik legde nu zuchtend mijn hand in mijn nek terwijl dat Jackson hard begon te lachen. "Je hebt een pittig ding uitgekozen man." "Wie had dat verwacht." Zei ik nu met een diepe zucht. De andere meiden zaten wat te giechelen terwijl Mercedes me nog steeds koppig aan keek. "Ga je alsjeblieft mee?" Zei ik nu. Mercedes stond nu tevreden op. "Dankje." Ik liep nu aardig vernederd het huis uit. "Waarom deed je zo lomp?" Zei Mercedes nu. Ik keek nu kort naar Mercedes en negeerde haar vraag. "Hallo?" Ik stapte nu in de auto en wachtte tot ze instapte. "Ik stap niet in voordat je me antwoord." "Dan niet." Ik startte nu mijn auto en ze keek me verbaasd aan. "Als je me achter laat bel ik me vader." Ik stapte nu boos uit en sloot haar in tussen mij en de auto. "En dan?! Je weet hoe ze in deze buurt dingen oplossen!" Ze keek me nu stil aan. "Dat zou je nooit bij mij doen. Toch?" "Mercedes ik snap jouw probleem niet. Jij wilde mee, dan moet je mijn manier ook accepteren. Zo gaat dat hier, leef ermee." Ik keek boos naar Mercedes toen ze me opeens knuffelde. "Wat doe je?" Vroeg ik nu verbaasd. Maar inplaats van dat ik antwoord kreeg sloeg ze mijn armen om haar heen. Ik voelde me nu aardig kalmeren. Ze liet me nu los en keek me stil aan. "Laten we gaan." Ze stapte nu in de auto en ze liet me verdwaasd staan. "Uh ja, oke." Ik liep nu naar mijn kant van de auto en stapte in. Ik startte nu de auto en maakte mijn weg naar de club.