The poor kid in the rich neighbourhood

hoofdstuk 30

Ik lag thuis op de bank proberend te slapen. Jack was dood.... Ik kon het gewoon weg niet geloven. Zouden zijn ouders het al weten? Ik staarde stil naar het plafon. Ik dacht terug aan het geschreeuw en de ijzeren pijnkreten in de club. Het geluid van het brekende glas en de kreten van de jongens en het rond spetterende bloed kwam ook weer voor me op. Toch voelde ik me er niet slecht over. Het klonk hard, maar in alles wat ik meegemaakt had leek mij dit juist rechtvaardig. Mijn telefoon ging nu af en ik keek naar mijn scherm. 'Mike' Ik drukte hem weg niet wetend op wat ik van hem kon verwachten of hoe ik überhaupt moest reageren. Zou hij weten dat Vine en ik het waren? De vragen bleven door mijn hoofd spoken over en over. Mike verscheen weer op mijn telefoon. Ik keek er stil naar. Mike was een goede vriend en ik had zijn broer vermoord. Ik keek glazig voor me uit terwijl mijn telefoon door bleef ringen. "Neem die verdomde telefoon op!" Ik keek nu op naar mijn moeder die boos in de deuropening stond. "Nou?" Zei ze nu geïrriteerd. Ik drukte hem nu weg en mijn moeder liep blij de slaapkamer in. Ik stond nu zuchtend op en pakte mijn tas. Het leek me het slimst om te doen alsof er nooit wat gebeurd was. Ik liep stilletjes naar buiten en stapte in mijn auto. Ik reed stilletjes over de weg en stopte voor een stoplicht. Ik zag twee kleine jongetjes over de weg rennen met hun bezorgde moeders erachter aan schreeuwend. Ik voelde tranen in mijn ogen branden toen er hard getoeterd werd achter me. Ik keek boos naar achter en zag de bestuurder boos gebaren maken. Ik keek nu voor me en zag dat het stoplicht op groen was gesprongen. Ik begon nu te rijden en niet veel later werd ik ingehaald door de boze bestuurder. Ik zuchtte diep en kwam niet veel later aan op het school terrein. Ik stapte uit de auto en liep rustig de school in terwijl ik glazig voor me uit staarde. "Jay!" Ik keek nu om en zag Sam blij aankomen rennen. Ik sloeg nu snel een andere gang in. Ik had nu echt geen behoefte aan blijheid om me heen. Ik liep de klas nu in en nam plaats. Ik legde een schetsboek neer en begon er wat in te krabbelen. "Waarom ontweek je me?" Ik negeerde het en krabbelde rustig verder. "Aarde aan Jay." Zei ze nu met een zangerige stem. "Niet nu Sam." Ik hoorde nu een plof en keek naast me. Sam keek recht in me ogen. "Wat is er?" "Niks." "U hu." Ik keek even op naar Sam die me geiriteerd aan keek en richtte me maar snel op de docent die zijn verhaal al begonnen was. Na de les liep ik snel de gangen in. Ik kwam in de kantine aan en zag Mike staan. Wat deed hij hier nou weer? Hij keek zoekend rond toen hij mij zag. Ik draaide me snel om om weg te lopen maar hij pakte me al vast. "Waarom negeerde je mijn belletjes?" Ik hoorde zijn stem stokken. Ik spande mijn kaak aan en draaide me om. Mike stond met betraande ogen voor me. "Jackson is vermoord." Huilde hij nu. Ik keek Mike stil aan. "Weet jij wie het was?" vroeg hij nu. "Fuck of Mike." Ik voelde de tranen in mijn ogen branden terwijl Mike me verbaasd en boos aankeek. "Mijn Fucking broer is gister vermoord en dan zeg je Fuck of!?" Hij ramde me tegen de muur en had zijn vuist gebald op mijn gezicht gericht. Er rolde een traan over mijn wang. Mike keek me niet begrijpend aan. "Wat heb jij vandaag?" Hij keek me vragend aan. "Rabbit is dood." Dit was de eerste keer dat ik het hard op zei. Ik voelde de grond onder me vandaan zakken en de wereld stond stil. "Hoe?" Ik keek nu boos naar Mike. Ik beukte hem nu hard naar achter, waardoor hij me nog verbaasder aankeek. "Ik wil je niet meer zien. fuck of. ik meen het." Ik liep nu weg terwijl de tranen nog over mijn wangen vloeiden. Ik haalde mijn handen over mijn hoofd toen ik een zachte hand op me arm voelde. Ik draaide me om en zag Sam staan. "Ik hoorde de ruzie." Ze keek me met medelijden aan. De tranen begonnen nu weer te lopen en ik beet op mijn lip. Waarom? Dat was het enige wat op het moment door mijn hoofd spookte. Ik werd nu in een knuffel getrokken en ik maakte mezelf snel los. "Laat me alleen." Ik liep nu weg terwijl ik Sam verbaasd achter liet. Ik kon niet wachten om te verhuizen op het moment. Ik wilde weg van de drama en de plek waar ik mijn beste vriend was verloren en een moord had gepleegd. Ik was er klaar mee. Ik dacht nu aan mijn geweer in de auto. Ik kon het gebruiken... Ik bedoel het was een eind aan alle drama. Ik schudde nu mijn hoofd vanwege mijn eigen gedachten. "Jay!" Ik keek nu op en had eigenlijk nu pas door dat ik alweer in de les zat. "Wat is de antwoord van deze vraag?" Ik keek nu naar het bord en zag dat het wiskunde was. "Uhm... geen idee." De leraar zuchtte nu diep. "Sam." zei de leraar nu. Niet veel later volgde het antwoord. Ik keek naar Sam die me bezorgd aan keek. Ik keek nu snel weer weg en keek naar buiten.