Stolen Heart: Caivin Norganne Rerux

Chapter Seven

Caivin's POV

My girlfriend? How was that happened? I don't even know that I had a girlfriend! Damn it!

"Ah... Kuya, ayos ka lang ba?" Tanong ng isa sa kanila. Looking at these people in front of me, I can feel it. I can feel the truth in every words they say.

I gulp to hide the nervous feeling. Dahil konti na lang, alam kong makakaramdam sila ng pangungulila ko. "Ahm... I lost some memories..." I didn't realize that I'm started explaining myself to them. I don't know why but I suddenly have this feeling that I want to open up on what I feel to them. Lalo na sa matandang mayordoma na nakatingin lang at nag hihintay sa susunod kong sasabihin. "And... that girlfriend you are saying is no exception. I lost my memories with her too."

Nakita ko ang paglaki ng kanilang mata dahil sa biglaang anunsyo ko. "Kung ganoon, Hijo. Nakalimutan mo ang nobya mo matagal ng nakakaraan?" Tanong ni Manang Tessa. Tumango ako sa kanya.

"Ganito! Itanong mo sa amin kung ano ang gusto mong malaman tungkol sa inyong dal'wa ni ate ganda. If you only want too..."

"Ate..." Pagpigil ng isa niyang kapatid. "What? It's our turn to pay what he deserves, right? He needs help too." Saad ng nakakatanda.

Nagtalo pa ang isip ko. What if I suddenly remember her? What if I still "love" her? What about Xierra? I don't want to lose her too. Damn. I don't want to leave her but... I need to find my lost "girlfriend".

"Ahm... can you tell me how I treated her, how we treated each other before?" My heart start to pumping hard. Kinakabahan ako sa bawat salitang malalaman ko. Sa bawat salitang baka hindi ko matanggap kapag nalaman ko.

"Kayong dalawa ni Ate? I can say that you really both so in love. Hanggang ngayon nga po ay nangangarap pa rin akong magkaroon ng lalaki sa buhay ko na katulad mo. Grabe ka magmahal sa kanya, Kuya Caivin. Walang palya! Laging pasado! Number one fan niyo nga ako." Nakangiting kwento niya. I sat properly to ease the unknown feeling that building up inside me. God.

"Tama! Si Ate Ganda ang bait bait no'n! Siya ang talagang dahilan kung bakit kami nakatira dito. We really owe her..." Pagsingit ni Grem sa usapan habang kumakain sa lapag. Ang isa naman ay nakikinig lang, at si Manang ay umalis para magluto ng merienda.

"Doon..." Tinuro niya ang isa pang hagdanang pababa. "Lagi kayong nandoon dahil gustong gusto niya ang mga bulaklak roon. You always make some breakfast or lunch food for her and eat it all in the garden." Nailing ako. Bakit wala pa rin akong maalala?

"You love her, so much. You are very territorial to her before. Hindi nga namin alam kung matatawa ba kami o kikiligin sa kung paano ka pumulupot sa tabi ni Ate Era
at yayakapin ng gusto kapag may bumibisitang lalaki rito." I were a bit shocked. 

May pumupuntang lalaki rito? Sino? Kilala ko ba siya o kaya ay kilala niya ang babaeng naiwanan ko?

"And... who is that man? Do you know him? Do I know him?" I can't stay my thoughts in my mind, I need to burst it out. "Who the hell is he? Tell me, young lady." She gives me an assuring smile that says she knows him well.

"Oo naman, Kuya Caivin. He visited here twice when you and ate Ganda lives here." Hindi ko alam, pero nang sabihin niya 'yon ay kinabahan ako. Para bang ayokong malaman ang susunod na sasabihin nila. "Si Kuya Deib po.."

"Ate, Kuya Cardeib Collins ang pangalan. Bakit palayaw lang sinabi mo? Crush mo pa din 'no? Uso move on." Sabay tawa ng nakababatang kapatid na si Melly. Nahigit ko ang hininga ko ng banggitin niya ang pangalan ng isa kong kaibigan. What the hell?! Si Cardeib? He knew some story that I don't remember!