Νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά.Δεν μπορώ να ανοιξω τα ματια μου όμως προσπαθώ να κουνηθω. Πρέπει να είμαι δεμένη σε μια καρέκλα και έχω μια ταινία στο στόμα.Ανοίγω επιτέλους τα ματια και κοιταω γύρω μου.Βρίσκομαι σε μια αποθήκη,ίσως υπόγειο οπου τα παντα είναι καμμένα απο φωτιά. Εξω ακούγεται η δυνατή βροχή. Η καρέκλα μου είναι δεμένη σε εναν ξύλινο στύλο.
"Αχιλλέα;Αχιλλέα!" δίπλα μου βλέπω αναίσθητο στο πάτωμα τον αδερφό μου και έχει μια ματωμένη πληγή στο κεφάλι. Τσεκαρω και τον εαυτό μου και αντιλαμβάνομαι μια μεγάλη κοιλιδα αίματος στην μπλούζα μου,στην περιοχή της κοιλιάς μου.Γαμωτο.Τι έγινε χθες βράδυ;
Θυμάμαι που με γύρισε σπίτι ο Ευαν, εκανα ντουζ,χτύπησε η πόρτα.. Ομγ!Η πόρτα ηταν αντιπερισπασμός και είχε μπει στο σπίτι ο Αριστος νωρίτερα.. Πρωτα έριξε αναίσθητο τον Αχιλλέα με ενα ξύλο στο κεφάλι..μετα ήρθε για μένα..με χτύπησε πολύ στο στομάχι... Και εγώ σερνομουν απο τον πόνο προς τα εξω..και μετα με έπιασε..και μετα κενό. Πρεπει να έχασα τις αίσθησης μου.
"Καλημέρα πριγκίπισσα"ακούω μια φωνη απο τις σκάλες του υπόγειου και βλέπω τον Αρίστο να κατεβαίνει με εναν δισκο στο χερι. Ερχεται μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής και μου βγάζει την ταινία απο το στόμα.
"Πες μου τώρα γιατί να μη σε φιλησω όπως θέλω απο την αρχή;" μου λέει ψιθυρίζοντάς
"Καθίκι"του λέω και τον φτύνω.Με κοιτάει με μίσος και παιρνει ενα σάντουιτς απο τον δισκο και το βάζει μπροστά στο στόμα μου,για να φάω λογικά,αφού έχω δεμένα χέρια.
"Σου έφερα φαγητο" λέει
"Να πας στο διάολο"του λέω και κοιτάζω αλλου.Το σκέφτεται για λίγο και με κοιτάει
"Οπώς θες πριγκίπισσα" και αφήνει τον δισκο κάτω.
"Εχεις χτυπήσει βλέπω" λέει και με πιέζει στην πληγή ενω εγώ ουρλιαζω απο μέσα μου απο τον πόνο.
"Μην ανυσηχεις. Ο αδερφός σου είναι μια χαρά.Αχρηστος ειναι έτσι κι αλλιως δε θα σε βοηθήσει αυτό το μαμόθρευτο"
"Σκασε βλακα!"
"Μμ μ' αρέσει να σε βλέπω με νεύρα μωρο μου"
"Μη με λες έτσι αηδιαστικε!"
"Αχαμ" λέει και με χαϊδεύει στο μάγουλο. Του δίνω μια κλοτσιά στο ευαίσθητο σημείο του και απομακρύνεται βλαστιμώντας.Μακαρι να ήξερα που βρισκόμαστε.Ισως με βοηθούσε στην απόδραση.Δεν νομιζω να με βρουν οι άλλοι εδώ.
Ευαν(Χθες)
Αφήνω την Αρτεμις στο σπίτι της και πάω προς το δικο μου όταν βλέπω οτι ξεχασε τη τσάντα της στο αμάξι μου.Πάω πίσω να της το δώσω.Μετα απο 10 λεπτα περιπου φτανω και χτυπάω την πόρτα όμως δεν απανταει κανεις.Ξαναχτυπαω, την παίρνω τηλέφωνο και παλι τίποτα.Θυμάμαι οτι έχω ενα αντικλειδι οποτε ανοίγω,μπαίνω μέσα και τα βλέπω όλα κατεστραμμένα.Τι στο καλό έγινε εδώ;Διακοσμητικά είναι σπασμένα,ποτήρια και φυτά πεταγμένα κάτω και..ω θεε μου..το πάτωμα είναι πασαλημένο με αίματα. Οχι οχι δεν μπορεί να έγινε αυτό.Στο τραπεζάκι του σαλονιού υπάρχει ενα χαρτάκι και διαβάζω "Γεια σου αδερφέ" (Hello,brother 😏).
YOU ARE READING
The Two Brothers:'Εκλειψη Αγγέλων
Paranormal'Αρτεμις: θύμα ή συνένοχος? Προσπαθώντας να ξετυλίξει το άγνωστο δράμα του παρελθόντος βρίσκεται σε δίλημμα καρδιάς και λογικής. Ευαν: αγγελικός.Θα κανει ο,τι περνάει απο το χερι του για να την προστατέψει, ακόμα κι αν πέσει άθελά του σε κάτι πέρα α...
