Κεφάλαιο 19ο:Στα ξαφνικα

7 2 0
                                    


Το κεφάλι μου.Πρεπει να αιμοραγω γιατί νιώθω καυτό υγρό να κοιλαει στον λαιμό μου.Τι έγινε?Κάποιος με χτύπησε απο πίσω..Για μισο..

Γυρναω απο την αλλη και βλέπω τον Αχιλλέα να κρατάει ενα ξύλο έτοιμος να ξαναχτυπήσει.
"Αχιλλέα?Τι κανεις?"
"Σκασε αλλιως θα σε ξαναχτυπησω και δε θέλω!"φωνάζει
"Αχιλλέα,είμαι η αδερφή σου τι στο καλό νομίζεις οτι κανεις?"
"Βαρέθηκα να με έχουν όλοι για εναν άχρηστο μικρο!Η Ελενα ουτε που με κοιταει!Και γιατί να το κανει?Είμαι απλα ενα πρεζακι!Ο Αρίστος με έσωσε!"
"Τι είναι αυτά που λες Αχιλλέα?Σύνελθε και έλα να φύγουμε!"
"Γιατί?Ουτε καν που μου ειπες οτι είσαι η Εκλεκτή!Ουτε που ειπες για τον πατερα μας!Ολοι με έχετε στην απέξω!"
"Για να σε προστατεψουμε!Και προς θεού ποτε δε σε είχα στην απέξω!Ο Αρίστος κανει ασχημα,τρομερά πραγματα Αχιλλέα!Είναι στην κακή πλευρα!"
"Εκεί ανηκω"
"Τοτε δεν έχω αλλη επιλογή απο το να κάνω αυτό.. Λυπάμαι.. Να ξέρεις σ'αγαπω" λέω και με μια γρήγορη κινηση του αρπάζω το ξύλο και τον χτυπάω στο γονατο ρίχνοντας τον κάτω.

Τρέχω τις σκάλες και όταν φτανω πανω τους κλειδωνω στο υπόγειο.Τι έπαθε ο αδερφός μου?Ο μικρός μου Αχιλλέας?Εγώ φταιω?
Βγαινω εξω απο το σπίτι και παρατηρώ γύρω.Δέντρα,πεδιάδα,πεδιάδα και ξανά πεδιάδα.Που στο καλό βρίσκομαι?

..

Ελενα

Η Κρίστι μένει εδώ και 5 λεπτα με κλειστά τα ματια κάνοντας τα 'μαγικά' της.Υποθέτω προσπαθει με κάποιον τροπο να βρει την Αρτεμις.
"Τίποτα.Δε βλέπω τίποτα." μονολογεί τελικά ξεφυσωντας.
"Τοτε θα πρεπει να την ψαξουμε με τον παλιό τροπο." λέει ο Ντάνιελ.

Αρτεμις

Πως το έκανε η Κρίστι?Πρεπει να φανταστώ το μέρος...

Φαντάζομαι το Αρχηγείο και υστερα απο λίγο βρίσκομαι μπροστά στην μεγάλη ξύλινη πόρτα.Η Αρχηγός με περιμένει ηδη.
"Δεν έπρεπε να έρθεις σήμερα Αρτεμις" λέει με σοβαρό ύφος
"Τι είναι αυτά που λετε?"
"Πρεπει να φύγεις.Ξέρω σε τι κατασταση βρίσκεσαι όμως δεν μπορούμε να βοηθήσουμε σήμερα" λέει μετανιωμένη και αμέσως βλέπω να πετάγεται απο την πόρτα ενα νεκρό σωμα.Γουατ δα φακ?
"Πρεπει να φύγεις για να είσαι ασφαλής Αρτεμις!Σε παρακαλώ"
Και βλέπω μαυροφορεμενους να τριγυρνανε στο Αρχηγείο και να εξοντώνουν όσους βρίσκονται στον δρόμο τους.Θεέ μου!Το Αρχηγείο δέχεται επιθεση απο την φατρια του Αριστου!

Ευαν

"Τι εννοείται δεν μπορούμε να την βρούμε?!Δεν υπάρχει 'δεν'!Θα την βρούμε!" φωνάζω έξαλλος
"Ηρεμισε Ευαν." αποκρίνεται η Ελενα.
"Πως να ηρεμισω?Ημαστε εδώ 5 ώρες κι ακόμα τίποτα!Μπορεί μέχρι τώρα να την έχει σκ-"
"Ει!Μη σκέφτεσαι έτσι!Ο Αριστος δεν έχει λογο να την πάρει μονο και μονο για να την σκοτωσει!" λέει ο Ντάνιελ.
"Τοτε βρείτε την Αρτεμις μου!"

Αρτεμις

Γυρισα πίσω στο σπίτι που με κρατούσε..ή μάλλον κρατούσαν αιχμάλωτη.Ο Αριστος δεν είναι πια εκεί ουτε και ο Αχιλλέας.Πως άλλαξαν έτσι τα πραγματα?Εχουνε γινει όλα σκατά.

..

..

..

Μια ωρα μετα


Ενας δυνατός γδούπος με ξυπνάει.Πρεπει να με πήρε ο ύπνος στον καναπέ.Πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο και βλέπω την πόρτα σπασμένη
"Ποιος είναι εκεί?" φωνάζω
"Αρτεμις!"
"Ευαν!" τρέχω πανω του και περναω τα πόδια μου γύρω απο τη μέση του και αρχίζω να τον φιλαω.
"Θεέ μου Αρτεμις νόμιζα σε έχασα"
"Κοτουλα"γελαω
"Σκασε" λέει και με ξαναφιλαει.



Ηιιιιιι

Ολά καλα?Παντα καλά

Εμένα πάντως μου άρεσε το κεφάλαιο😂

Τα λέμε στο επομενοοο 💕💕

Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Aug 26, 2017 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

The Two Brothers:'Εκλειψη ΑγγέλωνTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang