Doors to You

prologue • 081917

How can you know that you already love someone? Well, hindi ko din alam. I have never experienced to fall in love and be loved, that's basically the reason. Joke, I experienced na pala. It's tragic nga lang. I got left behind.

Hindi ko alam, madami naman akong manliligaw, to be honest, yung mga manliligaw ko habulin sila, yet hindi ko sinasagot. Why?

Hindi ko pa din alam, siguro kasi I am waiting for the someone which I don't know who or someone I used to know.

Hindi ko alam kung isa ba siya sa madaming lalaking pumipila sakin oh hindi, or isa siya pa din, or let's just say it's for me to find out kung sino. And I'm hoping he's a very good man!

-----

Sa mga love stories, cliché na lagi nalang badboy fell in love with a good girl, and eventually, that badboy will be a good boy. Diba, tunay naman? Kaya feeling ko, napaka common na. I want a love, sweet but different and thrilling.

What I mean by thrilling? Baka kasi akalain niyo na Love is such a game for me, yet it is! Kasi naman diba, let's be honest, love is such a battlefield, in order for you to be happy, you should know how to fight for it.

Well, I found myself creepy tho. Bakit ko nga ba sinasabi mga salitang ito?

Ang bitter ko na ba masyado?

Other self :

Oo, sobrang bitter mo. Ano yun, nagmahal ka lang ng isang beses, tas nasaktan, sinisi mo pa ang mundo! Langya lang, bes!

Me again :

Bakit nga ba ganon ako kapait? Bakit? Ano nga ba? Hindi ko kasi talaga maintindihan. Miski ako, nahihirapan ako.

Lagi nalang. I don't want to let my past define me, but sadly, I have to say na It's already happening to me. My past wants me to ruin myself.

Bakit mo ba kasi 'to ginawa sakin? Ha!? Bakit?!

Sobra na kasi, ako na nga yung nagmamahal ng tunay, ako din yung nasasaktan! Saya diba bes.

Tadhana, bakit ganito? Anong ginawa ko sayo, ha? Bakit ganito kalupit ang tinadhana mo sakin? Bakit ba kasi pag nagmamahal, kailangang nasasaktan din? Hindi ba pwedeng magmahal at mahalin din? Ganon ba yun kahirap kaya di mo magawa sakin?

-----

Ako si Maureen Louisse Tolentino Villa Vicencio, maganda, mabait, sweet, caring, maganda ulit, tas fangirl, at lastly, pandak pero maganda. Also, I'm known as the queen bee of our school. I am not happy about it. It sucks. Ano pa nga bang masasabi ko sa sarili ko?

Hindi pa ako nakakamove on, at wala akong balak mag move on hannga't di ko nalalaman ang katotohanang patungkol sa kanyang bigla biglang pag iwan sakin.

Kahit na kita na mismo ng dalawa kong mata na may mahal na siya at hindi ako yun, patuloy pa din akong nakapit, kaya eto ako ngayon.

Bitter ako! Bakit? Ah, kasi naman, nagmahal ako ng seryoso, akala ko seryoso din siya pero hindi, edi yun, ang gago, ako yung naloko.

Uh, ano pa?

Tanga. Yun, isa din ako sa milyong-milyong katao na nagpapakatanga sa lalaking minahal ko at patuloy ko pa ding minamahal. Diba?

At, ano pa? Hmm? Ang dami kasi eh.

Ah ayos, tama! Isa din ako sa mga umasa na pag nagmamahal ka, hindi ka na masasaktan kaya ano ako ngayon nganga!

Hahaha, natatawa ako sa sarili ko. Sa mga katotohanang ito - katotohanang hindi ko kayang burahin gamit ang pambura, correction tape, correction fluid, o kaya katulad ng isang mali pag nagtatype ka, walang button or command na pedeng mangyari yun sa buhay.

Hanggang ngayon, patuloy pa din akong nagpapasakop sa kaisipan ng pagmamahal dahil minsan na din akong nagmahal. Pinaramdam sakin ng pagmamahal ang tunay na kaligayahan - at pinaramdam din nito sakin ang tunay na kalungkutan.

Hay, pag ibig. Bakit ka ganito?

-----

Ako naman si Benjamin Anthony Pascual Pangilinan, isa ako sa varsity team ng basketball, ang captain ball nila. Sinasabi nilang pogi ako, pero pede ba, nakakaumay na. At ano pa ba?

Tanga din ako, kasi yung taong pinangarap ko na nasa akin na, pinakawalan ko para sa isang maka sariling kaligayahan.

Bobo, kasi naman, napaniwala ako ng mga matatamis na salita na inakala kong mas mabuti pa kay Maureen, kaso hindi. Ginamitan niya ako ng mga salitang yun, para sa kaligayahan niya.

Isa din akong preso na kailanman di na makakalaya sa kaisipang hindi na ulit magiging kami dahil wala ng pag-asa. Kasi naman, sa sobrang katangahan. Hay nako.

Teka, nakalimutan ko, at maaring ito na ang huli, hindi pa din ako nakaka move on.

Kahit na nandito si Gabriella para sa akin lagi, si Maureen pa din.

Aaminin ko, nakikita ko siyang nasasaktan tuwing nakikita kong nakikita niya kaming masaya, kahit peke lang.

Sana ganon kadaling makalimot at maging masaya, sana kasing bilis ni Flash pag momove on ko. Pero, hanggang sana nalang yun.

-----

Ipupush ko na ba? Charot. Game, itu na talaga. Hindi ko talaga sure eh. Hahaha. Bare with me, okay? Para we live a happy life. Charot ulit. De seryoso, eto na.

-----

// prologue \\

" Once upon a time. I feel sparks between me and you. I assumed you felt the same way too. That was the first time I felt that. It's funny, yet memorable. That moment, I knew, it's love. "

Pag kukwento ko sa mga kaklase ko, naiiyak na ako. Kasi, masakit man aminin, pero lahat ng sinabi ko.

" It was love, love that I never expected to come. Love that will bring out the best and the weakest part of me.

Hanggang dun ko nalang tinapos, kasi pag tinuloy ko yun, alam ko masasaktan lang ako.

Bakit ba kasi ganito nararamdaman ko? It's been 1 yr since we last talked, since the last time we exchanged I love you's. And the last time I felt happiness.

Masakit talaga. Sobra.

I don't know how to move on.

But I know, time will come. All the pain will fade away. I really hope.

-----

It's been 1 year, 1 year na naging tanga ako. 1 year ko na narealize na , ginto na naging bato pa.

Narealize ko na, kahit may ibang nandiyan, may isang tao pa din sa puso mo.

Walang sino man makakapag bigay puwang dito.

Also, it's been 1 year since I last felt true happiness. And it's been 1 year since I was a total jerk.

Hanggang ngayon naman eh. Hahaha, langya.

GUYS IMMA PUSH THIS KAHIT RISKY HAHAHA SANA BASAHIN NIYO! LOVE YA'LL 😝🖤