สาวกู้ภัยกับพี่ผีตัวแสบ👻👻

🌸🌹🌼🌻เพื่อนใหม่🌸🌹🌼🌻

หลังจากที่ยายของฉันจากไป ตำรวจก็มาแจ้งว่าคนที่ขับรถชนยายของฉัน ชนแล้วหนี ตอนนี้ยังหาตัวคนผิดไม่เจอ ทำไมกันทำไมคนดีๆแบบยายต้องมาตายเพราะคนแบบนี้กันนะ ทำไม!
ยายจ๋าา ยายไม่ต้องห่วงอัยนะจ๊ะ! อัยจะต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้ ยายคอยดูอัยจากข้างบนด้วยนะจ๊ะยาย😭
ถ้าหากคุณจะถามหาพ่อกับแม่ของฉันล่ะก็ ตั้งแต่ฉันเกิดมายังไม่เคยเห็นท่านทั้งสองเลย หลังจากที่ยายของฉันจากไป ฉันก็ถูกส่งตัวไปที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า
"หนูอัยจ๊ะ แม่ชื่อว่า ปราณี เป็นแม่ของเด็กทุกคนที่นี่ ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังใหญ่ของเรานะจ๊ะ" ผู้หญิงคนนี้ เดินเข้ามาแนะนำตัวกับฉัน
ฉันได้แต่พยักหน้ารับรู้เบาๆ
"เดี้ยวแม่จะพาไปที่หอหญิงนะจ๊ะ" พอคุณแม่ปราณีพูดจบก็เดินนำฉันมาที่หน้าประตูห้องที่ฉันต้องอาศัยอยู่
"คนที่อายุเท่ากันจะได้นอนรวมกันนะจ๊ะ ตรงนั้นคือเตียงของหนูลูกนะ"คุณแม่ปราณีพูดพลางชี้นิ้วมือไปทางด้านซ้ายมือติดกับกำแพงห้องมุมมืดๆ ระหว่างที่ฉันเดินไปตามทาง ก็มีสายตาเด็กอายุเท่าฉันมองกันพลางซุบซิบนินทา
"แม่ลงไปทำธุรข้างล่างก่อนนะจ๊ะหนูอัย"แม่ปราณีหันมาบอกฉันและดูความเรียบร้อยก่อนจะออกจากห้องไป
"โอ๊ยยยยๆๆๆ นี่พวกเธอ ดูยัยนั่นสิ น่าสมเพชชะมัด 5555"เสียงเด็กผู้หญิงที่ดูแรงๆ ส่งสายตาเหยียดๆมาทางฉัน เห้ออ แต่มันก็จริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ ฉันก้มหน้าเก็บเสื้อผ้าต่อไป
"นี่ๆ เธออย่าไปใส่ใจคำพูดของยัยนั่นเลยนะ
^ ^" เด็กผู้หญิงหน้าตาหน้ารัก พูดกับฉันด้วยความเป็นมิตร
"อื้ม ฉันไม่คิดมากหรอกจ๊ะ ฉันชื่ออัยนะ"
"ฉันชื่อตะวันจ๊ะ : )"หลังจากที่ฉันผ่านเรื่องเลวร้ายมา ก็ได้มาพบแสงสว่างใหม่ นั่นคือตะวัน เพื่อนคนแรกในชีวิตของฉัน หลังจากนั้นไม่นานเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น ทำให้ฉันไม่จมปลักอยู่กับอดีตอีกต่อไป เฮ้อออ! เริ่มขึ้นสักที ยัยอัยคนใหม่