สาวกู้ภัยกับพี่ผีตัวแสบ👻👻

👻👻ผีประจำหน่วยกู้ภัย😱😱

เวกัส ผีหนุ่ม รูปหล่อ ประจำหน่วยกู้ภัย
.
.
.
ระหว่างที่ทุกคนกำลังวิ่งวุ่นอยู่กับการเตรียมของขึ้นรถ
ฉันมองซ้ายมองขวา เอ๊ะ อยู่ๆ ฉันก็เห็นเงาใครก็ไม่รู้แอบอยู่หลังห้องเก็บของ
ฟรึ่บบบบบบ ว๊ายยย อยู่ๆ ก็มีคนโยนชุดปฏิบัติงานมาให้ฉัน
"เอ้า ใส่ซะ ล่ะอย่าทำตัวเกะกะฉันไม่ชอบ" อิพี่เอกกกก ไอ้ผู้ชายปากหมา พูดดีๆไม่เป็นรึไงกัน แล้วฉันก็เดินหนีออกไปเปลี่ยนชุดทันที ที่ห้องน้ำแล้ว ออกมารอพี่ๆ ที่หน้าหน่วย
"เอาล่ะทุกคน พร้อมกันแล้วใช่ไหม ขึ้นรถประจำที่ได้เลย" ตึก ตัก ตึก ตัก เสียงหัวใจของฉันเต้นดังโครมคราม อยู่ข้างใน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้ออกไปช่วยเหลือผู้คน
ยายจ๋า คุ้มครอง อัยด้วยนะจ๊ะ ฉันมองซ้ายมองขวา สีหน้าทุกคนดูจริงจัง ต่างจากตอนที่อยู่ที่หน่วยมาก ทุกคนดูเครียดกันจัง
วี๊ ว่อ วี๊ ว่อ~~ เสียงรถหน่วยกู้ภัยดังไปทั่วบริเวณสี่แยกผู้คนต่างทยอยกันออกมามุงดู
ทุกๆคนวิ่งลงจากรถทันทีที่รถจอดสนิท
ฉันวิ่งตามพี่ๆ ไปเพื่อช่วยอะไรพวกเขาได้บ้าง
ฮื่ออออ ฮือออออ ๆๆ เสียงเด็กร้องลั่น อยู่ในรถ
ที่เกิดอุบัติเหตุ เอ๊ะ นั่นมันพี่เถื่อนนิ เค้ากำลังรีบรุดไปช่วยเด็กคนนั้น
"น้องครับไม่ต้องกลัวนะ พี่มาช่วยแล้ว" จากนั้นพี่เอกก็เอาอุปกรณ์ไปงัดเเงะรถ เพื่อที่จะนำตัวเด็กที่ติดอยู่ภายในรถออกมา ผ่านไปประมาณ 5นาที ก็ยังไม่สามารถ เอาน้องเขาออกมาได้ พี่เอกจึงตัดสินใจ เอาค้อนออกมา
"เห้ยยยๆๆ พี่เอก พี่จะทำอะไรอ้ะ! ใจเย็นๆก่อนนะพี่" พี่เอกที่กำลังง้างมือ หยุดชะงัก
"เธอเป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ย ฉันบอกไปแล้วไงว่าอย่าเป็นตัวถ่วงน่ะ ! " หึ้ยยย ฉันเปล่าซักหน่อย ก็เห็นอยู่ทนโธ่ ว่าจะค้อนมาทุบกระจก ถ้ามันกระเด็นโดนเด็กจะทำไงโด่วว ไม่ละเอียดอ่อนเลยย 😫😫
"น้องครับ ขยับออกห่างจากตรงนี้หน่อยครับมันอันตราย" เด็กน้อยที่ติดอยู่ในรถร้องไห้ ฟูมฟาย ไม่หยุด แต่ก็ยอมทำตามที่ตาพี่เอกพูด
" เอาล่ะนะ " ปังงงงงง! ปังงงงงงงง!! เพร้งงงง
เศษกระจกลอยปลิวกลางอากาศ พี่เอกรีบยื่นมือเข้าไป ค่อย อุ้มน้องออกมา
"มาค่ะ อัยช่วย" จากนั้นพี่เก่งก็พยักหน้ารับเบาๆ แล้วส่งน้องตัวน้อยมาให้ฉันอุ้มไปปฐมพยาบาล
"ไม่กลัวนะค่ะ คนดี เดี้ยวพี่อัยพาไปทำแผลนะค่ะ😊😊" เด็กน้อยพยักหน้ารับเบาๆ แล้วสะอื้นไห้ เพราะตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"เจ็บไหมค่ะคนดี"ฉันถามเพื่อที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของเด็ก เวลาทำแผลเด็กจะได้ไม่กลัวแล้วร้องไห้ฟูมฟายอีก
"เจ็บฮะ ฮึกกกก"
"เดี้ยวก็หายแล้วนะ เดี้ยวพี่อัยจะเป่าคาถาให้เอาไหมคะ 💞💞"
"ฮะ"เด็กน้อยพยักหน้า หงึกหงัก
"โอมมมม มะลึกกึกกึ๋ยย แผลจงหายย เพี้ยง!"
พอฉันพูดเสร็จก็เป่าไปที่แผลตรงเเขนของน้องทันที สีหน้าน้องดูดีขึ้นกว่าเมื่อกี้เยอะเลย
"เป็นไงมั่งคับ หายรึยังเอ่ยยย" อยู่ก็มีคนใส่ชุดบุรุษพยาบาลเดินเข้ามาคุยกับเด็กน้อยที่ฉันพึ่งปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้เสร็จ
"เอ่อออ"ฉันไม่รู้จะเรียกเขาว่าอะไรดี
" อ่อ ผมชื่อ ตุลย์ ครับเป็นบุรุษพยาบาลที่มาช่วยด้วยน่ะครับ เดี้ยวผมรับหน้าที่ต่อให้เองครับ" แล้วคนที่ชื่อตุลย์ก็เดินมาอุ้มเด็กน้อยแล้วก็คุยกัน
"อื้อ หื้ออ มีเป่าคาถากันซะด้วย หายเจ็บรึยังคับ" เขาถามพลางเล่นกับเด็กน้อย แล้วยิ้มให้เด็กน้อย อย่างเป็นมิตร
"หายเจ็บแล้วคับ ฮึกก"
"เดี้ยวพี่ตุลย์พาไปหาพี่ๆพยาบาลตรงนู้นเนาะ"
"คับ" ก่อนที่จะไปกัน เด็กน้อยก็หันหน้ามาหาฉันแล้วโบกมือลา พร้อมกับรอยยิ้ม ฉันยิ้มตอบและโบกมือกลับทันที ช่วงเเรกฉันก็ช่วยได้แค่คอยปฐมพยาบาลเบื้องต้นเฉยๆ แต่ต่อไปก็คงได้ไปช่วยคนที่เขาเจ็บหนักด้วยแหละนะ ~
ฉันเดินไป หาพวกพี่ๆ เพื่อจะมีใครอยากให้ฉันช่วยเหลืออะไรบ้าง พอเดินออกมาได้สักพัก ก็ดันมาเจอกับ อีตาพี่เอกอีกแล้วจนได้ แต่ เอ๊ะ
แขนของหมอนั่นทำไมถึงได้ มีแต่รอยเเผลทั้งนั้นเลยล่ะ
"เอ่อ พี่เอกคะ"
"มีอะไร"หืมมพี่เอกหันมามองฉันแล้วถามได้ห้วนมากค่ะ
"ไม่มีไร" จากนั้นฉันไม่พูดอะไรต่อแต่ดึงเสื้อไอ่พี่เอก ให้เดินตามมา เหอะ
"นี่ ! ทำอะไรของเธอน่ะ ปล่อยนะ!" ชิ๊ เตรียมตัวสำนึกบุญคุณฉันซะนะ
พอถึงที่หมายปุ้บฉันก็ปล่อยมือ ที่ดึงเสื้อพี่เก่งออก
"เอ้า นั่งตรงนี้"ฉันชี้นิ้วสั่งให้เขานั่ง
"ทำไมฉันต้องนั่งตามที่เธอสั่งห้ะ!" อู๊ยยย เรื่องเยอะ จริงๆเลย
"เอาเหอะน่าาา บอกให้นั่งก็นั่งลงก่อนน"ฉันเริ่มหงุดหงิดล้ะนะ ฉันใช้สองมือกดไหล่พี่เอกลง ไปนั่ง หึ้ยต้องให้บังคับใช่ไหมถึงจะยอม
"สรุปมีอะไรกับฉันหะยัยเปี๊ยกกก"โอ๊ะ ปากเสียยย นี่ก็สูงพอเตะปากคนถึงล้ะนะ ชิ๊ ฉันเงียบแล้วหยิบกล่องทำแผลออกมา
"เห้ยย ยัยเปี๊ยก ไม่ต้องทำฉันทำเองได้"ปรี๊ดค่ะบอกเลย
"คำก็เปี๊ยก สองคำก็เปี๊ยก ฉันชื่อ อัย ย่ะะะ เรียกให้ถูกด้วย แล้วก็อยู่เฉยๆ ฉันจะทำแผลให้เอง"
"แต่ฉั...."
"อย่าพึ่งอวดเก่งได้ป้ะพี่" พออีพี่เอกเปิดปากจะเถียงฉันอีก ฉันก็รีบเอาแอลกอฮอลล์ป้ายไปที่เเผลทันที
"โอ้ยยยย!! ยัยบ้า มันแสบนะโว้ย"
"ก็หุบปากซักทีดิ เถียงยุนั่นแหละ"55555จากนั้นอีพี่เอกก็มองหน้าฉัน แล้วเงียบไปพักใหญ่
"อ้ะ เสร็จล้ะ : )" ฉันกำลังเก็บของเตรียมที่จะลุกขึ้นยืน
"มาทำดีกับฉันทำไม"หะอะไรนะ
"หะ พูดอีกรอบได้ไหมเมื่อกี้ฟังไม่ชัดเลย"
"ขอบใจ" เอ้า แล้วพี่เอกก็เดินออกไปเลย เออ
แปลกคนดีแฮะ
ยายจ๋าา อัยทำถูกแล้วใช่ไหมจ๊ะ อัยคิดถึงยายนะจ๊ะ ยายล่ะคิดถึงอัยบ้างรึเปล่า จ๊ะ 😢😢
ต่อไปอัยจะตั้งใจทำตัวให้เป็นประโยชน์มากกว่านี้นะจ๊ะ อัยจะได้ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์กับยาย☁