20.bölüm inatlaşmak

136 22 2
                                    

"Dudak desek daha iyi olur😂"lan iç ses sen bekle Ben sana neler yapıcam

Ben ona hiç bir şey yapmadan bakıyordum kaskatı kesilmiştim resmen

Yaklaştı yaklaştı...

Dudaklarımızın birleşmesine Bir milim kalmıştı gine yaklaşmaya devam etti dudağı dudağıma tam biraz değmişti bir anda ses geldi

Caroline:hey çocu-

Dediğinde bizi öyle gördüğü için sözünü tamamlama dan sustu

Caroline:upss şey yanlış bir zaman da geldim herhalde

Deyip otuz iki dişini çıkardı
Jacob kendi kendine söylenip nefes aldı ellerini yüzümden çekip yüzünü yüzümden uzaklaştırdığın da oflayarak arkasına dönüp ablasına baktı

Bende kurtulduğum için derin nefes aldım allahım çok teşekkür ederim beni kurtardığın için ben dua ederken

Caroline hala otuz iki diş sırıtıyordu ben çok utanmıştım bizi öyle gördüğü için utandığım için yanaklarım biraz kızarmıştı

Jacob ablasına ikidebir ters ters bakıyordu o arada yağmur yavaşlamaya başladı

Caroline:ne bakıyorsun sizi aramak için çıktım iyiki de çıktım ikinizde sırılsıklam olmuşsunuz hadi gelin

Dediğin de caroline önden giderken jacob bana baktığında bende farketmeden ona baktım hemen gözlerimi kaçırıp yutkundum

Utandığımı farkedince kıkırdadı o anda aklıma bir şey geldi yüzümü ona çevirdim

Chloe:jacob uçağını kaçırdın şimdi ne olucak bugün gitmen gerekiyordu

Dediğimde omuz silkti

Jacob:bende yarına alırım bilet

Caroline:e hadi gelsenize ne duruyorsunuz orada hasta olmayı çok istiyorsunuz herhalde

Dediğinde kıkırdadım

Jacob:geliyoruz

Dediğinde bana bakıp gülümsedi ve beklemediğim bir şekilde elimi tuttu yürürken ben elimize şaşırmış bir şekilde bakıyordum

Önüme bakmadığım için ayağım bir anda burkul du acıyla inledim tam yere doğru düşücekken beni tuttu bacağım çok kötü ağrıyordu yere basamıyordum bir elim Jacob'ın omzunda bir elimle de elini tutmuştum

Jacob:chloe iyi misin

Chloe:bacağım...bacağım çok acıyor

Dedim inleyerek ben acı çekerken o güldü

Jacob:sakar kız kendine hiç dikkat etmiyorsun sonra başıma bela oluyorsun

Dediğinde kaşlarımı çattım

Chloe:benim sana ihtiyacım yok kendim hallede bilirim

Deyip arkamı döndüm yere bastığım da ayağım çok ağrımıştı belli etmemeye çalışsamda da acıyla inliyordum.topallıyarak kaldırımın üstüne oturdum.

Yağmur durmuştu...

Jacob:bir kere inat etmede gel

Chloe:banane

Gelip yanıma oturdu

Jacob:şuan çocuk gibisin hadi kalk hasta olucak

Chloe:sen git diyorum

Ayağa kalktı

Jacob:sen bilirsin ben gidiyorum

Dediğinde şaşkınca ona baktım ulan öküz insan biraz ısrar eder beni böylece bırakıp arkasını döndüğün de çok üzülmüştüm bir kaç adım daha attı daha çok üzüldüm

imkansız gibi || Jacob Sartorius Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin