imkansız gibi || Jacob Sartorius

27.bölüm 1 ay önce

1 ay önce

Jacob gideli bir hafta olmuştu. Ve biz jacob'la bir hafta boyunca sürekli konuşuyorduk.

Taki ikinci Haftaya kadar jacob gideli iki hafta olduğun da ben Gine ona mesaj atmaya devam ediyordum. Ama o bana hiç mesaj atmıyordu. mesajlarıma cevap vermemesi beni çok üzüyordu.

Ama Ben Gine de ona mesaj atmaya devam ediyordum. 1 hafta boyunca ona sürekli mesaj atıyordum.o da görüldü atıp cevap vermiyordu. ve mesajlarıma cevap vermemesi artık beni önemsemediğini düşündürüyordu.

siz saçma diceksinizdir. bana neden öyle davranmaya başladı bilmiyorum ama öyle davranması benim de öyle hissetmeme neden oldu.

Mesajlarıma cevap vermeyince bende bir kaç sefer aramıştım. Ama aramalarıma da cevap vermemişti. Ben de pes ettim. ne aradım ne de mesaj attım. Hem bana cevap vermediği için hem de onu özlediğim için ağlıyordum.

Chris beni teselli etmeye çalışıyordu. Ama hiç bir işe yaramıyor du. Kafam da bir sürü soru vardı. Neden öyle davranmaya başladı,neden görüldü atıp cevap vermiyor. Kafam da bundan başka sorularda vardı.

Hatta bazen acaba sevgilisimi var. Diye bir düşüncem vardı. Ve bunun gerçek olmasından korkuyorum. Ben dışarıya çıkmayıp bütün gün onları düşünüyordum ve düşündükçe ağlıyordum. YouTube attığı vlogları izlediğim de gayet mutlu gözüküyordu.

Onun yüzünden sağlığımdan da olmuştum. Hem onu özlüyorum. Hem de ağlıyordum. Ona sarılmayı çok özlemiştim. Ama sarılamıyordum. Sadece videolar dan izliyordum. Ve bu beni daha çok üzüyordu. Üzüntüden bu sefer hiç bir şey yemiyordum. Hiç bir şey yemediğim için hasta olmuştum.ben ağrıdan yatakta kıvranıyordum ve daha çok ağrımaya başlayınca ağlamaya başladım. gerçekten çok ağrıyordu ve o zamanlarda regl döneminde de olduğum için daha kötü olmuştum.

Chris'inde elinden bir şey gelmediği için aklına carson geldi. Ve carson'ı arayıp yardım istediğin de o da geldi. Beni hastaneye götürdüklerin de 1 gün hastanede yattım. Carson sürekli yanımdaydı. Cameron ve Ariel de duyduklarında hastaneye gelmişlerdi.
Onlarda benimle ilgilenmişti ama akşam olduğun da evlerine gitmeleri lazımdı. Carson da chris'in gitmesi için ısrar etmişti. O da pes Edip gittiğinde yanımda carson kalmıştı.

Yemeğimi bile o yediriyordu resmen bana çocuk muamelesi yapıyordu. Bende onu öyle görünce gülüyordum. İkidebir sanki çocuğum gibi bana yemeği kendisi yediriyordu. Ben yememekte ısrar ediyordum ama zorla yediriyordu. Hatta ben bir keresinde ona çok söylenmiştim. Çok konuştuğum için ekmeyi ağzıma tıkmasıyla sustum ve bana şöyle dedi

Carson:çok konuşuyorsun çok biraz sus ne biçim hastasın sen ya

Dediğinde bende ağzıma tıkılmış ve şişmiş yanaklarımla ona hiç bir tepki vermeden baktığımda o da beni öyle görünce kahkaha attı. Ben de ağzımdaki ekmekle konuşmaya çalıştım

Chloe:no goloyoson bo çokmo komok

Diye konuşmaya çalıştığım da daha çok kahkaha atmaya başladı. Ve onun kahkaha atışı beni de gülümsetmişti

Ağzımda kalmış yarısı dışarda olan ekmeyi gülerek yavaşça kopardığında tepsinin üzerine koydu.

Ve yemeği yedikten sonra o yanımdaki koltuğa oturarak beni izlediğin de rahatsız olmamıştım

Ama birisine sarılmaya ihtiyacım vardı.ve ben de yanımda yatmasını istemiştim. O da gelip yanımda yattığın da bana sarılmıştı.

Ve hastaneden çıktığım da sürekli benimle ilgileniyordu nerdeyse her gün birlikteydik. Ve beni hep güldürüyor du gerçekten komik birisiydi.