imkansız gibi || Jacob Sartorius

59.bölüm"SENİN YARDIMINA İHTİYACIM YOK"

(medyadaki şarkıyı dinleyebilirsiniz güzel oluyor)

"banane ya ben kendim giderim" dedim jacob'a "gelip gelmiceğini sormadım zaten" "seninle gitmek zorunda değilim jacob" bana gözlerini devirirken bir anda elimi tuttu ve kapıya doğru gitmeye başladı. Ben ona öylece bakarken bende onunla beraber yürüyordum. Kapıyı açtı dışarıya çıkıp arabaya doğru ilerledi. Kapıyı açtı ve beni arabaya bindirdi. O da arabaya binip kapıyı kapattı. Şöföre okula gidiceğimizi söyledi. Şöförde arabayı sürmeye başladı. Jacob'a ters ters bakarken hala elimi tuttuğunu farkedince elimize baktım benim baktığımı farkedip o da baktı. Ben elini çekiceğini düşünmüştüm ama o elini belime sararak kendine daha çok çekti. Ben tam çekilicekken Gine kendine yaklaştırdı. Kafamı göğsüne koydu bende pes ettim ve elimi beline sardım.
.............................

Sonunda okula gelmiştik jacob kapıyı açıp arabadan çıktı. Arkasından ben de arabadan çıktım jacob'la yan yana duruyorduk ben jacob'a bir şey demeden okula doğru tam gidicekken jacob elimi tutmuştu durup ona baktım. Bana gülümsediğinde benimle beraber okula doğru yürümeye başladı. Aslında elimi çekip ona kızıcaktım ama bir şey onu yapmama engel oluyor du bir türlü ona kızamıyordum aklımda bir kaç tane soru vardı ama sanırım onların cevaplarını ilerleyen zamanlarda öğrenicektim. Okula doğru ilerlerken herkesin bize baktığını fark ettim. Özelliklede maddie'nin kızgın bakışlarını Jacob'a bakıp elimi elinden çektim.
"ne oldu" "bir daha elimi tutma" istemsizce bu sözler ağzımdan çıkmıştı. Jacob üzülerek bana baktığında ben hızlıca yanından uzaklaştım.
............................

Canım çok sıkılmıştı ve bütün gün jacob aklımdan çıkmamıştı. Bir anda zilin çalmasıyla yerimden irkildim. Son dersti ve Sonunda eve gidebilicektim. Çantamı bir omzuma alıp okuldan çıktım. Eve doğru yürümeye başladım. Chris'de biraz hasta olduğu için bu gün okula gelmemişti ve bütün gün yanında cam olucaktı. yürürken içime durduk yere bir heyecan gelmişti. Kafam aşağıya doğru eğik bir şekilde hızlıca yürürken bir anda birisine çarptım. Kafamı kaldırdım. karşımda jacob'ı görünce sorarcasına baktım "jacob?" O bana hiç bir şey demeden bakıyordu "burada ne işin var?" Elleriyle yüzümü sıkıştırdı. "Chloe... nolur Artık beni affet" istemsizce gözlerim biraz dolmuştu. Neden bilmiyorum ama şuan içimde çok değişik bir his var yani şuan onunla konuşmak istemiyorum ve kendimi çok kötü hissediyorum sanki nefesim kesilicekmiş gibi içimde hem kırgınlık hem kızgınlık ve daha anlayamadığım bir sürü his var bir tarafım onu sevmediğimi söylerken bir tarafımda onu sevdiğimi söylüyor. Kafam çok karışık ne yapsam nasıl hissetsem bilmiyorum ama tek bildiğim şey onunla konuşmak istemediğim gözlerimi ondan kardım ve derin nefes aldım gözlerimi geri ona çevirdim. "Jacob... seninle konuşmak istemiyorum" ellerimi ellerinin üzerine koydum. Ellerini yüzümden çekerken jacob'ın gözlerinin dolduğunu farkedince kendimi daha kötü hissettim. Gözlerim daha çok dolmuştu. Kafamı aşağıya eğdim ve yanından hızlıca gittim. Ondan uzaklaştığımda göz yaşlarımı serbest bıraktım. Derin nefes alırken sesim titredi. Bu sefer daha çok ağlamaya başlamıştım normalde insanların benim gerçekte neler hissettiğimi bilmelerini istemezdim ama artık dayanamamıştım. Kendimi tuttukça daha kötü hissediyodum sonunda eve gelmiştim. Anahtarı cebimden çıkarttım kapıyı açmak için anahtarı kapının deliğine soktum. Kapıyı açıp içeriye anahtarı cebime geri koydum kapıyı açıp hızlıca içeriye girdim merdivenlerden aşağıya inen Chris gördüm ama hiç takmadan odama doğru gittim odama giricekken chris'in sesini duydum "chloe ne oldu sana" dedi endişeli sesiyle chris'e doğru döndüm. "Yok bir şey chris" "chloe ağlamışsın" "YOK BİR ŞEY DİYORUM SANA!!! ANLAMIYOR MUSUN!!" Sinirli bir şekilde ona bakmıştım "NE BAĞIRIYORSUN!!" O da bana sinirlice bakıp bağırmıştı Bana bağırdığın da daha çok sinirlenmiştim. "Chris yeter artık uğraşma benimle" bu sefer bağırmadan konuşmuştum ama hala sinirliydim "ne diyosun ya" "YETER ARTIK ANLIYOR MUSUN YETER!!! ÜSTÜME GELME!! BIKTIM ARTIK"
"Chloe sadece..." "MERAK ETME!! YARDIM DA ETME!! SENİN YARDIMINA İHTİYACIM YOK!! SEN BENİ ANLADIĞINI SANIYORSUN AMA ANLAMIYORSUN ASLA DA ANLAMİCAKSIN!!!" Chris'in gözleri dolmuştu hiç bir şey demeden bana bakıyordu ama ben hala öfkeli, sinirliydim neden bu kadar sinirlendim bilmiyorum ama yanlışlıkla chris'e patlamıştım. Yani bunu isteyerek yapmamıştım ama hala çok sinirliydim. Bir kaç saniye chris'e baktım. Hızlıca odamın kapısını açıp içeriye girdim ve kapıyı kapatırken sertçe kapıyı vurarak kapattım. Sırtımdaki çantayı elime alıp yere fırlattım. Yatağımın üzerine oturdum. Ve oturur oturmaz gözlerim dolmaya başladı gözlerim dolarken gözümde ve boğazımda bir yanma hissettim. ağlamaya başlamıştım Herşey üstüme gelmeye başlamıştı artık herşey den herkes den nefret ediyorum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum yarım saattir hiç durmadan sürekli ağladım. Ayağıya kalkıp aynanın karşısına geçtim aynadan kendime bakarken gözlerimin kıpkırmızı olduğunu ve göz altlarımında şiştiğini farketmiştim göz yaşlarım hala akmaya devam ediyor du hiç bir tepki vermeden aynaya bakıyordum ve aynaya bakarken dalıp gitmiştim. Sanki aynadan bakınca bütün yaşadıklarımı bütün kötü anlarımı görüyordum. Gözlerimin içine baktığımda daha kötü olmaya başlamıştım. Bir tarafım sürekli ağla ağla derken bir tarafım da üzülmememi söylüyordu kafam çok karışmıştı ne yapıcağımı,nasıl danıcağımı bilmiyordum şuan o kadar kötüydüm ki her tarafı kırıp,dökmek ve özellikle de karşımdaki aynaya baktıkça hem daha çok içimdeki öfke büyüyordu hemde aynayı paramparça yapmak elim kanayana kadar kendime zarar verene kadar hiç durmadan aynaya vurmak istiyordum. Aynaya bakarken elimi yumruk yapıp yumruğumu sıktım. Dişlerimi birbirine bastırdım. Yumruğumu daha çok sıktığımda artık dayanamamıştım. Bir anda aynaya sertçe yumruğumu geçirdim. Ayna paramparça oldu ama bağzı sağlam yerleri vardı ve aynaya yumruk attığımda hiç acı hissetmedim hiç bir şey hissetmedim elime hep cam parçaları girmişti. Onları takmadan aynanın sağlam olan yerine bir kez daha yumruk attım elim daha çok kanamaya başlamıştı. Yer hep kan olmuştu hiç bir şey hissetmiyordum ama vücudum titremeye başlamıştı. Aynanın karşısından çıkıp etrafta ne varsa kırmaya,dökmeye başladım. Göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Yatağımdaki yastıkları fırlatmıştım elime ne geçerse etrafa fırlattım. Sanki delirmiş gibiydim. Ve bunları yaparken elim hala durmadan kanıyordu. Ama ben elimi umursamıyordum bir anda odanın kapısı açıldı kafamı kapıya çevirdim. Kapının önünde endişeli bir şekilde bana bakan cameron gördüm. Yanıma hızlıca gelmeye başladı "Chloe NE YAPTIN SEN" dedi yanıma geldi elimi tutup baktı. "NİYE YAPTIN BUNU CHLOE" ben hiçbir şey demeden ona bakıyordum "elin acıyor mu" elimi elinden çekerken elime ağrı girmişti yüzümü buruşturdum. Yatağımın üzerine oturdum "Rahat bırak beni" cameron hala endişeli gözleriyle bana bakıyordu "ama chloe elin..."
"Elimde hiç bir şey yok acımıyor da yanlız kalmak istiyorum cam" dedim "Chloe hastaneye gitmemiz lazım elin böyle kalamaz bir şey olmuş olabilir"
"Offf cam anlamıyor musun bir şeyim yok diyorum" dedim "ama chloe..." "Chris nerede" hem konuyu değiştirmiştim hem de chris'i merak etmiştim. "Bilmiyorum bir anda sinirlice çıkıp gitti arıyorum ama açmıyor... Hem konuyu değiştirme gel hastaneye gidiyoruz" "ya ben gelmicem banane" dedim omuz silkerek "sana gelicek misin demedim zaten" sonunda pes ettim ve cameron'la birlikte hastaneye gittik

Yeeeyyy🙋🙋ben geldim evet sonunda jdbdjdbdjdb sınavlarım ve bölümü unutma gibi mallıklarım olduğu için birazcık gecikmiş olabilirim 😂 geldim ama Gine lanet sınavlar başlicak 😟😤 dkdvjddbnd bölüm nasıl olmuş yorum ve oy vermeyi unutmayın 😘

Öpüldünüz bebqler😻😙