Bölüm 3

590 50 23
                                    

Eylül Songül'ün baktığı tarafa baktığında Güney ve Serkan'ı gördü. Hava soğuk olduğu için ellerine üfleyerek kapının önünde bekliyorlardı.

Eylül:"Ayy bizi mi bekliyorlar?" dedi onlara doğru ilerlerken.

Songül:"O kadar laf ettik bir de."

Yanlarına gidince Eylül:"Şey kusura bakmayın beklettik." dedi.

Güney bir şey demeden ilerlerken Serkan gülümsemişti. Yol boyunca pek konuşmadılar.

Songül:"Burdan sonrasını biz gideriz siz başka yöne gidiyorsanız..."

Serkan:"Yok biz de o tarafa gidiyoruz."

Eve gelince iyi akşamlar dileyip vedalaşamışlardı.

Eylül:"Ya o soğukta onlar bizi beklerken biz de o kadar söylendik."

Songül:"Düşündüğümüz gibi kötü insanlar değiller galiba."

Eylül yavaş yavaş Serkan'a karşı bir şeyler hissediyordu. Fakat bunu kendine bile itiraf edememişti.

Ertesi gün çıkışta yine Serkan ve Güney bir şey demeden sınıftan çıkmıştı. Bu kez dışarda da beklemiyorlardı. Gitmişlerdi.

Eylül:"Üff ne aptalız iki gün bekledi diye iyi biri olduğunu düşündük."

Songül:"Boşver kardeşim. Erkeklere güvenilmeyeceğini bir kez daha ispatladılar."

İlerlerken ilerde giden Güney ve Serkan'ı görmüşlerdi.

Serkan dönüp arkasına bakıp onları gördüğünde yavaş yürümeye başladı.

Eylül:"Songül yavaş yürüyelim yetişmeyelim şunlara."

Songül:"Tamam ama onlar da yavaşladı sanki."

Serkan iki adımda bir arkasına dönüp bakıyordu. Hatta neredeyse onlara dönmüş geri geri yürüyordu.

Eylül:"Ne yapmaya çalıştığını bi anlasam."

1 hafta sonra

Bir hafta boyunca Eylül Serkan'la hiç görüşmemişti. Akşam eve dönerken artık Eylül'le Songül önden çıkıp hızlıca gidiyordu.

Ne kadar konuşmasa da Eylül hala Serkan'a karşı bir şeyler hissediyordu.

Eylül:"Off bu aptalın neyini seviyorum ki ben?" diye söylendi kendi kendine.

Songül seslenmişti. "Eylüül! Hadi geç kalıyoruz!"

Eylül:"Geldim!" dedi ve çantasını alıp odadan çıktı.

*****
Meral:"Ya kızlar ben bu okulu hiç sevmedim."

Songül:"Niye?"

Meral:"Erkekler öküz gibi. Kızlar da da bi hava."

Cemre güldü. "Olsun biz bize yeteriz. :)"

Meral:"Senin sevgilin var tuzun kuru tabi."

Cemre:"Ya var da sadece haftasonları görüşebiliyoruz."

Eylül:"Çok mu seviyorsun onu?"

Cemre başını öne eğdi. "Evet."

Eylül:"Belli oluyor. Ondan bahsederken gözlerinin içi parlıyor resmen. :)"

Cemre:"Gerçekten mi? :)"

Songül:"Valla seni bu kadar aşık eden kimmiş merak ettim."

Cemre telefondan Gökhan'la oldukları bir resmi açtı.

UMUT (EySer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin